3630 KELİMELİK BÖLÜMÜ SİZLERE SUNUYORUM! İYİ OKUMALAR. OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM! VE BANA VERDİĞİNİZ FİKİRLER VE ÖNERİLERİNİZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜRLER: KardelenSmeyyeSevdar Quenslove
OLMASINI İSTEDİĞİNİZ BAŞKA BİR OLAY VARSA YORUMA BENİ ETİKETLEYİP YAZABİLİRSİNİZ.Motoru yola doğru çektikten sonra üstüne oturdum ve incelemeye başladım. Alex de arkama geçtiğinde bir süre beni izleyip tereddütle ''Nasıl sürüleceğini biliyor musun?'' dediğinde omuz silkerek ''Hayır sadece birkaç kez araba sürdüm. Ama motor sürmek ne kadar zor olabilir ki? Sonuçta bisiklet gibi ama pedal yok.'' dememle bir anda motor ileri atılmıştı ve sırtımı Alex'in karnına ve göğsüne çarpmıştım. Bununla beraber Alex'den korkulu bir ses yükselmiş ve elini bana tutunmak için atmıştı. Kolumdan tutmasıyla beraber ikimiz de altımızda hızla ileri atılan motordan geriye düşmüştük.
Acıyla yerde doğrulduktan sonra motora baktım. Motor ileride yere devrilmişti ve Alex ile ben yerde öylece uzanıyorduk. Yerden kalkarken ona bakıp ''Beni neden çektin?'' dediğimde o da kalkıp ''Sen neden hızlandın asıl? Bir anda hareket ettin. Uyarmadın. Ben de seni tutmaya çalıştım ve işte buradayız.'' dediğinde motora ilerlemeye başladım tekrardan.
Motoru tutup yerden kaldırırken ''Bu en son çıkan motorlardan olmalı. O yüzden onu nasıl hareket ettireceğimi bilmiyorum. Ama gücümü kullanırsam belki olur.'' dediğimde Alex gerinerek ''Bugün ölmez isek benim için sorun yok.'' dedi. Ona sırıtarak baktım ve ''Denerim.'' dediğimde kahkaha sesleri duymamızla ikimizde sokağın ucunda, bize doğru yaklaşmakta olan kişilere bakmaya başladık.
Alex gerilmiş bir ses tonuyla ''Buradan gidelim.'' dediğinde motoru tutup üstüne bindim ve motoru çalıştıracak şeyi aradım. O sırada sokaktan gelen ''Hey siz! Araçtan uzaklaşın ve kimliklerinizi gösterin!'' diye gür bir ses ile Alex korkuyla arkama atladı ve beni sıkıca tutup ''Kelly eğer şimdi gitmezsek, asla gidemeyiz!'' dedi.
Sinirle ''Deniyorum!'' dediğimde bize seslenenlerin aslında asker olduğunu anlamamız birkaç saniyemizi almıştı. Alex endişeyle bana biraz yaklaşıp daha sıkı sarıldığında endişelendiğini anlamıştım.
Öfkeyle ''Çalışsana aptal motor!'' diye bağırdığımda motorun bir anda ışıkları açılmıştı ve ''Yönerge kabul edildi.'' diye mekanik bir ses çıktığında ben şaşkınlıkla motora bakıyordum. ''Sesle mi çalışıyor?'' diye şaşkınlıkla konuştuğumda Alex ''Kelly, geliyorlar!'' diye bağırdı kulağıma doğru. Öne eğilerek ''Tüm hızınla ilerle motor!'' dediğimde motordan bir ses çıktıktan sonra ''Yönerge algılandı.'' demesiyle bir anda ileri tüm hızıyla atılmıştı. Alex ile anlık bir şok ile az daha düşecekken Alex bana, ben de motora daha sıkı tutundum.
Motor sağa sola yalpalamaya başladığında ellerimi motordan çektim ve bir elimi motora doğrultup odaklandım. O bir eşyaydı ve onu kontrol edebilirdim.
Derin bir nefes alıp verdikten sonra sonunda motorun ilerleyişi düzelmiş, hızla yol alıyorduk. Bir elimi motorun üstüne koyduktan sonra Alex'e bakmadan ''Ne var ne yok? Ben yokken ne değişti?'' dediğimde Alex bana doladığı kollarını biraz hareket ettirdikten sonra çenesini omzuma koyup bana baktı ve gözlerimin içine bakarak ''Rubby'yi teknolojiyi kullanmaları için seçtiler. Bütün teknolojik işlerden sorumlu tuttular ve girişe öyle bir teknoloji koydular ki, görsen küçük dilini yutarsın! Kikka, Alberto ve Acwel'i diğer çocuklara dövüş eğitimleri vermeleri için seçtiler. Luke için biraz sıkıntı yaptılar, çünkü bir gücü yok ama Lena onu savununca, Lena için mutfağı seçtiler. Mutfakta ki,'' bir an ara verdi konuşmaya. Yüzü kıpkırmızı olmuştu bir anda ve gözlerini benden kaçırarak ''Mutfakta ki Anna'ya yardım ediyor. Tucker ile Near'ı da her saat başı havadan gözetleme görevini verdiler. Olası saldırılara karşı. Lena da bahçedeki işlere yardım ediyor. Ve bende gücümü daha etkili şekilde kullanabilmek adına eğitim alıyorum.'' dediğinde iki yola ayrılan yolda yavaşlayarak ''Ne taraftan?'' diye sordum. Sol tarafı işaret ettiğinde motorun yönünü o tarafa çevirdim ve ilerlemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
K.A.O.S. Projesi: İsyan Ateşi
Science FictionK.A.O.S PROJESI'NİN 2.KİTABIDIR. Bilimkurgu'da #7 ♥⭐♥⭐♥⭐♥ Bu ölüm kalım savaşı başladığında herkes korkuyor, ne yapacaklarını bilmiyorladı. Sadece yaşamayı istiyorlardı. Bunu onlara, Tüm taşıyıcılara veren Irus ve kendi grubu onların güvendiği tek...