Scott bana döndüğünde dönüşmüştü. Saçından çenesine doğru kıllar vardı ve gözleri kırmızıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk başta korkmustum ama sonra kafasını öne eğip normale döndü. "Sıra sende"dedi. "N-Nasıl yapacağım?"diye sordum. "Sinirini kontrol ediceksin.Dönüşmek istediğinde sinirlenip,normale dönmek istediğinde sinirini bastıracaksın."dedi çok kolaymış (!)gibi."Tamam"dedim ve gözlerimi kapattım. Kendimi sinirlendirmeye çalıştım. İyice sinirlenince elimde bi tuhaflık hissedip gözümü açtım.PENÇELERIM!?ÇIKARTMISIM!?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BASARMISIM!? diye düşünüp scotta baktım.Gülümsüyordu. Bende gülümsedim. Daha sonra deponun sonuna doğru gidip bir dolaptan ayna çıkardı. Bana doğru geldi ve yüzüme doğru yaklaştırdı. Kendime baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
↑Bunun Zeynep olduğunu↑ ↑↑düşünün işte↑↑
Tuhaf görünüyordum.Ama bir o kadarda etkileyici.O sırada ayna gözümün önünden kayıp yere düştü.Scotta baktığımda yerde kıvranıyordu.Sinirimi bastirip normale döndüm ve Scottun yanına doğru ilerledim. Daha doğrusu ilerliyordum. Scott yerde dümdüz bir şekilde yatıyordu ve üzerinden bir gölge kalktı. Yerde yatan Scotta odaklanmıştım.Ölmüşmüydü?Yoksa sadece baygınmıdı? Enseme gelen darbeyle sarsıldım ama düşmedim.Arkama döndüğümde gördüğüm şeyle şok oldum. Karşımda bir tane daha Scott duruyordu ama bu beklediğimden daha farklıydı. Stiles, nogitsune içine girdiğinde gözlerinin morardigini söylemişti. Ama bu öyle değildi gözlerinin etrafı siyahtı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sanki herşeyi yok olmuştu. Gerçek Scottun gözleri,bakışı, gülüşü, kalbi- bi saniye evet kalbi. Hemen kendimi topladım ve dönüştüm.Deatonun anlattığı gibi pençelerimi kalbine sapladım. Bir süre sonra toza dönüştü ve yok oldu. Hemen normale döndüm ve Scottun yanına çöktüm. Yavaş yavaş gözlerini açtı ve "Ö-öldürdünmü?"diye sordu. "G-Galiba"diye cevap verdim.'Nasıl yani' anlamında bi bakış atınca "Pencemi göğsüne yani kalbi olması gereken yere sapladim.Sonra toza dönüşüp yok oldu."dedim yavaşça ayağa kalktı ve "Galiba kurtulduk"dedi. "Galiba"dedim. Hemen ayaklandı ve "Hadi bizimkilere haber verip sonrada Deatona gidelim."dedi.Hemen indigimiz merdivenlerden yukarı çıktık. Bu macera yüzünden bir dersi kaçırmıştık. Herkese haber verdik ve arabalara atlayıp kliniğe gittik. Deatona olanları anlattığımda "Harika!Çok güzel bir şey başarmışsın ama bu kadar kolay olması tuhaf"dedi. Başta gurur verici sesi en sonda endişeli bir hal aldı. "Yinede siz aynı yakinlikla devam edin,Zeynel sende gözünü Scottdan ayırma."diye devam etti. Sonraki gün okulda Derste Deaton birkaç kez beni aramıştı ama açamamıştım.Tenefüstede Lydia ile aynı anda birinin ölüm haberini alınca onunla uğraşıp unuttum geri aramayı.Derste Scott kendini kötü hissettiğini söyleyip çıkınca bende lavabo bahanesiyle çıktım. Koridorun sonunda Scottu yerde titrerken görünce hızla yanına koştum. Yine aynı şekilde bir ruh dışarı çıktı. Stilesin dediğine göre buna 'Void' deniyormuş. Ben bunları düşünürken Void Scott bana doğru yürümeye başladı. Ben tam dönüşecektimki telefonum çaldı.Deatonun aradığını görünce açacaktımki bir yumrukla yere savruldum. Daha sonra ayağa kalktım ve dönüştüm. Pencemi yine kalbine sapladim ama bu sefer hiç bişey olmadı. Bana bir yumruk daha attı ve beni yere serdi.Neden işe yaramıyordu!? -Deatonun ağzından- Dünkü olaydan sonra Nogitsune bölümünü iyice araştırırken çok önemli bir bilgi buldum. Bunu Zeynebe söylemek için milyon kez aradım ama açmadı ve yine açmıyor. Ona bunu soylemessem ölebilir. 'Nogitsunenin kalbi kafasında' ---------------------------- 460 kelime Bi an dedim acaba kalbi munasip yerlerindemi olsa sonra vazgeçtim
