Miłość i żużel ❤️

Rozdział II

*W moim pokoju
~Szybko opowiadaj mi na kogo wpadłaś?!! - dopytywała Natalia
~Na Przemka Pawlickiego
~I co??
~No zapatrzylismy się w swoje oczy. Później zawołał go Piotrek a ja pobiegłam do samochodu.
~Wiesz ty co!! Mogłaś chociaż zagadać czy coś!!
Natalia wiedziała, że chociaż nie rozmawiam z Pawlickimi to Przemek od zawsze mi się podobał. Ale ja wiedziałam jaki jest on i jego brat.

*Perspektywa Przemka
Kurcze dlaczego ona tak szybko uciekła. Chciałem jej wytłumaczyć, że nie jestem takim draniem za jakiego mnie uważa. Muszę się z nią spotkać i porozmawiać szczerze. Klaudia jest piękną dziewczyną nie będę ukrywał, że podoba mi się i zależy mi na tym żeby się z nią zaprzyjaźnić.

*Perspektywa Klaudii
~Natalia idę pojeździć na crossie!! - poinformowałam przyjaciółkę.
~Klaudia a mogę iść z tobą?
~Jeszcze się pytasz!! Szybko szykuj się i idziemy.!

Nie jestem zwykłą dziewczyną, uwielbiam wszystko co ma konie mechaniczne. Nieźle gram w piłkę nożną jak i ręczna. Sport to całe moje życie. Nie interesują mnie kosmetyki i różne dziewczęce sprawy.

*Na torze motocrossowym

~ Pomóc ci wyjąć ten motocykl?? - pytała się Natalia
~ Nie nie trzeba poradzę sobie. Ale jakbyś mogła to wyjmij mi kask i gogle.
~ Tak jest! - krzyknęła

Gdy się przebrałam, wsiadłam na Crossa i ruszyłam przed siebie. Jak tak śmiałam po torze zauważyłam, że ktoś podjechał busem z Red bulla i już wiedziałam kto to jest.

*Perspektywa Przemka
Dojechaliśmy na tor i zobaczyłem, że ktoś już  na nim śmiga. Szybko się przebrałem i ruszyłem na tor. Chciałem się pościgać z nie znaną mi osobą.
*Perspektywa Klaudii
Prawdopodobnie podjechał do mnie któryś z Pawlickich. Podał mi rękę i dał zrozumieć że się pościgamy. Zgodziłam się i tak nie miałam nic do stracenia a po za tym Pawlicki nie wiedział kim jestem.
Ruszyliśmy. Na początku mój przeciwnik miał nad mną przewagę, lecz na jednym wyskoku popełnił błąd i go wyprzedziłam. Prowadzenia już nie oddam do końca wyścigu.

~Gratulacje!!! Zajebiście jeździsz!! - mówił i zdjął kask i okazało się że wygrałam z Przemkiem Pawlickim
~ Dzięki - odpowiedziałam krótko, nie zdejmując kasku. Chciałam już sobie pójść ale Pawlicki chciał zobaczyć z kim przegrał.
~Zdejmiesz może kask i pogadamy chwilkę. Wydajesz się spoko gościem.
Więc zdjęłam ten kask. A Pawlicki aż ze zdziwienia nie mógł nic powiedzieć.
~ No to teraz już wiesz z kim przegrałeś. Więc ja będę się zbierać. Narazie.
~ Poczekaj!! Porozmawiajmy chwilkę.
~ O czym?
~ Chciałem ci wytłumaczyć, że nie jestem takim chamem za jakiego mnie uważasz. Nie lubię jak ludzie postrzegają mnie jako gościa, który wykorzystuje sławę i pieniądze po to aby mieć mnóstwo panienek. Jestem zwykłym człowiekiem, który chciałby cię bliżej spotkać. Mieszkamy na jednej ulicy a nawet nie mówimy sobie "Cześć" i chciałbym to zmienić.  Chociaż spróbujmy się zakolegować. Co o tym myślisz?