Trouble Seeker [The Marauders] {Sirius Black}

19

- Aurora Seyfried -

Met een rothumeur loop ik door de schoolgangen, op weg naar de kelders. En hoewel ik Potions wel leuk vind, heb ik er echt geen zin in.

Ik ben misselijk, heb zo'n erge hoofdpijn dat het bonkt en mijn hele lichaam doet zeer,

oftewel, geweldige menstruatie.

En daarbij is het vanavond ook nog volle maan, dus ik heb héél veel zin in vandaag.

"Hey Rora!" Roept James enthousiast, waardoor ik zucht.

"Houd alsjeblieft je kop dicht," zeg ik, waarna ik neer plof op de stoel. James fronst, waarna hij naast me gaat zitten.

"Wat is er?" Vraagt hij, waarna ik mijn hoofd op mijn gekruiste armen laat vallen. Ik sluit mijn ogen, en voel James' armen om me heen. "Ga dan naar de commonroom."

"Dacht het niet," zeg ik, waarna ik mijn hoofd omhoog doe, wat zwarte vlekken in mijn gezichtsveld veroorzaakt. "Dan gaan mensen helemaal dingen denken."

"Wat zullen ze ze gaan denken?" Vraagt hij, waarna ik hem een moordende blik geef. "Als je na deze les niet naar de commonroom brengt, til ik je erheen."

Hoewel hij erbij grinnikt, weet ik dat hij het meent. Ik zucht, waarna ik mijn haar uit mijn gezicht haal. Ik laat mijn hoofd weer vallen, waarna ik Sirius hoor lachen.

"Padfoot, zeg tegen je vriendin dat ze naar haar kamer moet gaan," zegt James, waarna ik zijn stoel hoor verschuiven, en ik Sirius' armen om mijn zij heen voel.

Hij tilt me op, en loopt met mij in zijn armen naar de commonroom. Veel nut heeft het voor mij niet om tegen te stribbelen, aangezien hij vele malen sterker is.

Waarschijnlijk weet hij dat ook, want hij grijnst breed.

*

Als het eerste maanlicht op mijn huid komt, voel ik de pijn weer. Ik zak kermend van pijn op de grond, met het gevoel dat het erger is dan dat het ooit geweest is.

Ik schreeuw, wat veranderd in een huil. Ik zie Sirius om zich heen kijken, en als hij mij ziet vergroten zijn ogen.

"JAMES HAAL DUMBLEDORE!" Schreeuwt hij, waarna ik frons. Dan voel ik wat warms naar beneden lopen over mijn voorhoofd.

Ik haal mijn hand-- ja, hand --over mijn hoofd, en zie bloed. Ik strompel naar het Zwarte Meer, waar mijn ogen groter worden, en mijn ademhaling steeds sneller gaat.

Ik ben niet veranderd. De plekken waar haar zou moeten komen-- overal dus --is aan het bloeden. "MOONY NEE!"

en voordat ik ook maar iets kan doen is alles zwart.

*

"Wanneer wordt ze wakker?" Vraagt iemand-- Sirius --bezorgd.

"Meneer Black, als u haar even met rust laat, gaat het misschien sneller," zegt madame Pomfrey. 

"U weet dat dat nooit gaat gebeuren," zegt James, waarna ik iemand hoor weglopen. "Ze moet wel wakker worden, anders gaat de wedstrijd niet door." 

"Dankjewel voor je bezorgdheid," mompel ik, waarna ik Sirius even hoor lachen. Ik open mijn ogen, en zie direct de jongens, waarna ik iets murmel. "Ik open mijn ogen en zie jullie chocolade eten! Echt een totale schande!"

"Wil je wat dan?" Vraagt Sirius, waarna ik mijn hoofd schud.

"Nee, ik wilde gewoon mijn punt maken," zeg ik, waarna hij grijnst, en James zucht. "Zucht niet zo, Jamie." 

"Oh, houd op," zegt hij, waarna hij opstaat. "Ik ga naar de les."

"Veel te saai," zegt Sirius, die een kus op mijn mond drukt. "Dit is beter."

"Nee, meneer Black, jij moet ook naar de les," zegt madame Pomfrey, waarna ik grinnik. Sirius staat mokkend op, en loopt weg. "En jij moet dit drinken." 

Met een vies gezicht drink ik het drankje op, dat niet vreselijk was, maar ook niet lekker. Ik houd gewoon niet van medicijnen. 

"Nou, ga naar de keukens, eet wat, en blijf lekker in bed vandaag, ik verwacht dat u zich morgen beter voelt," zegt ze, waarna ik knik, en haar bedank. 

Ik ga naar de keukens, en kietel de peer. Ik vraag een huiself om een warme chocomel en een croissant, waarmee ik naar de commonroom ga. Ik ga bij het haardvuur zitten, en pak er een boek bij, die ik afgelopen zomer heb gekocht.

Ik kijk naar het vuur, en een glimlach verspreid zich over mijn mond. Over een aantal weken is het schooljaar over, waarna Sirius en ik samen gaan wonen. Het is misschien vroeg, maar ik heb geen familie meer, en hij haat de zijne.

We gaan in mijn huis wonen, waar waarschijnlijk de huiselven nog steeds zijn. Het klinkt vreemd, op je zeventiende een leven beginnen met iemand. 

Ergens voelt het zo onrealistisch, maar het voelt vooral geweldig. Ik zal niks anders willen dan een leven met Sirius. Misschien zou Remus ook bij ons komen, maar dat is nog niet zeker. Peter is dit jaar veel afwezig, maar ik zal die gast nooit echt snappen, denk ik.

*

Ik spring-- vier weken later --op de rug van Sirius, die lachend naar buiten rent. "De laatste paar weken hier!" Roept James dramatisch, waarna ik mijn hoofd schud. Ze kijken me verbaasd aan.

Remus lacht, "ze gaat lesgeven."

Sirius pruilt, "maar dan heb je minder tijd voor mij!" 

Ik zie James grijnzen, en ik grinnik. "Ach, dramaqueen. Je beste vrienden willen je vast wel aandacht geven."

"Liever niet," zucht Remus, waarna ik lach. "Wat? Ik wil misschien ook nog gaan studeren, hoor."

"Natuurlijk," lach ik sarcastisch. "Je gaat liever door met lezen in je comfortabele stoel, dan dat je een nieuwe generatie pranksters moet helpen opgroeien." 

"Touche, Rora," zegt hij, waarna ik grijns, en naar de heldere blauwe lucht kijk. 

"Toch ga ik het missen hier," zegt James, waarna ik knik. "Het is toch thuis."

"Het is prachtig," zeg ik. "Zullen we naar Hagrid gaan? Hij zal het vast wel leuk vinden."

Ik ga van Sirius' rug af, en loop voorop naar Hagrid's huisje. Ik klop aan, en hij doet open. "Wat kommen jullie hier doen?"

"We wilden gewoon even bijpraten voordat we school verlaten," zeg ik, waarna Hagrid glimlacht onder zijn baard. 

"Kom binnen dan!" Hij klinkt enthousiast, en ik ga als eerste naar binnen. Hagrid zet thee, en Remus en ik praten met hem over draken. Sirius en James zijn aan het overgooien met vuurwerk, wat ontploft voor Remus' gezicht.

------------------------

GUYS WE ZITTEN BIJNA OP DE 1K TYYYYYYYYYYYYY♥

xX