666 Hours

666HOV - DAY 8

                              “Good morning mhie ko.” Yuck, Ang agang bungad ng bwisit sa akin, anong ginagawa n’ya dito? Paano s’ya nakapasok, Lechugas!

                       “Anong ginagawa mo dito? Manyak!” Baka naman hinihipuan na ako netong freak na ‘to, Eww.

                       “Grabe ka naman mhie, kung ayaw mo edi wag. May dala pa naman akong ice cream.” Lalabas na sana s’ya ng kwarto ko pero bigla nalang akong napatayo at pinigilan s’ya. Ano ba yan! Pag nakakakita talaga ako ng pagkain. Tsk tsk

                        “Joke lang dhie ko, ikaw naman.” The F*ck! Bwisit! Hindi ko alam kung bakit ‘yun nang-galing sa bibig ko. Kainis talaga na hypnotized nanaman ako ng freak na ‘yun.

                         Agad kong sinumbagan ang dala n’yang ice cream, Kuda ng kuda si freak pero hindi ko s’ya pinapansin basta kain lang ako ng kain, Sakto pa nga ‘yung binili n’yang flavour para sa akin. *u*

                         “Dahan dahan lang mhie.” Leche talaga to, feel na feel ang pagtawag sa akin ng mhie. Nakakabwisit lang talaga, may mga taong jejemon din pala sa walang kwentang lugar na ‘to.

                          Habang kumakain ako, biglang pumasok si Danica sa kwarto ko. “Huy Ate! Pahinge naman ako.” Lumapit s’ya sa akin at inaagaw ang spoon ko.

                          “Ano ba! Kumuha ka ng spoon mo.” Since nasa baba pa ang mga utensils matatagalan ang balik n’ya, kaya ayun ang time ko para ubusin ‘yung ice cream.

                          “Cge Ate!” Dali dali s’yang bumaba. Makangiti s’ya wagas! HAHAHA, Akala n’ya bibigyan ko s’ya. Minagas s’ya pagkatapos n’ya akong pagdamutan kahapon! Tss.

                           “Saan mo pala ‘to nabili?” Napansin ko kasing nakatingin s’ya sa akin, kaya nagtanong nalang ako para ma distract s’ya.

                           “A..eh sa may bayan.” Bayan? So walang bilihan dito, pagkaka alam ko kasi malayo ang bayan galing dito.

                           “Eh malayo ‘yun dito diba?” Medyo nakakapag taka lang, wala naman ata s’yang kotse eh.

                           “Dun nag t-trabaho si dad, kaya lagi n’ya akong binibilhan n’yan.” What? So para sa kan’ya pala ‘tong ice cream na ‘to.

                            Binalik ko sa kan’ya ung ice cream, sad to say pero wala ng laman. Naubos ko ata? HAHA! “Para sayo pala yan!” Medyo nakakahiya lang kasi wala ng laman HAHAHA! Tch

                            “Ate andito na ako!” Nakakatawa lang kasi, pumasok s’ya sa kwarto ko na hawak hawak yung spoon, tapos tuwang tuwa pa s’ya. Kinuha n’ya ung walang laman na ice cream na hawak ni freak.

                             “Late ka na Danica.” Tapos nag sad face ako, Tapos tumingin sa akin si Danice, As in nakakatawa talaga. Pinipilit ko lang ‘yung tawa ko.

                             “Cge, kailangan ko ng umuwi.” Biglang tumayo si freak at tumakbo palabas ng bahay, Bakit kaya? Ang weird, baka naman najejerbaks lang? Hmmmm. Baka nga. Tsk

                             “Patay gutom ka talaga ate!” HAHAHAHA! Galit na galit sa akin ang kapatid, ngayon quits na kami. Akala n’ya ha!

                              Napunta ‘yung atensyon ko sa panyong naiwan ni freak, kaya naman sinubakan ko s’yang habulin nang mabilis na mabilis dahil alam kong hindi pa s’ya nakakalayo, nang makalabas na ako sa bahay naming. Teka teka, bakit ko nga pala ginagawa ‘to? Diba galit ako sa freak na ‘yun. Tsk tsk.

                              Sabagay binigyan n’ya ako ng ice cream, para naman makabawi ako sa kan’ya at hindi n’ya isumbat n’ya sa akin ‘yun. TAKBO! TAKBO! TAKBO! Diretso lang ako sa pagtakbo, pero hindi ko s’ya naabutan hindi ko naman alam kung saa ang bahay nila. Tsk tsk

                             Napagod lang tuloyako. Urgh, Makauwi na nga, medyo malayo na ang natakbo ko pero hindi ko talaga s’ya naabutan. Dahil pagod na ako, umupo muna ako sa may tabi ng puno.

                             “Ate anong ginagawa mo d’yan?” Napatingin ako sa likod ko, nakita ko ‘yung batang nakausap ko nung nakaraang araw.

                             “Nagpapahinga lang, ikaw bakit nasa labas ka pa?” Oo nga naman, bakit nasa labas pa s’ya? Eh One o’clack palang in the morning ha.

                              “Hindi ko nga alam eh, Bigla nalang naging baliktad simula nung lumipat kami dito, sa umaga na kami natutulog at sa gabi na kami gising.” Weird talaga dito pero seryoso s’ya at mukhang may problema nanaman.

                               “Ako nga rin eh, Lagi nalang akong gabi nagigising.” Nakakapag taka lang talaga, Ngayon lang ako nakakita ng lugar kung saan gabi ang gising nga mga tao.

                              “So Ate hindi ka rin bampira?” Ha? Ano daw? Mukha ba akong bampira? Tsk tsk

                              “Ikaw talagang bata ka, ang dami mong naiisip.” Tong batang to, alam na yang mga bampira, bampira na ‘yan. Wala namang talagang gan’oon no.

                              “Edwin? Halika nga dito!” Sino s’ya? Baka s’ya ang nanay ng batang to. Sumama na ‘yung bata ay este si Edwin sa nanay n’ya.

                               Sinimulang ko na ulit maglakas pabalik ng mansion, Inaantok ulit kasi ako. Tsk tsk, ano kaya ang pinagsasabi ng batang ‘yun? Porket gabi lang gumigising bampira na? Walang ganun kaya! Tanga lang ang maniniwala ‘dun.