Book 1: Bad Girls Meets The Parker 5 #Wattys2017

Chapter 41

nandito kami ni Sandra sa Mall ang gaga pinapasyal ako kasi daw aalis naman na daw ako susulitin na lang niya.

"Sure kana ba talaga?"  ilang beses na niyang tinanong yan.

Binatukan ko muna siya bago ako sumagot.

"Pupunta pa Ako kung Hindi ako sure? mag isip ka nga!"   mamaya na ang alis ko papuntang Canada. Doon ako mag aaral, yan ang hiningi ko kanila mommy at pumayag sila. Medyo nag kakasundo na kaming tatlo. But Brix? ewan ko dun!

"Malay mo mag bago isip mo kung makikita mo 'to" ngumuso siya sa likuran ko. Lumingon ako at nakita ko silang anim.

Hindi nila kami nakikita dahil maraming tao ang nandito sa mall. Ngayon ko lang ulit siya nakita. After 1 month ba Hindi ako nag paramadam sa kanilang lahat.

Nahila ko bigla si Sandra papasok sa isang store dito sa mall. Paano ba naman kasi biglang silang napatingin sa amin. Naku talaga sinasabi ko ng pahamak tong babaeng to e!

"Ano aalis ka pa ba?" nakakalokong tanong niya.

"Yes. Aalis parin."  Inirapan ko siya.

"Sige umalis ka! aagawin ko siya sayo!" ngumisi pa siya.

"Sayo na kung gusto mo!"  inirapan ko ulit siya for the second time.

"eto naman! syempre hindi! duh!? mamatay na ako lahat lahat Hindi pa ata ako kayang pansinin ng nag iisang Ezxykeil! Kaya naman ipapaubaya ko na sa nag iisang Zernyrih!"   tumuli tili la siya at dahilan para mapatingin sa amin ang mga ibang tao.

"Tumahimik ka nga! Para kang tanga jan!"   sinaway saway ko siya.

Akala niyo malandi ang isang Sandra Navarro? Syempre oo! Malandi but mabait. Maingay at Baliw. Ewan ko lang kung may mag kakagusto jan. 

"Ah Sandra may kailangan lang akong kausapin, magkita na lang tayo sa airport mamaya. Goobyeeee!"  nakita ko naman na may gustong lumapit sa kaniya kaya ako nag paalam.

I get my phone and dialed Chloe's number. After a seconds sinagot niya ito.

"Hello?"  Sagot niya.

"Uh Hi"   tumigil ako sa paglalakad at umupo dito sa Foodcourt.

" Hello? S-sino!? BLYTHE IS THAT YOU! OH FUCK THANKS GOD YOUR ALIVE! PLEASE BLYTHE PATAWARIN MO AKO! WALA DIM NAMAB AKONG ALAM E! TSAKA SASBIHIN KO NAMAN YUN SAYO NAKIUSAP LANG SI----"   napakaingay talaga ng babaeng to kahit kailan.

"Apology Accepted. Asan ka ba? nandito ako sa food court dito sa mall."   natatanaw ko sila sa hindi kalayuan. Nakahinga naman ako ng maluwag nang lumayo si Chloe sa kanila.

"'OMG! PUPUNTAHAN KITA! WAIT FOR ME! I MISS YOU BIYCH!!"  tumakbo siya papunta dito. Nang matanaw niya ako agad niya akong sinunggaban ng yakap.

"I-I miss you so much Blythe!"   tinanggal ko ang pag kakayakap niya at tinignan ko siya kung umiiyak siya at oo umiiyak nga.

"Bakit ka umiiyak?"  I asked.

"Kasi ikaw e! aaaaah!"  niyakap niya ulit ako. niyakap ko din siya pabalik.

"Aalis na ako"  sa gitna ng pag hikbi niya.

"Saan ka nanaman pupunta? iiwan mo nanaman ako!?"   hanggang ngayon umiiyak parin siya.

"Gago! syempre mag aaral lang ako kaya ako aalis!"   binatukan ko siya ng isang beses.

"E bat kailangan mong umalis? Duh!"  wow ha! umiiyak lang siya kanina ngayon naman kumakain na! real quick!

"Osige Hindi ako aalis at yung Canada na lang ang nag adjust!"  nasstress ako sa kaniya!

"CANADAA!? KAILAN!?"   ingay niya ha!

"Yes, mamaya na."   I replied.

"As in? Hindi man lang tayo makapag bonding! Isang Buwan ka ring Hindi nag pakita no! Maski Graduation Hindi ka nakapunta!"  inirapan niya ako at nag cross arms.

"Syempre ganyan talaga kapag maganda. Btw oa mo ha! parang Hindi naman ako babalik! tskaa hoy! two years lang ako doon!" tumayo na ako baka malate ako mamaya kailangan ko pang mag ready.

"2 YEARS!? PWEDE NA DIN BASTA SAYO SUPPORT LANG AKO!"   niyakap ulit niya ako.

"Una na ako ha? I have to packed my things pa kasi e." 

"Pwede ba kitang ihatid mamaya?" tanong niya.

"Yes of course! Kasama mo si Sandra! tutal pareho naman kayong Bitch e!"  nakita ko pa siyang umirap.

"Sige na sige na! Bye! I miss you too Bestfriend!"   I kissed her, sa cheeks.

Fastforwad……

Nandito na kaming tatlo dito sa Airport. Itong dalawang kasama ko kanina pa nag aaway. Hays  nastress ako sa kanila.

"Oh aalis na ako baka mag aaway pa kayo hanggang pag uwi niyo?"  nag cross arms ako.

"Wala na talagang atrasan?"  sabay pa sila.  Nag irapan naman sila sa isat isa.

"Oo! Paalis na nga oh diba? Tsaka Hoy kung mag aaway kayo sana sinabi niyo para sana naman nag dala ako ng tig  isa kayong kutsilyo! Hala osige aalis na ako! pwede na kayong mag patayan!"  

"Grabe ka talaga sa amin. Mag iingat ka don ha? baka naman kapag umuwi ka mas lalala pa ang ugali mo."   abat! 

"Oo nga! Gurl wag mong kakalimutan ha? size 7!"   ay punyeta!

"Ang kakapal niyo! Sasakay na ako!"    niyakap ko silang dalawa. Hallaaaa! bakit sila umiiyak?

"Bakit kayo umiiyak?" natatawang tanong ko.

"E kasi! Mamimiss kita!"   niyakap ako ng mahigpit ni Chloe.

"Mamimiss din kita! Alagaan mo yung kambal ko ha? Alam mo na kapag sinaktan mo yun!"  namula naman siya sa sinabi ko. Humarap naman ako kay Sandra na nag pupunas ng luha.

"Ikaw naman babae ka! Umayos ka! Wag lalandi landi ha!?"  tumango siya.

"Nasan pala si Xia?"  tanong ko kay Chloe.

"Gaga! Wala ka talagang alam! Pumunta na sa America bago matapos ang Graduation!"   naunahan na pala ako ng babaeng yun.

"Okaaaaaay! Goodbyeeeee! mamimiss ko kayo!"   for the last second niyakap ko sila ng mahigpit. Mamimiss ko silang dalawa lalo na si Chloe. Kahit nung kailan ko lang naging close si Sandra ay Tunuring ko na din siyang isang kaibigan. 

Humiwalay ako sa yakap nila at sumakay na  ako sa eroplano. Natatanaw ko sila sa baba na nagyayakapan. tss mag aaway away tas ngayon mag yayakapan? Wow ha!

Umupo ako malapit sa Bintana. May katabi pa akong lalaki na ewan kung tulog o nag tutulog tulugan. Sinuot ko na lang yung Avaitor sunglass ko at nag headphone. Woaaaaah!

Till we met again Philippines! Ciao!