Kapitulli 3

398 31 0
                                    

Rexhina:Shpresoj qe Sara te jete qetesuar sadopak.
Anxhelo:Shpresoj dhe une,me fal qe te fola ashtu me pare dhe gjithashtu faleminderit per Saren qe e solle deri ketu,ajo eshte gjithcka per mua.
Rexhina:Te lutem.
Anxhelo:Une jam Anxhelo,vellai i madh i Sares.Ti je?
Rexhina:Ooh Rexhina,shkurt Rexhi,kolegia e punes se Sares.
Anxhelo:Pra,je ne shkolle?
Rexhina:Po,ne universitet per Juridik,po ti?
Anxhelo:Une e kam mbaruar vitin e 3 dhe te fundit te Juridikut.Nese do ndonje dite mund te te ndihmoj me ndonje gje.
Rexhina:Rrofsh do ta kem parasysh.
                              ***
Pas gjysem ore pritje dhe merzitje me ne fund e hapen deren,e shqyen dmth.
Ne fakt,beme pak muhabet por po te ishte zgjatur me shume kjo gje do behej paksa e cuditshme situata.
"Si thua per nje kafe Rexh?" pyet Anxhelo.
"Po mire" them.
U ulem te kafeneja e vogel posht spitalit dhe une po shikoja pemet perreth dhe po mendoja.
"Cfare ke?Cfare po mendon?" pyet Anxhelo.
"Po mendoja sesi gjithe ky vend i bukur dhe me peme mban brenda njerez te semure dhe me vuajtje."u shpreha teksa po shikoja akoma pemet dhe vija re nderkohe sesi ai me shikonte mua.
" E di,ti dukesh shume e ndrojtur,por posht atyre syzeve dhe brenda atyre flokeve te shkaterruara,fshihet dikush qe ka nje bote te bukur ndryshe nga une"shprehu teksa thithi cigaren e tymin e nxirrte lehte nga hundet...
Sapo mbaroi fjalin e pash ne sy dhe per disa sekonda isha futur ne boten e tij bardh e zi nderkohe qe ai u fut ne boten time shumengjyrshe aq shpejt saqe une nuk e kuptova...
Kisha humbur komplet dhe ngrihem direkt "cfare pate?" me tha,"po shkoj brenda"i thash..
U ngrita dhe sapo shkoj te Sara pash qe ajo kishte fjetur,i dergoj mesazh babit duke i then qe sonte nuk vij dot.
Mora karrigen dhe u ula prane krevatit te saj por me kishte zen gjumi.
Zgjohem ne mengjes dhe Sara ishte akoma ne gjume nderkohe qe Anxhelo ishte ulur ne karrigen tjeter afer deres,mora nje batanije te holle dhe ja hodha supeve qe te mos ftohej...
Pas disa minutash vjen doktori per te na dhen fletdaljen.
Dalim nga spitali dhe dergoj Saren ne shtepi me makin sepse Anxhelo ishte me motor.
"Une po iki tani se jam ber vone per ne pune, ti mos hajde sot,po i them une pronares" i them sares dhe shkoj ne shtepi bej nje dush te shpejt dhe shkoj te restoranti.
Isha pak heret dhe i shpjegova pronares situaten e Sares dhe ajo u merzit paksa.
Ufff sa kliente sot,normale eshte fundjave.
Gjate gjithe kohes mendoja kur do te shkonte ora qe te shkoja ne shtepi,por mesa duke ora sdo te levizte dhe akrepat dukeshin sikur qendronin ne vend.
Donte dhe 30 min te shkonte ora 4 dhe pronarja na mbledh te gjithve duke na dhene nje lajm.
"Sic e dini,ky eshte nje restorant i madh dhe neser do te behet nje dreke e madhe nga disa njerez te medhenj prandaj dua te jepni maksimumin" tha.
Epo mire fundja fundit kjo seshte hera e pare.
Shkoi ora dhe shkoj ne shtepi,nuk kisha fare mendjen te shkoja ne librari me gjithe kete lodhje,si perher shkoj dhe mami ishte ne shtepi sot gjithashtu dhe babi.(Vlen te them qe une jam femije i vetem)
Nuk kisha oreks per asgje,doja vetem te beja nje dusj e te flija per rreth nje jave,por mision i pamundur!
Me kishte zen nje gjumi i rende saqe ishte hera e 5 qe binte alarmi dhe ndjeva mamin qe me perkedhelte koken per tu ngritur.Kockat si ndjeja fare,isha mpire komplet.
Ne pune me con babi dhe atje takohem me Saren si dhe dy kamarieret e tjera qe merrnin turnin tone,por sot kishim shume pune e na duhen dhe ato.
Klientet e rendesishem do te vinin rreth ores 11 dhe ne kishim kohe 3 ore te mos e vrisnim mendjen.
Per rreth nje ore skishim shume njerez pasi ishte pushim dhe njerezit flejne deri ne 10,lum si ata...Po rrija me Saren dhe po benim mhb kur te dera hyn Anxhelo,mu duk sikur po beja nje vit qe e njihja dhe drejt tij shkon nje nga kamarieret e tjera Ola dhe e perqafon,ngela si e mpire,cfare vertet mendon se do ishte i lire aii po mendoja.
Ai po afrohej drejt nesh dhe kur me pa mua u cudit dhe tha "te gjitha ne nje turn jeni sot?" po pohoi Sara dhe une bera sikur kisha pune nga banaku.
Por u pendova dhe shkova ta takoja,nqs nuk shkoja do mendonte se ndjeja per te "Ckemi si je?" e pyeta,spo me kthente pergjigje,po me shikonte ne sy sikur donte te kuptonte dicka,por une e shikoja me seriozitet,"mire" tha..dhe u largova se do merrja porosine e nje klienti por e vija re gjate gjithe kohes qe me veshtronte.
Dhe une e shikoja ndonjehere...

Black RosseNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