Trouble Seeker [The Marauders] {Sirius Black}

epilogue

Het uur daarna liepen de ministers het huis binnen, en namen de kinderen vast. Ze sliepen beiden, niet wetend dat als ze wakker zouden worden, ze niet meer samen zouden zijn.

In het hiernamaals zouden Sirius, Aurora, en nog vele anderen hebben geschreeuwd dat het niet kon. Ze konden niet zonder elkaar opgroeien. Niks zou hetzelfde zijn, en dat wist iedereen.

Amore ging naar de Muggle-wereld, naar een weeshuis in Londen, waar ze niks zou weten over de toverwereld, of haar broer.

Salvatore zou naar een tover-familie gaan, vlakbij de Longbottoms. Hij zou niets mogen weten over zijn zusje, of zijn ouders.

En al die moeite zou binnen een oogwenk weg kunnen vallen. 

Want, wat als Amore op de dag dat ze naar Hogwarts zou gaan, precies naast haar broer ging lopen? Wat als ze lachte, en alle geesten opkeken. Alle geesten, waar hun ouders bij hoorden.

Wat als ze grijnsde naar haar broer nadat ze hun eerste grap hadden uitgevoerd, en alles misliep?

Wat als een van hun de stambomen ging bekijken, en hun namen zag, naast elkaar?

Wat zou er dan gebeuren?

Wat zou er gebeuren, als ze van elkaar wisten voordat ze Hogwarts binnen zouden treden?

Wat zou er gebeuren als een van hun de ander informeerde, en dingen gingen vragen over 'onze' ouders?

wat zou er gebeuren als gebeuren als elkaar zich de rug toekeerden?

------------------------

ik vind het zelf al erg om dit boek af te sluiten

xX