Laz Kızı

6. Bölüm

Evetttt yeni bölüm geldi. Oy ve yorum bırakmayı unutmayın.
Sizi seviyorum💙💙.

(Deniz ve Alp gerçekten çok aşıklardı bu yüzden Deniz Alp'i görünce eski mutlu günleri ve onu aldatisi aklına geldi. Blackangela_ 😘😘 )

İyi okumalar😘😘

Multi: DENİZ AKIN

Bölüm şarkısı:: Sufle İçinde aşk var

"Girmez olaydın Deniz!!!"

Gördüğüm manzara karşısında donup kaldım. Şuan bu kareyi saatlerce izleyebilirdim. Mavi takım elbisesinin kravatı masanın önünde ki sehpada. Saçları dağınık. Beyaz gömleğinin bir kaç düğmesi açık ve bilgisayarın önünde dört tane kahve fincanı. Dosyalara o kadar dikkatli bakıyordu ki geldiğimi bile fark etmedi. Boğazımı temizleyerek dikkat çekmeye çalıştım. Amacıma ulaşmış olucam ki kafasını kaldirarak bana baktı.

"Sadece kısa birşey söyleyip sonra da gideceğim." Eli ile önündeki koltukları göstererek dosyaları kapattı. 'Dinliyorum' der gibi başını sallayinca konuşmaya başladım.

"Şimdi sen az önceki dosyalar için geldiğimi sanıyorsan çok beklersin. Ben emir verilmesinden hoşlanmam. Ayağına sadece babamın dediğini söylemek için geldim. Yoksa odanın kapısının önünden dâhi geçmem. Neyse asıl konumuz babam seni akşam yemeğine bize davet etti. Bizimle birşey konuşacakmış. Ne diye sorma bende bilmiyorum. İtiraz istemiyor. Zaten itiraz kabul eden bir insan değil." Yüzündeki ifade 'sen kısa birşey söyleyecektin dimi' der gibiydi. Evet biraz fazla ve hızlı konuşuyor olabilirim ama abartmayın yani.

"Deniz buraya geleli bir haftadan fazla oldu ve senin o bir haftada kullandığın kelimeleri ben üç sene kullanamam." Söylediği şey üzerine sinir kat sayımın arttığını hissetsemde dışıma yansıtmamaya çalıştım.

"Ben diyeceklerimi dedim. Sana kolay gelsin." Birşey demesine fırsat vermeden odadan çıktım. Bu adam beni sinir etmek için neden elinden geleni yapıyor anlamıyorum ki. Sinirlenmemem gerektiğini kendime hatırlatarak odama girdim. Bir saat boyunca elindeki evrakları kontrol ediyordum ve artık sandalyeme yapışmak üzereydim. Abimin odasına gitmek için ayaklandığımda gözlerim karardı ve son anda masadan tutundum. Bir sure bekledikten sonra kendimi iyi hissedince odadan çıkarak yürümeye başladım. Tekrar gözlerimin kararması ile kendimi yerde buldum. En son hatırladığım şey ise 'Deniz' diye bağıran Burak'ın tok sesi oldu.

BURAK'TAN

Deniz odadan çıkalı tam bir saat oldu ve ben işlerle uğraşmak yerine onun mimiklerini aklından çıkartamıyordum. İki gün üst üste ofiste çalıştığım için bitkin ve yorgun hissetmeme ragmen akşam o davete gitmem gerekiyordu. Bu günlere gelmeme en çok Birol amcanın yardımı dokunmuştu. Babam ne kadar zengin olsa da ben kendi paramla okumayı tercih etmiştim. Üniversite bittikten sonra da Birol amcanın yanına yerleşmiştim. Odadan çıktığım sırada Sena'nin elinde dosyalar ile bana yaklaştığını gördüm.

"Burak Bey imzalamanız gerek-" demeye kalmadan dosyaları yere düşürdü. Dosyaları almak için eğilirken odasının önüne düşen Deniz'i gördüm. Dosyaları savurup ayağa kalktım.

"Denizz!!!" Yere çökerek başında dizimin üzerine aldım. Saçlarını geriye atarak yüzünü avuçlarımın arasına alarak seslenmeye başladım.

"Deniz güzelim aç gözlerini. Denizz. Denizzz!" Kendine gelmeyeceğini anladığımda kucaklayarak asansöre doğru koşmaya başladım. Asansör gelince direk binerek düğmeye bastım. Kısa süre sonra kapı açılınca çıkışa doğru yürüdüm. Kapıdan çıkarken Ilgaz ile göz göze geldik. Kucağındaki Deniz'i fark edince koşarak yanıma geldi.