Merhaba canlarım, size bir duyurum olacak. Satır arası yorum istiyorum. 3000 kelime yazıyorum ve bunuda hak ediyorum. En çok ve en güzel yorumları yapan kişiye her bölüm ithaf yapacağım. Sizleri seviyor ve hemen okumanız için kısa kesiyorum. Sizleri seviyorum ❤❤❤
Bu bölüm eftalyakitap ve nash159 ithaftır.
Hadi arkaşlarınızı etiketleyin büyük aile olalım.
"Ya bu kadar insafsızlık olmaz. Bir yıl internetsiz yaşayayım, telefonuma el koyun, dışarı çıkma yasağı verin ama Efe oğlanla konuşmayacaksın ne demek ya?" Salonda bütün ailenin önünde yakınırken Efe oğlan bana katıldı. Bizimkiler kısık gözlerle bize bakıyordu.
"Yani çocuklarla bir hafta görüşmeyeceksiniz ne demek?" Lafı döndürmeye çalışsamda fena pot kırmıştım. 'Sen bittin 'bakışlarını atıp annemlere döndüler.
"Ahmet dede sen bir şey de bari, böyle ceza mı olur gerçekten? Biraz insafsızca, biz küçüklüğümüzden beri beraberiz... Bir hafta ölüm gibi bir şey demek." Tuna yine güzel noktadan atış yapmıştı ama Atakan dayım, dedem lafa girmeden girip üniversite sınavına getirdi lafı
"Bir hafta sınav için iyi olacaktır Tuna... ve çocuklar, üniversitede ya ayrı yerlere giderseniz? Buna alışmanız gerek. Hem üniversite sınavı çok önemli" deyip Afet yengenin yanına gitti. Gözlerimi devirdim.
"Okul var nasıl olsa, orada görüşür ve konuşursunuz. Sonrasına gerek yok." Annem keskin dille söylediğinde kimse bir şey diyememişti. Çünkü kimse annemin söylediği lafın üstüne konuşamazdı. Çaresizce çocuklara bakıp bahçeye çıktım ve salıncağa doğru gidip oturdum. Zaman geçmeden bizimkiler yanıma gelirken Efe oğlan yanıma oturdu, diğerleri ise yerdeki puflara oturdular.
"Ne yapacağız. Okuldan sonra direk eve kapatacaklar bize ve telefonlarımıza el koyacaklar." Elis üzgünce Tuna'ya bakarken ne yapmak istediğini anlamıştım. Duygu sömürüsü ama bir şey vardı ki, Tuna o kadar anlayışlı değildi. Gülümseyip
"Ne olacak ya, sizde abarttınız. Biliyorum biraz zor olacak ama babam haklı üniversitede ayrı yerlerde olabiliriz." Emir sözü devralıp
"Sen bu söylediğin söze kendin inanıyor musun?" Tam bam telinden vurmuştu Emir, haklıydı. Biz bu zamana kadar bir dakika bile birbirimizden ayrılmamışken nasıl üniversitede ayrılabileceğimizi düşünür. Ellerimle kollarıma sürtüp ısınması için uğraşırken
"Sadettin köpek haklı beyler, bayanlar. Bir şeyler düşünmeliyiz." Emir bana kızgın bakışlarını gönderirken omuzlarıma ötülen hırka ile yan tarafa döndüm. Efe oğlandı. Gülümseyip
"Teşekkür ederim ama sen üşümeyecek misin?" Kolunu omzuma atıp kendine doğru çekti.
"Bende senin o sıcacık gülüşünle ısınırım." Deyip o da gülümsedi. Tebessüm edip çocuklara dönüp baktığımda hepsi bize tuhaf tuhaf baktığını gördüm.
"Ne var?" Emir yine saçmalayıp
"Siz sevgili olsanıza ya" kendimi Efe oğlandan ayırıp sinirle ona baktım.
"Salak salak konuşma, biz çok iyi dostlarız. Efe oğlana o gözle asla bakmam. Efe oğlandan bakmaz, değil mi?" Son cümlede Efe oğlana dönüp baktım.
"Ta..ta..tabi ki ol...maz" neden kesik kesik konuşmuştu ki, garipsesemde bir şey demeyip önüme döndüm.
"Bırakın bu işleri de, şu karşı okul bu hafta geliyor onu ne yapacağız?" Bütün gözler Tuna'ya döndüğünde düşünmeye başladım. Beynimde ışıklar yanarken
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARAMAZ DEHA✒️ARA VERILDI ✒️
HumorBütün haklar Deniz kızının beyninde, Efe oğlanın gizli aşkında, Sadettin köpeğin saçmalıklarında ve Elis ve Tuna'nın eşsiz sessinde saklıdır. 01.01.2018 #59 mizah Deha olmak herkesin düşündüğü gibi iyi bir şey değil. Daha bir yaşına bile girmeden k...
