"So I have chicken, I could make pasta." sabi niya ng nakapameywang kaharap sa fridge. "I can make lasagna as well and I do have potato salad here. Anong gusto mong lutuin ko?" nakakunot niyang tanong.
"Surprise me. I'm not really picky with food." nakangiti kong sagot.
"Oh! I like that answer." he said giddily. "Just seat back and relax. Please feel at home."
"I will. You take your time."
Nandito ako ngayon sa condo ni Geremy. Nasabi ko kasi na 7pm pa ang susunod kong klase kaya he offered na ipagluto niya ako bilang celebration daw sa friendship namin, ulit.
He's got a really great place in blue hues. Favorite niya ang blue kasi. Blue stripes in different hues ang dingding ng sala.
White naman mostly ang furnitures niya to accentuate the blue walls. The frames of the doors are white as well.
The couch set is a blue and white combination. Sa kitchen, all white para makita ang linis but the cabinet door holders are in blue to add detail to the white.
"You've got a nice place. Kailan ka lang dito?" sabi ko.
"I personally picked and customized this. Mag 2 months pa lang ako dito." sagot niya.
"Ganoon ba. Kailan ka lang umuwi?"
Hininto niya ang paghihiwa ng manok. "I came home last year but I was in Manila. Kailangan kong pagtuunan pansin ang company coz dad is handing it over to me."
"Ganoon ba? Ang laki pala ng responsibilities mo ngayon."
"Well, you can say that. Pero hindi naman masyado kasi I tried handling our company while I was in the US as part sa internship ko."
"Mabuti naman at hindi ka na masyadong nag-aadjust kasi may experience kana. Saka you're a natural leader. There wouldn't be a problem in that part as well."
"Well, I think so? But thank you. You never failed to acknowledge the little things in me."
"You're welcome." nakangiti kong sagot. "So, kumusta na diyan?" pag-iiba ko ng topic.
"The noodles is already done. Konting luto lang nito ang we're set with the pasta."
"Right! So anong ang magagawa ko?"
"Just take a seat there. Your doing just fine."
"This is so boring Geremy. I wanna help."
"Just -"
"I'll set the table. Wag ka ng komontra, okay?"
"Fine. Laki ng pinagbago mo." bulong niya pero "mo" lang yung narinig ko.
"You saying something?"
"Hm? Wala naman. Oh, sabi ko feel at home." nakangiti niyang sagot. Kinunotan ko lang siya ng noo dahil di ako naniwala. Tumawa lang ang loko.
Pinagpatuloy ko lang ang pag-aayos ng mesa. Isang squared glass table na pang anim ang mesa niya. Puti ang mga paa nito habang blue naman ang hinges.
Ang mga place mats niya any kulay blue na may mga bulaklak na desenyo. Ewan ko pero nababakla na ako kakaisip. Ang mga pinggan nya ay plain white. Buti naman at stainless ang mga kubyertos nya. May ibang kulay rin. Napabuntong hininga nalang ako.
"Lalim non." pakinig ko sa kanya.
"Naasiwa lang ako sa kulay ng condo saka mga gamit mo. Nakakaumay pala." sabi ko sabay lagay sa pitsel at baso sa mesa.
"You only say that because you don't like blue. Palibhasa green ang gusto mo." tinaasan nya ako ng kilay.
"At maganda sa mata ang green. Nakakapagpaliwanang ng area. Like duh?" paarte kong sabi.
![](https://img.wattpad.com/cover/28053974-288-k287773.jpg)
BINABASA MO ANG
Love At First Beat
RomanceHEARTBEAT: the action or sound of the heart as it pumps blood. -Meriam Websters Ano nga ang tunog ng heartbeat mo kung normal na araw? Kung malungkot ka? Kung inlove? Kung masaya? Papaano ba tumibok ang puso mo kung alam mong siya na iyon? Na siya...