A~1

527 47 60
                                    

Bugün her gün ki gibi ailecek kahvaltı  yaparken annem "Oğlum baban bildiğin üzere yeni bir işe girdi. Patronu babana güzel mevlada bir avans vermiş. Sana en iyi psikologdan randevu aldık. Ayrıca seni özel bir liseye yazdırdık." dedi.

Ardından tepkimi ölçmek ister gibi yüzüme bakmaya başladı. Oysa ben sadece masanın altından bana el sallar gibi hareket eden dört bacaklı, üç gözlü örümceğe benzeyen yaratığa bakıyordum. Ondan gözlerimi ayırmıyordum çünkü gözlerimi onun üstümden çektiğim anda yok olacağını biliyorum. Sonra boşverip anneme bakıp pürüzsüz bir şekilde ;

"Kimse beni bulunduğum durumdan çıkaramaz. Ben bile artık kendimi böyle kabullenmişken onları benden alamazsınız ." dedim.

Annem her zaman ki gibi bana "Lütfen bebeğim, bize ne gördüğünü söyle." dedi ve babama baktı. Babam da onaylarmışcasına başını salladı. Merak gözlerinden okunurken her zaman ki gibi başımı hayır manasında iki yana salladım. Annem aynı anlayışlılıkla "Tamam bebeğim sen ne zaman anlatmak istersen biz burdayız. Kahvaltını et ve gardrobuna yeni okul formanı bıraktım. Onları giyersin tamam mı oğlum?"

O an neden her seferinde bana nazik davrandığını merak ettim. Tabii ya onların tek ve sorunlu oğullarıydım. Anneme kısaca 'tamam' deyip kahvaltımı edip odama gittim. Dolabımı açıp üniformaya baktım. Beyaz lakos altına da siyah pantalon. Beğenmiştim.

Giyinip sırt çantama tüm defterlerimi koydum. Çünkü ders programım yoktu. Ders kitaplarına bakıp iç çektim . Tek yapabildiğim şey ders çalışmaktı. Zekam gerçekten normal birine göre yüksekti .

Babamın bana seslenmesiyle kendime gelip kapıya çıkıp annemin yanaklarımı öpmesine izin verdim. Siyah ayakkabılarımı ve siyah kapüşonlu ceketimi giyip çıktım. Babamın arabasına binip kemerimi bağladım. Yolculuk boyunca hiç konuşmadık . Çünkü babam sorularına yarım yamalak cevap vereceğimi biliyordu . Okula gelince babam "İyi dersler evlat." deyip omzumu sıktı. Ona baş sallayıp aşağı indim ve çevreye baktım.

Hayran kaldım demeyi çok isterdim ama her yer üzücü olaylarla kaplı, sahte kahkahalar, gülümsemeler bırakılmış havaya. Yanımdaki hayali arkadaşıma baktım. Yüzünü buruşturmuştu o da fark etmişti.

Hayali arkadaşımı tanıtayım size ismi Hayal . Ona bu ismi verdim. Ona her ismiyle seslendiğimde onun gerçek olmadığını aklıma getiriyordum böylelikle. O yeşil gözlü , beline kadar uzanan sarı saçlı benimle aynı boyda ve her zaman üzerinde olan pembe mütevazi elbiseli , beyaz babetli bir kızdı. Onu seviyorum. Ve bunu biliyor. Ama bana gerçek aşkımın gerçek bir insan olduğunu ve onu zamanı gelince bulacağımı ve beni her şeyimle kabul ediceğini söylemişti.

Hayal insanların düşüncelerini bana aktarıyordu. Ne kadar doğru olduğunu bilmiyorum ama ona göre hareket ettim ve şu ana kadar hep işe yaradı.

O bir mucize. Bana dönüp içimi ısıtan gülüşünden sunup "Onlara karşı sürekli somurtma. Unutma arkadaşlık için gülümsemek şart! Ben senin her zaman yanında olacağım." deyip bana sarıldı.

Sarıldığında onu tamamen hissetmiyordum ama hissediyordum işte. Onun sarılışına karşılık verip gülümsedim.

Müdürün odasına gidip hangi sınıfta olduğumu sordum . Bana gözlüklerinin üstünden bakıp "11/D" dedi. Ne kadar yardımsever ama.

