YARAMAZ DEHA✒️ARA VERILDI ✒️

✒YD:7✒

YENİ BÖLÜM ATMAKLA ATMAMAK ARASINDA GİDİP GELDİM. AMA YAZMAYI SEVİYORUM VE BENİ RAHATLATAN BİR ŞEY. O YÜZDEN YENİ BÖLÜM GELECEK GİBİ DURUYOR. UMARIM EMEĞİNİN KARŞILIĞINI ALARIM. AMA PEK ZANNETMİYORUM. O YÜZDEN HAYALET OKUYUCULAR PEK UMRUMDA DEĞİLSİNİZ. BEN BENİM YANIMDA OLAN ARKADAŞLAR İÇİN YAZACAĞIM.

YANIMDA OLANLAR TEŞEKKÜR EDİYORUM. ŞARKIYI AÇIP ÖYLE OKUYUN ÇOK GÜZEL BİR ŞARKI 😍

BU BÖLÜM anyoneelsenooneİTHAFTIR.

Herkesin kendine göre derdi vardı. Kimi uğursuzlukla suçlanıyor. Kimi ise şanslı denilerek ödüllendiriliyordu. Kimi en küçük şeye sevinirken. Kimi her şeye burun kıvırıyordu. Kimi sevgi arıyordu. Kimi para. Kimi aile özlemi çekiyordu. Kimi de yalnız kalmak. Kimi seviyor ve kavuşuyordu. Kimi ise uzaktan izlemekle yetiniyordu. Aslında insanoğlunun doğasında hep bir şeylerin eksikliğini yakınırız ama fark etmeyiz ki elimizdeki o bütün şeyden daha değerli, kendimiz. Eğer biraz da olsa iyi yönlerden bakabilseydik. Bir şeylerin eksikliğini değildi. Varlığına şükredebilirdik. Her zaman daha fazlasını istemek elimizdekinide götürüyordu farkında değildik. Ve bu insanı bitiriyordu.

Elis'ten:

Güzel bir rüyanın kabusa dönüşmesi gibiydi. Yada komedi dizisinin, filmin sanki iyi sonla olacakmış gibi hissettirip sonun kötü bir şekilde bitmesi gibiydi. Tuna ve benim sonumda böyle bir şeydi. Zihnimde hala kantinde olan konuşması dönüp dolanıyordu. Bu kadar zor bir şeyi nasıl atlatacağımı bilmiyordum ama Arda bana yardım edebilirdi. Şimdi Arda'ya verdiğim sözü tutma zamanı gelmişti. Elimi Tuna'nın avucundan çekip koşmaya devam ettim. Duraksayıp ne olduğuna bakmaya çalıştı ama onu geçerek yüzümü görmesine engel oldum. Ona bakmak acı veriyordu sadece. Birde elini tutmak uçuruma sürüklüyordu. Çocuklara yetiştiğimde artık Engin Hoca'nın bizi takip etmediğini fark ettim. Duraksayıp ellerimi dizlerime yasladım ve

"TAKİP EDİLMİYORUZ "deyip onlarında koşmasını engelledim. Diğerleride dururken uzun uzun soluklanmıştık. Neredeyse bizim eve varmıştık. Tuna karşıma geçip

"Neden elimi bıraktın, yakalana bilirdin?" Diye sordu.

"Gelmediğini gördüm, hem biri görüp yanlış anlayabilir ve Ar...da'nın kulağına gidebilir. "Ağzını açıp açıp kapattı. Bir şey bulamamıştı. Diğerleride susuyordu. Zoraki gülümsememi takınıp

"Yarın görüşürüz, Ar..da ile planlarımız var." Deyip arkamı dönerek onlara konuşma fırsatı vermeden hızlıca yürümeye başladım. Benim adım Elis'se sana bana bu kadar acı çektirmenin hesabını soracaktım Tuna bey(!)

DENİZ KIZINDAN :

"Şey, hadi eve dağılalım. " deyip Emir ve Efe oğlanın gitmesini izledim. Sonra Tuna'ya döndüm.

"Merak etme, bende onlardan giderim. Aralarına girip yakınlaşmalarına engel olurum ama benim elimden bu kadar gelir. Seninde çaban lazım" Tuna gülümseyip

"Ne biçim dehasın sen ya? "Diye sordu. Bu onun teşekkür etme biçimiydi. Bende gülümseyip

"Hadi, operasyon A başlasın" deyip eve doğru yürüdüm. Arkadan

"TEŞEKKÜR EDERİM " diye bağırdı. Gülümseyerek devam ettim. Eve varınca ilk önce Elis'e mesaj atıp ne yapacaklarını sordum. Sonra Efe oğlanı da arayıp gelmesini sağladım. Tek başıma takılamazdım yanlarında.

Üzerimi değiştirip dışarıya çıktım. Daha cezamız bitmediği için gizli gitmeliydim. Annem bu gün operasyonda olacakta. Babamsa emniyette annemi bekleyecekti. Annemin polis olmasından nefret ediyordu. Çünkü gençken çok sıkıntılar çekmişler ama annem bu mesleği yapmak istediği için babam bir şey diyemiyordu. Annemi üzmek istemiyordu ama ona bir şey olmasından ölesiye korkuyordu.