YAĞMURDAN KAÇARKEN

Bölüm 8 ( İLK ÖPÜCÜK )

KEYİFLİ OKUMALAR :)

Sunumu başarıyla bitirdikten sonra tebrikleri almak gururu mu okşadı. Üniversiteyi okurken de yüksek lisansımı tamamlarken de sunum yapmıştım ama onların hiç biri iş hayatında ki gibi değildi ,bu gerçekten farklı bir hismiş.

Eşyalarımı toplayıp çantalarına yerleştirdim çıkmadan lavaboya gitmek için müsaade istedim.Emre bey "plaza da başka bir işiniz yoksa çıkışta birer kahve içelim İpek ? "

"Hayır başka bir işim yok zaten buraya ilk defa geliyorum o da sunum için oldu, tabi içelim hem dışarıdan izleyen olarak sizinde düşüncelerinizi merak ediyorum,beş dakikaya geliyorum müsaadenizle " lavaboların olduğu koridora doğru ilerledim her ne kadar iyi de geçmiş olsa bile ister istemez stresle yüklemişim kendimi lavaboya girip elimi yüzümü yıkayıp serinledim ve makyajımı düzeltip çıktım erkekler tuvaletinin önünden geçerken birden kolumdan çekilip içeri sokulmamla kalbim ağzım da attı zaten stresliydim. Karşımda plazanın sahibi İnanç beyi görünce ister istemez şaşırdım.Bu adamla bir kere normal karşılaşamayacak mıyım ?

-Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz kolumdan çekip buraya çekme amacınız ?

-İşte bu demesiyle genç kızın dudaklarına yapışıp tutkuyla öpmeye başladı ve sırtını duvara sabitledi İpek anın şokuyla hiçbir tepki veremedi ne itekleye bildi ne karşılık verdi bu onun ilk öpücüğü sayılırdı böylesine tutkulu bir yakınlaşmayı daha önce hiç yaşamamıştı. Bulunduğu durumdan hiçbir heyecan duymadı duyamadı ya da o şokla farkına varmadı, karşılık verse cesaret vermiş olacaktı ama Allah kahretmesin ki çok güzel öpüyordu,ben ne saçmalıyorum diyerek kendine geldi ve hızla adamı itekledi.Nefes nefese konuşmaya çalıştı.

-S... siz kim oluyorsunuz da böyle bir cürette bulunuyorsunuz. Ben sizin magazin bebeklerinizden birisi değilim sakın tekrarlamayın sakın diye öfkeyle konuştu. İnanç yüzünde piç bir sırıtışla ;

- Ben projenin sahiplerinden biriyim hatırlarsanız dedi.İpek yine takmıştı soğuk yüz ifadesini :

-Adı üzerinde proje sahibi benim sahibim değil ayağınızı denk alın yoksa karışmam dedi ve çıktı. İnanç hiç böyle bir tepki beklemiyordu şimdiye kadar hiç kendisini reddeden birisine denk gelmemişti ve bu durum gururuna dokundu. Başarılı iş adamı ve magazin dünyasının gözde playboyu herkesin ufak bir yakınlaşma için kol gezdiği etrafında o bir kadın tarafından ilk kez karşılık bulamamıştı halbuki sunum sırasında düşüncelerinden o kadar emindi ki sinirle çıkıp Emre'nin yanına döndü.

İpek eli yüreğinde tekrar lavaboya yöneldi beş dakika önce neler olmuştu öyle o an hissedemediği bu kalp çarpıntısı da neydi böyle elini yüzünü yıkayıp makyajını tazeledi aptal herif rujumu suratıma yaymış resmen diye geçirdi içinden de neyse ki düzeltmişti ellerini de yıkayıp çıktı . Emre Beyin yanına ilerlerken yanında bir an İnancı görünce ister istemez tereddüte düştü.

-Emre Bey çıkalım mı ?dedi yanındakini umursamadan

-Önce aramızda şu sorunu halledelim deyince şüphelendi bu adam olanlardan bahsetmiş olamazdı değil mi ? Tek kaşını kaldırarak sordu "Sorun ? "

-Artık toplantı da olmadığımıza göre kendi aramızda ismimle hitap edebileceğin konusunda anlaşmıştık sanırım dedi genç adam İpek bir an da kendini inanılmaz rahatlamış hissetti.

-Gülümseyerek ah çok pardon Emre b.. Emre dedi. Sorunumuzu çözdüğümüze göre çıkalım mı dedi.

-Tabi ki önden lütfen yan tarafını dönerek kardeşim bize takılır mısın vaktin varsa ? İnanç ayarlasa böyle bir şey denk gelmezdi. İpek yerinde çakılıp kaldı onun ne işi vardı ki şimdi ...