Yeni sınıfımın kapısını çalıp kapıyı açtım . İçeride Hayal'in söylediğine göre edebiyatçı vardı. Bana bakıp "Ah sen yeni öğrenci olmalısın. Kendini tanıt lütfen!" dedi . Hayal bu kadının güvenilir biri olduğunu söyledi .

Ardından başımla onaylayıp "Ben Evren Gören. " dedim. Hoca " Bu kadar mı?" dedi. Onu başımla onayladım. Oturabilirsin dedi .

Hayal'e döndüm ve bana "Kızıl saçlı kızın yanına otur. O kız burslu. Burada eziliyor. Ona yardımcı olabilirsin." deyip gülümsedi. Onun dediğine uyup kızıl saçlı kızın yanına oturdum. 40 dakikalık edebiyat dersinden sonra kız bana dönüp "Ben Vuslat" dedi gülümseyerek elini uzattı. Ona aynı şekilde gülümseyerek "Evren" dedim ve elini sıktım.

Sağ taraftan çakma sarışın bir kız gelip Vuslat'a "Hadi ezik bana tost ve meyve suyu al." dedi. O sırada Hayal'in de gaz vermesiyle;
"Neden kendin almıyorsun? Sen kantine gidemeyecek kadar muhtaç biri misin?" dedim.

Kız Hayal'in dediğine göre Hande, öyle bir kahkaha attı ki kulağım patladı zannettim. Kız tek kaşını kaldırdığında etrafında siyah dumanlar oluşmaya başladı.

Hayal " Bu kız buradaki en kötü kalpli kişi." dedi. Anlamıştım zaten dumanlardan. Hande bana dönüp "Öyle mi ?" dedi. Ben de "Aynen" dedim.

Kız bu seferlik öyle olsun dedi ve gitti. O sırada Vuslat bana dönüp "Neden bunu yaptın?"diye sordu. Ona gülümseyip " Her zaman haklı olanın yanında olmak lazım." deyip göz kırptım.

Sanırım utandığı  için başını aşağı eydi. Ondan sonra sıkıcı bir şekilde okulu bitirdik. Günün sonunda Vuslat'la vedalaşıp servise doğru ilerlemeye başladım.

Servisteki boş bir yere oturup kulaklığımı taktım . Günün sonuna doğru bir kaç kişi benimle tanıştı ama onlar Hayal'in dediğine göre onlardan hiç bir şey olmazmış.

Vuslat'la konuşmamızı ilerletmiştik. Mesela en sevdiği rengin yeşil olduğunu, fantastik kitap ve filmlerden hoşlandığını , anne ve babasını ayrı bundan dolayı annesinde kaldığını ve bünün gibi nicelerini öğrendim.

Babam büyük ihtimalle şöföre evin adresini vermiş olmalı ki bizim evin önünde durduk. Servisten inip eve girdim. Annem yanıma gelip günümün nasıl geçtiği gibi sorular sormaya başladı. Hepsine kendimce cevap verip . Odama girip duş aldım. Pijamalarımı giyip yatağıma uzandım. Tavana baktığımda tavanda bir böcek olduğunu gördüm.

Ona merhaba der gibi gülümsedim. Ardından annemin sesiyle kayboldu . Hayal bana bakıp "Afiyet olsun!" dedi. O hiç bir zaman ben yemek yerken yanımda olmazdı. Nedenini bilmiyorum.

Annemin hazırladığı masaya göz atıp babama gülümsedim. Annem iki yanağımı mıncırıp yemeğimi önüme koydu . Yemeklerimi yiyip kısaca 'Afiyet olsun!' deyip odama geçtim. Biraz kitap okuduktan sonra ders çalışmaya karar kırdım. Hayal fizik kitabımı uzattı . Elinden alıp çözmeye başladım. Çoğu kişiye nazaran fizik çözmeyi seviyorum. Beni rahatlatıyordu. Soru çözerken zamanın geçtiğini anlamamış olmalıyım ki Hayal yatağımda uzanıyordu. Saate bakıp yatağıma uzandım. Şaka maka 12 olmuştu. Yarın ki güne hazırlanmak amacıyla uyumaya başladım. Aman ne hazırlanma....

OY VERMEDEN GEÇMEYELİM...
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

ŞİZOFREN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin