SIAB 14: Masakit ah

23.4K 317 123
                                    

5 days have passed pero wala paring malay si kuya Tris.

"Tita ako na po kukuha ng pagkain." alok ko saka lumabas.

Di narin kami gaano nakakauwi sa bahay dahil todo bantay kami kay kuya Tris at inaantay siyang magising halos sa labas nalang kami lagi bumibili ng pagkain. Ni hindi na nga ako nakakauwi sa amin.

Paglabas ko ng hospital naabutan ko si Katya sa labas ng hospital. What is that freak doing here?

Nilapitan niya ako kaya pinangunahan ko na siyang magsalita. "What do you need?"

"I just want to see Tris. Pwede ba?"

"No. Kailan niya pang magpahinga."

"Are you even her guardian? Well no. So I'm allowed to see him." pagtataray nito. So ngayon din inilabas niya ang katarayan niya.

"Edi bakit di mo siya pinuntahan kanina? Ano yun? Nagaantay ka pang lumabas ako para humingi permission?" tinarayan ko din siya buti nga.

"I know I'm not in that point yet I still have my respect because his my soon to be husband." Ahhh so siya pala ang magiginga asawa ni Tris na ipinaarrage ni dad. So now I really hate my dad.

Ang dami na niyang sinira sa buhay ko.

I lost my Mom because of my dad.
I lost my Memories because of my dad.
I even tried to fix my life because of my dad.
I also live in the mansion just for dad. Tapos ganito lang ang gagawin niya? Pati si Tris susubukan niyang ilayo sakin. Eh siya nga ang tumayong lalaki sa buhay ko tapos ganon ganon lang? Why? Bakit ang dami kong di alam?!

"So? What if you're her 'soon to be wife'? Ano connection? Aminin mo nalang na gusto mo lang sirain buhay ng kuya ko."

"Please. Ayaw ko ng away. Fine...Sinubukan kong di tanggapin ang utis ni Mr.President but because of the money..." so mukha pala siyang pera? Sisisrain niya ang buhay ng iba para lang sa pera?Wtf.

"Get out of my sight." i said without looking at her. With no intention tunalikod siya at umalis na.

Ano na bang gagawin ko kay dad? His so mean. Buhay ko na nga lang sisirain niya pa.

Nakabalik ako sa bahay daladala ang pagkain.

"Anak! Gising na ang kuya mo!" masayang bungad ni Tita mommy. Ibinaba ko agad ang mga dala ko at pinuntahan si kuya. Nakaupo siya at nagkatinginan kami, correction ang sama mg tingin niya sakin. Naalala niya na kaya ang mga ginawa ko kaya siya galit??!?

"Hi Dad." nakatayo si dad dun sa gilid, masama din tingin niya kay Tris. Parehas na parehas talaga.

"Hi nak. Pagtalaga nagsalita yang si tris wag na wag mo kakausapin." napakunot ako sa sinabi ni Dad. Ngayon na nga lang e.

Di talaga makamove-on si Dad. Maypinagmanahan talaga ang dugo nila. Magamang magama.

"Nay, tay kain na tayo. Hayaan niyo nalang yang si Tris." mula ngayon di parin nakaalis ang tingin sakin ni Tris. Hindi rin siya nagsasalita. Parang wala siyang pakielam samin.

Palapit palang sana ako kay Tris ng magsalita.

"Who are you?" ay oo nga pala mayamnesia siya. Pano kung di na niya ako maalaala?

"I'm Thania. And your name is Tris."

"Who's Tris?" ang cute niya. Hahahaha walang nga talaga siyang maalala, pero parang mas nagiba siya ngayon. Sobrang cold niya. Matalim na nga ang tingin niya, pati ba naman pagsasalita niya napakacold.

"It's you, baby." i said and give him a flash of smile.

"Don't smile, you look ugly." napanganga ako sa sinabi niya. Ako? Sinasabihang ugly? Tapos nagmula pa sa bunganga niya?!

"That's Tris. Yung laging nagaaway."

"Tita ang daming correction. That's 'very cold Tris'. Yung laging 'pasimuno ng away'." I said at tinarayan si Tris.

"Kain na nga tayo. Halika na. Subuan mo nalang yang si Tris." napatingin ako kay Tris ganun pa din walang pinagbago, mastumaray nga lang. Mas mataray pa nga ata sa akin e.

Umupo ako sa tabi niya, kataoat ng higaan, at inilabas ang mga pagkain. Hot soup para kay Baby Tris^_^

Hinipan ko muna ang kutsara at itinaas ang kamay ko papalapit sa kanaya. Tiningnan niya lang ako ng masama at walang alinlangang tinabay niya kaya natapon sa damit ko. Nagbago agad mood ko.

"Fvck TRIS! What the hell?! Ikaw na nga tong sinusubuan ikaw pa tong ayaw kumain." mas ikinagulat ko ang inakto niya. Tinapon niya lahat ng pagkain at nagsikalat ito sa sahig. What the fvck is he thinking?!

"Get lost." parang tinusok puso ko ng milyo milyong beses ng kutsilyo. Hindi karayom dahil lagi ginagamit yun ng ibang mga otor kaya kutsilyo nalang.😂 Wait nga kung ano ano na iniisip ko.

Nabalik ako sa wisyo ng nagsimulang tumulo mga luha ko.

"Dad." sinapal nito si Tris sa inakto niya. Hinila nalang ako ni Mommy palabas at nakinig ko nalang na sinisigawan ni Tris ang kanyang tatay. Halos nagbabangayan lang sila.

"Mom...siguro lalayo muna ako sa kanya para palamigin ang ulo niya." tumango tango nalang si Mommy.

"Aalis na po muna ako, ako ata ang maykailangan ding magpalamig ng ulo."

"Magiingat ka ha? Dalawin mo nalang kami kapag mayoras ka. Sorry ulit anak at di siya makakasama sa birthday mo lalo na't di ka pa niya naalala." nalungkot ako sa sinabi ni Mommy. Magbibirthday na pala ako sa susunod na araw tapos ganito ganito nalang. Wala nga talaga siyang malala.

"Sige po nay, aalis nalang po ako, dadalaw nalang ako kapag okay na." kumaway kaway pa ako ng papalayo ako kay mommy.

Grabe na talaga si Tris. Maslumala, pero infernes gusto ko yung pagkabadboy niya hahahaha joke lang.

Atleast nakita ko ng nagising na siya wala na akong ipagaalala pa, kailanagan niya lang siguro ng oras.

[Someone's POV]

Sorry but he doesn't have Amnesia. Its just an act.

_Wace_

Hint ko lang sa inyo hindi yan ang tatay niya, neither her mom or anyone. He/She's someone.

Ayan na po ah. 2 in a row. Sorry po sa mga nagaantay nang sobrang tagal.

Siblings In A Bed Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon