0.8

324 36 0
                                    

Hastaneye girerken dahi tuttuğu elim artık gerçekten sırılsıklamdı. Hayır öküz müsün terliyor işte bıraksana kardeşim...

Bir anda dönüp bana baktığında yüzümdeki "sıçamıyorum kabızım" ifadesini görünce gülmeye başladı.

"Sorun ne jinyoungie?" gülerek sorduğunda kafamla ellerimizi gösterdim.

"Hyung cinsel yolla geçen hastalığın varsa bu temasa dayanamayıp terlerimizle bana geçecek bıraksan mı artık acaba?" bir an hastanede olduğunu unutarak anırdığında hemen diğer elimle ağzını kapadım.

"Hyung manyak mısın elim olmasaydı seni hastaneye sokmazlardı elime borçlusun" diyip göz kırptığımda önce bir mal mal baktı.

"Ne borçlu olduğuma göre değişir bebeğim" dediğinde ise elimi ellerinden hemen kurtarıp asansöre doğru ilerledim. Kıkırtılarını duyuyordum ama sinirlenmiştim şaka da bir yere kadar.

Yanıma gelip asansörün tuşuna bastığında cidden aptal olduğumu falan düşünmüş olmalıydı. Kapı açıldığında içerdi kimsenin olmadığını görünce SNL de izlediğim asansör fantazileri aklıma gelmişti. Kendimi tutamayarak gülmeye başladığımda tek başıma saçma bir şekilde güldüğümü fark edip sustum.

"Seni bu kadar mutlu eden şey ney?" sorusu üzerine kafamı ona çevirdiğimde yüzünde hafif bir gülümseme vardı. Cevap vermediğimde ise tekrar konuşmayı seçmişti.

"Senin düşünce dünyanı asla çözemiyeceğim sanırım" dediğinde onu ciddiye almayaraktan "bu senin salaklığın hyung Jaebum gayette anlıyor"

Gözlerini devirip "Okul kaydını buraya almak ister misin Jinyoungie?" diye sorduğunda ona sırıtarak "Arkadaşlarımı bırakamam hyung üzgünüm" demiştim ki asansör kapısı açıldı.

Koridora çıkıp ilerlediğim sırada birden bileğimden çekilmemle hem canım acımış hemde ürkmüştüm. Karşımda hyungun yüzünü gördüğümde gülümsedim ama o tepki vermemişti.

Yavaşça yüzüme eğildiği sırada onu omuzlarından itmiştim. Napıyordu ve neden yapıyordu bilmiyorum ama o an saçma bir şey yapmasını istememiştim.

Ki o da yanlışlığın farkına varıp bir daha beni tutmamıştı. Belki tutsaydı karşı gelemezdim belki de küçük bir aptal olduğumu düşünmüştü bilemedim.

Yanımdan geçip hastane odasına girdiğinde kapıyı açık bıraktı.

İçeri girip o yatakta annesini görmek istemiyordum çünkü o benim en sevdiğim ilk iki kadından birisiydi ama gelmiştim bile.

İçeri girer girmez yaşlı gözlerimle ona sarılmıştım. Gerçek annemden bir farkı yoktu ve onun için de öyle olduğunu biliyordum.

Arkama baktığımda annemin hyunga sarıldığını ve sırtını sıvazladığını gördüm.

Hep böyle kalsak olmaz mıydı?

________

Mark'a bir sövün ama böyle olmuyor ki dkepwğwğwisş

hem saçıda kırmızı yapmış şrfsz...

ben şuan LA'den çaresizce moment bekliyorum..........

 mayday , markjinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin