Azap(Töre)

Bölüm-6 Sürgün

Arkadaşlar merhabaa. Elimden geldiğince hızlı yazmaya çalıştım yeni bölümü. Son üç hikayemede bölüm atmış oldum yakın zamanda. Bu aralar zihnim bana epey yardımcı oldu.

Bununla birlikte HEWAR karakterinde bir değişiklik yaptım. Hewar karakterini ona daha uygun olduğunu düşündüğüm Andreas Eriksen yaptım. Ben bu şekilde daha iyi olacağına karar verdim. Dediğim gibi ama siz nasıl hayal etmek istiyorsanız öyle edin.

Medya; Hewar Dijan ve yeni kapağımız.

Bölüm ithafları, @hilallkaltar @iremerdemer @gok_yuzu_

Keyifli okumalar, Sizleri seviyorum.

Ben kendimle savaşırken senin kazanman bana da biraz sürpriz oldu. Ozan Somel

Ailecek olan konuşma da nihayet bir karara bağlanmıştı. Hezal orada daha fazla durup rezil olmak istemiyordu. Gururu fazlasıyla incinmişti zaten. Odasına girdiği zaman ardından Hewar'de girmişti. Genç kız ona öfkeliydi. Ne kadar istemeyerek evlenmiş olsalarda hem dini hem resmi olarak onun karısıydı. Bir insan karısını başka bir eve yollar mıydı? Ama Hewar Dijan'dan bahsediyorduk. O Xezal'i istemiyordu ve dünyanın bir ucuna da gönderse umurunda olmayacaktı.

Xezal ise bu evde daha fazla duramazdı artık. İstemiyordu. Hiçbir şey istemiyordu onunla ilgili. Zaten ondan pek çok şey çalınmıştı. Şimdi gururunun da ayaklar altına alınmasına izin vermeyecekti. İstenmediği yerde daha fazla durmayacaktı. Sabah saatlerinde onu çiftlik evine bırakacağını söyleyen Hewar'a kafa sallamıştı sadece. Odasına geldiği zamanda kendine ait olan eşyaları bir valize doldurmaya başladı. Hepsi sığmıyordu ama kendisi için gerekli gördüğü her şeyi koymuştu. Onun yanında her gün ezilip, suçlanmaktansa başka bir yerde sürgüne rağzıydı. Sürekli suçlu olarak görünecekti onun gözünde. Narin hiçbir zaman unutturmayacaktı kendini. Her zaman aralarında olacak ve kendisini hatırlatacaktı her fırsatta.

Xezal eşyalarını toparlarken Hewar'de üzerinde ki kıyafetleri çıkartmak için banyoya girdi. Geri döndüğü zaman ise genç kızın hala toparlandığını görebiliyordu. Onlar için en iyisinin bu olduğuna karar vermişti Hewar. Böylece ikisine de eziyet olmayacağını düşünüyordu.

"Kalan eşyalarını Botan'la gönderirim." dediğinde Hezal ona bakmadan kafa salladı.

Öyle kırgındı ki konuşsa kanayacaktı. O yüzden sustu. Yatmak için çıkardığı pijama takımını alıp o da banyo da giydiği zaman Hewar'ın çoktan koltuğa uzanmış olduğunu gördü. Bir şey demeden gece lambasını kapatıp kendisini yatağa attı. Ağlamak istiyordu ama bunu yapamazdı. Gözyaşlarına hakim olup kendini uykuya zorladı.

Kendini ne kadar uykuya zorlasa da sabah ezan sesini duyana kadar uyumamıştı Hezal. Güneş doğduğu zaman da gözleri daha fazla dayanamamış ve kapanmıştı. Tekrar uyandığı vakit ise saat sekize geliyordu. Artık gitme vaktiydi. Kalbinde kocaman ağır bir yük vardı sanki. Adımlarını zorlaştıran bir yük. Nefesini kesen, onu acılara iten bir yük.

Hewar'ın uyanmış olduğunu koltukta olmayışından anladı. Banyoda da olmadığı için kendisi girdi ve iyi gelir diye soğuk bir duş aldı. Güçlü ve dik çıkmalıydı bu evden. Genelde insanların ne düşündüğünü umursamazdı ama daha yeni gelin geldiği bu ailenin ona giderken ki bakışları canını çok yakacaktı.

Banyodan çıktıktan sonra sırasıyla kıyafetlerini giymeye koyuldu genç kız. Bel kısmı dar ayaklarına doğru çan şeklinde olan rahat beyaz bir elbise giydi. Üzerine sıfır kol beyaz bir gömlek geçirdi. Gömleği eteğin içine soktu. Ayaklarına beyaz sandaletlerini geçirip saçlarını tarakla düzleştirdi. Bembeyaz girdiği bu konaktan yine bembeyaz çıkacaktı. Asil ve dik.