İnsan garip bir varlık. Zıtlıkların birleşimi. İç dünyasında kaybolursun, derindir. Oysa ne kadar da yüzeysel dışarıdan bedenine bakarken görünen herşey.
Her insanın bir penceresi vardır içerisinde, ruhum dolaşmak istiyor derinliklerine giden kapıyı aralayarak, gezinmek düşüncelerde, bakabilmek gizledikleri pencereden.
Böylece buluşabilirdik tüm çıplaklığıyla dürüstlükte. Korunma ihtiyacı duymadan. Dokunabilirdik hayallerimize, sonu olmayan o yolu yürüyebilirdik sıkıca. Her kim olmayı seçtiysek kabullenebilirdik birbirimizi özde. Yaşardık her zerresine kadar birbirimizi ve sadece görebilmeyi başarabilen nadir birkaçımıza değil, tüm insanlığa atfolurdu anlayıştan gelen o saf güzellik.
Hayaller uçsuz bucaksız.
Hayaller sonsuz...
Umut ederek ruhunu salıvermek bir gezintiye, açılmak yeni boyutlara, düşüncelerde kaybolmak ve gecede huzuru kucaklamak, tüm benliğini bırakarak gücü yakalamak aitlikte, anlamak mutluluğu hayallerde...
20.04.16
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cümbüş-ü Fikir
No FicciónGün kendini geceye bıraktığında akla düşenlerin esiri bir insanın salak saçması çiziktirdikleri
