enjoy reading po.
sana magustuhan nyo..
^____^
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Rhian’s POV
After class, nagpunta na ko sa garden. Hindi ko parin alam kung bakit ako pinapapunta doon ni Chris pero, may nagsasabi kasi sa sarili ko na kailangan ko syang puntahan. Hindi ko nga lang alam kung bakit. haayyy
Sayang nga ehh, gusto pa naman sana akong ihatid ni Janno sa bahay namin. Haha.. kinikilig ako.. ^___^ pero baka isipin naman nya mataray ako kasi tinanggihan ko sya. pero okay na rin siguro yun para hindi nya mahalata na kinikilig ako sa mga ginagawa nya. Hahaha..
Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti pag naiisip ko yun..
“ Rhian..” oops.. kanina pa ba sya dito? Haha. Di ko napansin. Nakakahiya naman kung nakita nya kong nakangiti. Mukha akong tanga.. ^___^
“ ahmm. Chris.. kanina ka pa ba? Hmm.. bakit mo nga pala ko gustong makausap??” tanong ko sa kanya.
“ may gusto lang akong itanong..” sagot nya sakin.. bakit kaya ganon? Feeling ko ang seryoso nya ngayon.. hayyy
“ ano yung gusto mong itanong sakin??” tanong ko ulit sa kanya
“ i-ikaw ba..” huh? Ang alin??
“ huh???” hindi ko kasi sya maintindihan ehh..
“ ikaw ba...si..” sino?
“ sino??” tanong ko. Kainis naman kasi to. Pabitin.. hmmm
“ ikaw ba si .. si.. nice???”
“ ano ban---“
O_____O
What the,,,
Isa lang ang natawag sakin ng ganyan..
Si...
Si..
Si....
Toptop???
“ toptop??” tanong ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit ko natanong pero, gusto ko ehh..
“ ikaw nga si nice??” may namumuong mga luha sa mata nya. Naiiyak na din tuloy ako..
“ ikaw nga ba si toptop???” haha.. parang tanga lang kami. Nagpapalitan ng tanong. Pero, naiiyak na talaga ako..
“ oo.. ang tagal kitang hinanap. Kasama nap ala kita...” tapos lumapit sya sakin at niyakap ako...
“ sorry kung iniwan kita. Sorry kung umalis ako. Sorry kung nawala ang bestfriend mo sa tabi mo. Kahit na alam kong malakas ka, hindi parin mawala sa sarili ko yung fact nab aka mapahamak ka dahil sa pagiging matapang mo at palaaway nung bata ka. Sorry bestfriend. Sorry talaga...” habang sinasabi nya yun, umiiyak na sya.. ako din. Naiyak na talaga..
“ bakit kasi ang tanga ko? Bakit hindi agad kita nakilala. Bakit kasi ang laki na ng pinagbago mo? Bakit kasi pumayat ka na? pero kung meron mang isang bagay na hindi nagbago sa iyo, yun ay yung tingin mo.. haha.. dati nagagalit ako kapag ginagawa mo yun kasi nagaalala ako nab aka mapahamak ka pa pero ngayon, natutuwa ako at nakita ko yun kasi kung hindi dahil doon, hindi ko matatagpuan ulit yung bestfriend ko.”
Iyak na ko ng iyak..
Naaalala ko nung araw na umalis sya.
Nung araw na iniwan nya ko.
Iniwan nya ko ng walang paalam.
(flashback)
Pupunta ako ngayon sa bahay ng bestfriend ko.
