12 SAATTE AŞK -ASKIDA-

4

4

"Abi şu kıza baksana, fıstık gibi lan!"

Serkan omzuma abandığında kendimi homurdanmamak için zor tuttum ve bakışlarımı yerden kaldırmadan mırıldandım.

"Evet, çok güzelmiş gerçekten."

Güzel olan sanırım kaldırım taşlarıydı. Derin bir nefes aldım. Gözüm şuanda kız değil hiçbir şey görmek istemiyordu anasını satayım. İçimi sürekli şüphe kemiriyordu. Kayra'ya tarihinin yanlış olduğunu söylemiştim. Ekranı kontrol etmeden daha sonra düzeltebileceğini söylemişti.

Bu yüzden üstelememiştim.

Bir şekilde ayarları bozulmuş olabilirdi.

İnandığım şey buydu, ama aklımdan çok uçuk bir senaryo geçiyordu. Bunu kanıtlamak içinse bir şeyler yapmam gerekiyordu. Ağrıyan başımı ellerimin arasına aldım. Teorimin doğru olduğuna ihtimal bile vermiyordum ama...

Kendimi ya doğruysa diye düşünmekten de alıkoyamıyordum bir türlü.

Bu yüzden yapmalıydım. Emin olmalıydım. Biliyordum zor olacaktı ve eğer doğruysa canımı fena halde yanacağından da emindim.

Fena sıçmıştım da diyebilirdim sanırım.

"Lan kıza bakmadın ki!"

Serkan beni sarsıp homurdandığında başımı kaldırıp ona öldürücü bir bakış attım. Gösterdiği yere bakıp sarışın kızın üstünde gözlerimi bir saniye tuttuktan sonra homurdandım.

"Al anasını satayım! Baktım. İnsanı bir düşünceleriyle baş başa bırakmıyorsun kardeşim, dur bir iki soluklan, akıllan bir."

Bana az önce ikinci bir kafam çıkmış gibi bakarken elini gözlerimin önünde salladı ve bana bir sağdan birde soldan baktı.

"Lan, iyi misin oğlum sen? Senin düşüncelerin mi vardı hayırdır?"

Burnunun üstüne kafamı yerleştirmeme sadece birkaç saniye kaldığından ayağa kalktım ve arkamdan seslenmesine rağmen ona bakmadım. Zaten başımda yeterince saçmalık vardı. Bugün gidip Kayra'yı yeniden görmeliydim.

Böylece bazı şeylerden emin olmuş olacaktım. Büyük ihtimalle düşüncelerim sadee birer saçmalıktan ibaret olacaktı. Kendi kendime bunu tekrar ederken derin nefesler aldım.

Evet, öyle olacaktı.

"Böö!"

Yerimden zıpladım ve hızla arkamı döndüm.

"Mina!"

Alaycı bir şekilde sırıttı.

"Böyle dalgın dalgın şu kızı mı düşünüyorsun serseri?"

Kaşlarımı çatıp tiksinmiş gibi ona baktım.

"Neden babaannem gibi konuşuyorsun kızım?" Omuz silkti ve kollarını göğsünde kavuşturup benden gerçek bir cevap beklemeye başladı. İç çektim. Mina böyle yaptığında pes etmeyeceğini bilmeliydim.

"Evet, yanlış olan bir şeyler var ama bir türlü ne olduğunu bulamıyorum."

Tek kaşını kaldırdı.

"Evet, senin düşük seviye beyninle bunu yapmak zor olabilir. Benimkini kullanmaya ne dersin?"

Ona baygın bakışlar atsam da bu fikri aslında ilginç bulmuştum. Benden daha iyi bir araştırmacı olacağı kesindi.