«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )2

Chapter 17

~1μηνας μετα~

Ολα εχουν αλλάξει πλεον.Ο Ζειν και η Άν ειναι μαζι και ζουν τον ερωτα τους σε μεγαλο βαθμο.Περνουν παρα πολλες ωρες μαζι και μοιράζονται τα πάντα.Ο ενας ξερεις τα παντα για τον αλλόν.

Μονο η Άν δεν ξέρει κατι.Κατι που το λένε "Λιζ"

Δεν πειραζει ομώς καλυτερα ετσι.Για να μην νιωσει ουτε στιγμη 

περιεργα.Κανεις δεν ξερει πως μπορει να το πάρει.

Ο χρονος κυλουσε υπεροχα με τα δυο παιδια να ειναι φουλ ερωτευμενα και τους φιλους τους να βρίσκουν και εκεινοι το δρόμο τους,ο καθενας με τη γυναικα του αλλοι παντρεμενοι αλλοι θα παντρευτουν και αλλοι εχουν ηδη το πρωτο τους καρπο.

Η Άν και ο Ζειν ανηκουν στους ανηπαντρους αλλα δεν ειναι κατι που θα αργησει.

[....]

Ε-ελα ρε Ζειν κατεβα επιτελους...

Ζ-τωρα μωρο μου έρχομαι.

Αφου κατεβηκε και ο Ζειν ξεκινησαν για το σπιτι του Λου.Εκει θα καναν το μπατσελορ τα κοριτσιια και τα αγορια θα εβγαιναν εξω.

Μπηκα μέσα και χαιρετισα τα κοριτσια.Το αγορια εφυγαν αμεσως.

Και εμεις ξεκινησαμε το γλέντι.

Οι ωρες πέρασαν γρηγορα και ετσι κατεληξαν ο καθενας στο σπιτι του.

Οταν εφτασα σπιτι ηταν ηδη εκει ο Ζειν.

Ζ-μπα μπα μαζευτηκατε;

Ε-αχχαχ σιγα μωρε...1 εινια η ωρα.

Ζ-ναι και το λες έτσι;

Ε-και πώς πρεπει να το πω;

Ζ-αααα τελος παντων.ελα μια εδω

Ε-αα οχι δε θελω!

Ζ-ειπα ελα εδω!

Ε-οχι οχι δεν ερχομαι,ειπε και εκατσα στο καναπε.

Τοτε ηρθε με πηρε αγκαλια και ανεβηκαμε πανω.