YAĞMURDAN KAÇARKEN

ÖZÜR

HİÇBİR KARŞILAŞMA ASLA TESADÜF DEĞİLDİR. ROLÜ GELEN SAHNEYE ÇIKAR ! ( YaZarDan )

Hakan son hızla hava alanına yetişmeye çalışırken içini yetişememe korkusu sarmıştı. İpekle 2 yıllık uzun bir ilişkileri vardı ve böyle fevri bir davranışı yüzünden ondan kopmak istemiyordu. Hava alanına vardığında arabasını rastgele bir noktaya bırakarak hızla bilgi almak için içeriye girdi. Uçuş bilgilerinin olduğu ekrana bakarak Amerika'ya giden iki kalkış görünüyordu. Ve ne yazık ki birinin kalktığını görünce diğerine bakma gereği bile duymadı. Korktuğu başına gelmişti aptal gibi verdiği bir tepkisi yüzünden güzel bir şekilde yolcu edememişti. -  Aptal kafam gitti işte gitti yetişemedim. Lanet olsun o aptal anlaşmaya da kaybolacak başka zaman yoktu sanki  diye kendi kendine söylenerek çıkışa doğru yürümeye başladı. 

Hakan üzgün bakışlarını yere indirerek yürürken adının seslenilmesiyle arkasını döndü. Duru ona doğru yürüyerek gelirken şaşkınlığını gizleyemedi. Acaba Duru gitmemiş miydi ? İpek tek başına mı gitmişti ? Kendi kendisine konuşmayı bırakıp Sen gitmedin mi ? dedi. Duru her ne kadar Hakandan çok haz etmese de İpeğin gelmediği için üzüldüğünü biliyordu. Hayır yani aslında gidemedik uçağımız 1 saat rötarlı kalkacakmış. Bu Hakanın duyduğu en güzel cümleydi kuşkusuz heyecanlı bir şekilde Lütfen beni İpeğin yanına götürür müsün ? 

- Tabi gidelim bekleme salonunda dedi İpek ve  beraber bekleme salonuna doğru yürüdüler. Genç adam uzaktan görebildiği sevdiğine sarılmak için adımlarını hızlandırdı. İpek Hakanı karşısında görünce şaşırdı, görmediği 1 haftada daha mı yakışıklı olmuştu. Yoksa çok özlediğinden mi böyle görmüştü. Genç adam kızın şaşırdığını görebiliyordu çok çok fazla özlemişti sevgilisini - İpeğim çok özledim seni gittin zannettim, yetişemedim seni uğurlayamadım diye çok kızdım kendime genç kız o anın duygusallığıyla ağlamaya başladı kendisini sevmediğini her şeyin bittiğini düşünmüştü. 

-Kızgın değil misin bana

 Hakan sevdiğinin yüzünü avuçlarının arasına alarak burnunun üzerine küçük bir öpücük kondurdu. 

- Hayır değilim çok fevri davrandım senin için iyi bir gelişim olacak gideceksin ve 1 yıl sonra yine kollarımda olacaksın tabi ki söz verdiğin gibi arada geleceksin. 

Genç kız sevinçle adamın kucağına doğru atladı -seni çok seviyorum  seni çok özleyeceğim. Sımsıkı sarıldı Hakan İpeğe Bende seni çok seviyorum . Ayrılık vakitlerinin geldiğini biliyorlardı sımsıkı sarılıp ayrıldılar . Aralarındaki mesafe giderek arttı, İpek bir anda dönüp koşarak sevdiği adama bir kez daha sarıldı. Dolu dolu olan gözlerini bu sefer tutamadı tutmak istemedi. Sevdiğinin ağlamasına dayanamayarak genç Hakan'ın da gözünden de bir damla yaş geldi. İpeğin  gözlerini öperek kuruladı. Özür dilerim sevgilim seni üzdüğüm için özür dilerim affet beni dedi.  

-Seni çok seviyorum affedilecek bir şey yok, şimdi uçağı kaçırmadan gitmemiz gerekiyor . İndiğim zaman ararım. Son kez vedalaşmalarının ardından uzaklaşarak kayboldular. İpek mutlu ayrıldıkları için içi rahat bir şekilde kontrol noktasından geçerek uçağına binip koltuğuna yerleşip kemerini bağladı. Sessiz bir şekilde ona uyum sağlayarak Duruda yerine yerleşti. Son uyarı anonsundan sonra uçak kalkışa geçti . Yaklaşık 11-12 saat sonra Newyork da olacaklardı.  Duru başına koltuğa koyar koymaz gözlerini kapatıp uyumaya başladı uzun yolculukları hiç sevmiyordu. Durunun uyuduğunu görünce sıkılmamak için kol çantasından kitabını çıkartıp okumaya başladı. Böyle yolculuklarda kitabını hiç unutmazdı, bir süre sonra kendisinin de uykusu gelince kitabını kapatıp gözlerini yumdu. Gözlerini açtığında yaklaşık 5 - 6 saat kadar uyuduğunu fark etmişti. Durunun hala uyuduğunu görünce uykusunun açılması için çantasından kulaklıklarını çıkarttı ve hareketli bir müzik açtı. 1 saat sonra Duruda uyanınca kulaklıklarını çıkarıp konuşmaya başladı.