Bu bölüm için aklımda çok bir şey yoktu ama elimden geldiğinde uzun tutmaya çalıştım.
3820 kelimelik bölüm. İyi okumalar, iyi akşamlar!🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶
Gözlerimi açtığımda hemen yüzümün üstünde bir yüz daha vardı fakat tam kestiremiyordum. Gözlerimi birkaç kez kapatıp açtıktan sonra yeniden yüze baktığımda karşımda Fergus'u görmemle rahatlamıştım.
''İyi misin?'' dediğinde elimi kaldırmaya çalıştım fakat başaramamıştım. Başımı kaldırıp elime baktığımda ise elimin, yatağın kenarında ki demire bağlandığını fark etmiştim. ''Beni neden bağladınız?'' diyerek Fergus'a baktığımda Fergus şaşkınlıkla ''Hatırlamıyor musun?'' diye sormuştu.
Kaşlarımı çatarak ''Neyi?'' dediğimde Fergus'un şaşkınlığı daha da artmıştı. ''Birkaç saat önce olan hiçbir şeyi hatırlamıyor musun?'' dediğinde ''Fergus lafı geveleme de söyle artık.'' diyerek yattığım yerde doğrulduğumda yanıma oturarak bana baktı ve ''Yani son olan hiçbir şeyi hatırlamıyorsun. Öyle mi?'' demişti.
''Fergus!'' diye bağırdığımda aceleyle ''Kelly en son ne olduğunu hatırlıyor musun?'' demişti. Sakin ol Kelly. Sadece sakin ol ve sorusuna cevap ver.
Başımı iki yana sallayarak ''Sanırım odamda uyuyordum. Uyandığımda ise cadde kenarındaydım ve İvan beni buldu.'' dediğimde Fergus endişelenmiş gibi ''Hayır. Bir haftadır seni kimse görmedi. En son Acwel senin, onunla beraber geldiğini fakat ara sokakta kaybolduğunu söyledi. Ve birkaç saat önce de buraya geldiğinde bize saldırdın. Near'ı neredeyse boğuyordun. Alberto'yu dövdün Ve Alex olmasaydı muhtemelen sırayla herkesi dövmeye devam edecektin.'' dediğinde sessizce ona bakıyordum.
Sonunda ''Neyden bahsediyorsun?'' dememle Fergus sinirlenmiş gibi ''Canavar görüp durduğunu söyledin. Alex'de seni durdurdu hepsi bu.'' dediğinde gözlerimi kısarak ''Bana ne oldu?'' dedim. Fergus dik durup bana baktıktan sonra ''Alex senin yakalandığını söylüyor. Ama gerçeği senin söylemeni umuyorduk.'' dediğinde arkamdan gelen sesle hızla başımı çevirdim.
İsabella çökmüş bir yüzle bana bakıyordu. Göz göze geldiğimizde İsabella yorgun bir şekilde ''Kelly en son nerede olduğunu hatırlıyor musun?''demişti. Derin bir nefes alarak ''Hayır. Neden siz söylemiyorsunuz?'' dediğimde İsabella mavi gözlerini gözlerimden ayırmadan ''Alex bize senin yakalandığını söyledi. Bunu seni durdurmak için sana dokunduğunda fark etmiş. Şimdi izin verirsen eğer onu buraya çağıracağım.'' dediğinde başımı salladım.
Başımda ki hafif hafif kendini belli eden ağrı yüzünden dudaklarımı ısırıyordum.
Kapı açıldığında, kapı kenarından içeriye doğru bakan bir göz gördüğümde başımı eğip ona baktım. Göz bana baktığında yavaşça içeri girdi ve başını yavaşça yana eğerek bana baktı. Alex tam karşımda durduğunda, hareket etmeden ona bakıyordum.
Sessizliği sonunda İsabella'nın ''Hazır mısın?'' demesi bozduğunda Alex yavaş adımlarla yanıma gelip başımda durdu. İsabella sakince ''Kelly şimdi Alex senin zihnine girip, sana en son ne olduğunu öğrenmeye çalışacak. Bu senin canını yakacak mı bilmiyorum ama lütfen karşı koyma.'' diye sakince konuştuğunda Alex'in gözlerine baktım. Gözlerini gözlerime odaklamıyor, sürekli başka şeylere bakıyordu.
''Tamam.'' demekle yetindim. Bunu dememle Alex ellerini kaldırdı ve elini şakaklarıma koydu. Sonunda gözlerimin içine odaklandığında gözleri sadece bir saniye içerisinde tamamen gri olduğunda ondan gözlerimi ayıramıyordum.
Başını yavaşça kaldırıp otoriter bir şekilde ''Bana ne olduğunu göster.'' demesiyle başımda keskin bir ağrı hissetmeye başlamıştım. Acıyla başımı çekmeye çalışsam da bunu yapamıyordum. Onlarca düşünce aynı anda kafamın içinden geçiyordu ve odaklanamıyordum.
![](https://img.wattpad.com/cover/120292200-288-k634539.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
K.A.O.S. Projesi: İsyan Ateşi
Ciencia FicciónK.A.O.S PROJESI'NİN 2.KİTABIDIR. Bilimkurgu'da #7 ♥⭐♥⭐♥⭐♥ Bu ölüm kalım savaşı başladığında herkes korkuyor, ne yapacaklarını bilmiyorladı. Sadece yaşamayı istiyorlardı. Bunu onlara, Tüm taşıyıcılara veren Irus ve kendi grubu onların güvendiği tek...