Άτιτλα

Άτιτλο 126

Είναι ωραίο απόψε το βράδυ
Της πτωτικής μας πτήσης.
Ίσως γιατί προσγειώθηκες ομαλά.
Γιατί γλίτωσες μια ακόμα πληγή στην κρυστάλλινη καρδιά σου.
Είμαι το αερόστατο σου.
Ο φύλακας άγγελος σου
Για όσο χρειαστεί.
Όπως χρειαστεί.
Όποτε χρειαστεί.
Στραγγιξε την καρδιά μου.
Όταν η καρδιά σου πάψει να χτυπάει.
Αγκάλιασε τις σκόρπιες μου ελπίδες.
Όταν όλα δείχνουν πως τελείωσαν.
Καρπωσου τα τριαντάφυλλα που θα ανθίσουν πάνω μου.
Είναι όλα για σένα
Για τα σε αγαπάω μου που μείναν ανείπωτα.
Για τα φιλιά που δεν σου έδωσα.
Αγκάλιασε με από αυτές τις αγκαλιές που μνημονευαμε το βράδυ....
Σήμερα βράδυ τα κομμάτια μου που σπάνε γίνονται άσπρες πεταλούδες.
Βρίσκουν καταφύγιο στα μαλλιά σου αν θες... Αλλιώς θα περιμένουν στην πόρτα δυο σου λόγια.
Ένα σου βλέμμα.
Ένα φιλί.
Φτερουγιζοντας σε κάθε δευτερόλεπτο.