Book 1: Bad Girls Meets The Parker 5 #Wattys2017

Chapter 46

BLYTHE

Nabitawan ko ang hawak kong cd nang makita kung sino ang lumabas sa room dito.

"Oh shit!"  napatakbo siya sa loob.

Sinubukan kong lumabas pero naka lock ang pintuan! Arghhhh! Sinubukan ko pero naka lock talaga! Sumigaw sigaw pa ako pero napairap at the same time when I realized na sound proof pala to.

Napatayo ako bigla nang lumabas ulit siya. Takte naman! nakakasuka!

"Why are you here Blythe?"  nag tatakang tanong niya. Aba! tanungin mo yung mga magagaling mong kaibigan. Hindi ko na lang siya sinagot.

"Blythe can we talk?"  he pleaded.

"Talk to my hands."  Hindi ko siya binalingan ng tingin.

"Okay. Ah, tungkol sa ano"  nag kamot muna siya sa batok. kabado ka? wala akong pake!

"I'm sorry Blythe."   sincere niyang sabi.  Hindi ko parin siya tinitignan.

"I'm sorry for all i have done. I'm sorry dahil ginawa kitang katawa tawa dati. I'm sorry for all my mistakes. I'm sorry dahil nasak---"   I cut him off.

"Stop!"   ngayon nakikipag titigan na ako sa kaniya.

"sa lahat. nasaktan kita please Blythe I'm sorry. Gagawin ko--"   ang gunggong tinuloy pa.

"I SAID STOP! HINDI KABA MARUNONG MAKINIG HA!?"   kulang na lang maputol ang litid ko sa malakas na pag sigaw sa kaniya.

"Kahit mag makaawa ka pa jan wala akong pakealam! kahit lumho--"  bigla naman siyang lumuhod sa harapan ko.

Fuck!

Kitang kita ko kung paano siya umiyak sa harapan ko. Oo aminin ko, nasasaktan ako tuwing nakikita siyang ganyan pero nananaig parin ang galit sa akin.

"You don't need to do that."  nag iwas ako ng tingin.

"No. gagawin ko ang lahat just forgive me."  now he's holding my both hands. para siyang sumasamba sa diyos sa ginagawa niya.

"You don't need to do that because whatever you do i can't forgive you. Never."   Hindi ako makaalis dahil hawak niya ang kamay ko at naka lock din ang pintuan kaya useless din lang!

"Please Blythe. Please."   omygad! ayoko! bakit ako ang nasasaktan!?  pinatayo ko siya mula sa pagkakaluhod. hawak niya parin ang kamay ko.

"Alam mo kung gaano ako kagalit sayo! Hindi! Hindi pwede!"  shit! oo Hindi pwede, iba ang mga nararamdaman ko ngayon at alam kong Mali 'to.

"Oo tanggap kong galit ka sa akin but please forgive me someday, kahit kailan. Just forgive me."  Niyakap niya ako ng mahigpit.

"Blythe…."    Hindi ako nag salita.

"Do you still love me?"   nabasag ang boses niya sa dulo.  I still don't utter any words.

"Do you still love me?"   pang uulit niya. humiwalay na siya sa pagkayakap sa akin. Now my tears traitor me dahil nag uunahan silang bumagsak.

Gustong gusto kong isigaw ang salitang OO! pero natatakot ako, natatakot akong masaktan ulit.
Hindi na niya ako pinag salita coz he claimed my lips. 

Doon na bumuhos ang luha ko. Why? Why Ezxykeil?
Hinayaan ko lang siyang halikan ako.
Nang matauhan ako ay bigla ko siyang tinulak at binitawan ang salitang mas lalong nag pasakit sa kaniya.