YAĞMURDAN KAÇARKEN

Bölüm 9 ( HAYAL KIRIKLIĞI )

KEYİFLİ OKUMALAR 

OKUDUKTAN SONRA OYLARSANIZ SEVİNİRİM :) 

İnsanlar sonradan keşke dememek için bazı şeyleri göze alırlar, acaba yapsaydım nasıl olurdu diye içlerini yememek için, benim seçimimdi sonuçta diye avunabilmek adına ......

İpek sabah erkenden kalktı aklında keşke dememek için şans vermeyi düşündüğü adamın yanına gitmek için her zaman hayal kırıklığına uğrayacak kadar şansız değilim herhalde diyerek , banyoya girip ihtiyacını giderip elini yüzünü yıkayıp dişlerini fırçaladı. Dolabından aldığı baskılı beyaz tişörtü ve dizinin bir karış üzerinde biten önden düğmeli kahverengi eteğini alıp giydi ,saçlarının dalgalı hali gözüne çok güzel göründüğünden sadece saç şekillendirici kreminden sürüp yan tarafına aldı. Odasından çıkıp aşağıya indi önce kahvaltı yapmayı düşündüyse de sonradan vazgeçip dünden kalan su böreğinden bir dilim alıp yediği yerde çantasını ve ayakkabılarını alıp kapıya yöneldi elini yıkamak için üst kata çıkmaya üşendiğinden çantasından ıslak mendil alıp sildikten sonra ayakkabılarını giydi dışarısı güzel olduğundan kabanını yeniden vestiyere bırakıp kapıyı kilitleyip çıktı.

Köşe başından taksi çevirip bindi adresi verdikten sonra başını cama yaslayıp düşünmeye başladı . Önce kendi kendini sorgulamaya başladı acaba hata mı ediyordu ? 

İçine sinmeyen genç kızı huzursuzlandıracak bir şey vardı ama gel görelim ki ne olduğunu kendisi de bilmiyordu. 

Keşke dememek için denemek istediyse bu içinde ki sıkıntının sebebi neydi ?

Her zaman verdiği kararlarının arkasında duran genç kız şimdi kendisine güvenemiyordu. Ne zaman güvenim bu kadar yıkılmıştı demesine gerek görmüyordu. Aldatılan bir kadın ne zaman eskisi gibi olabilmiş ki kendisi olsun. 

Şimdiye kadar etrafına ördüğü duvarlarla dik durmuştu, kimsenin yanında gözyaşı dökmemişti çünkü hata bende değil bende mağdur taraftım diye düşünüyordu ki hala düşüncesi değişmiş değildi.

Kendisini sorgulamaktan , aldığı kararı sorgulamaktan bir yere varamayacağını fark etti. Şu saatten sonra her şeyi yaşayarak öğrenecekti. Ama bu defa gardını tamamen indirmemekte kararlıydı. 

Fazla uzun bir mesafe değildi ama düşünerek yolu bitirmişti taksicinin kendisine seslenmesiyle toparlanıp ücreti ödeyerek indi. 

Belki de bu kadar üzerinde durmamalıyım dedi kendi kendine en fazla ne olabilirdi ki zaten en zorlu zamanları bile güçlü durarak toparlamıştı yine istemediği bir durumla karşılaşırsa ki inşallah öyle bir şey olmaz diye geçirdi bu sefer daha dimdik duracaktı. Böyle bina önünde dikilmekle bir yere varamayacağına kanaat getirip hareketlendi. 

Danışmaya doğru sakin adımlarla yürüyerek yaklaştı. 

- Pardon İnanç Bey odasında mı acaba ?

- Randevunuz var mı ?

- Kendisi beni bekliyor olacaktı zaten İPEK HAZNEDAR derseniz.

-Haber vereyim bir dakika İpek Hanım 

Danışmada ki kız haber verirken ,sunum için geldiğinde inceleme fırsatı bulamamıştı. Kapıdan ilk girenin gözüne çarpacağı şey kesinlikle devasa büyüklükte ki avizeler olurdu. Gelenlerin beklemesi için oluşturulan bekleme köşesi klasik modern karışımı bir şekilde dizayn edilmişti , sanki halatlardan oluşturulmuş sehbalar göze hoş görünüyordu, bekleme köşesi için seçildiği belli olan aydınlatmalar yürüyen örümcek havası vermişti . Aslında incelemeye devam ediyordu ki kendisine seslenilmesiyle adımlarını danışmaya yönlendirdi.