April 18, 201*
This is the day. The day, Kathryn and Daniel waiting for. Today, is their most awaiting day. Today, is their wedding day.
Ngayon, Si Kathryn ay nakaupo sa harapan ng dresser niya habang minemake-upan ni Den.
Bigla namang pumasok ang parents ni Kathryn, sina Min Bernardo at Teddy Bernardo.
"Ang Princess namin, Ikakasal na." Naluluhang saad ni Min.
"Mama naman eh! Wag ka nga umiyak. Maiiyak din ako niyan eh." Sabay kurap pa ni Kath upang hindi magtuloy-tuloy ang luha niya.
Nilapitan naman siya ng kanyang Ama at niyakap.
"Anak, ang ganda mo." Tumabi naman saglit si Den upang bigyan ng daan ang pamilya.
"Alam ko Papa." Umiiyak na sagot ni Kathryn.
"Basta, Anak. Kapag sinaktan ka ni Daniel, Nandito lang kami ni Mama mo ah?"
"Opo pa. Sige na! Magready na kayo nako! Baka malate pa kayo sa kasal ko." Ang kunwaring pagtataboy ni Kathryn sa kanyang mga magulang. Sa totoo lang kaya nila sila pinapaalis dahil ayaw niyang magusap sila ng matagal dahil naiiyak ito.
Tumayo naman ng maayos ang magasawa at nagpaalam na sa kanilang anak.
"Kath, grabe ang ganda mo. Ang swerte ni DJ sayo." Sabi ni Den at inayusan muli si Kathryn.
"Thankyou te Den. Pero mas swerte ako kay DJ." Tsaka ito ngumiti ng matamis.
"Oo na ikaw na. Osige na. Tumayo ka na para makapag bihis ka na." Tumayo naman si Kathryn at tinulungang magbihis ni Den.
Sa kabilang dako naman, Nasa Simbahan na ang lahat. Tamging si Kathryn nalang ang hinihintay.
Kanina pa hindi mapa kali si Daniel, Lakad dito, lakas doon.
"Daniel! Umayos ka nga. Baka mamaya mahilo ka pa dyan!" Sita ng Kanyang Ina.
"Ma, kinakabahan kase ako! Two minutes ng late si Kathryn! Paano kung ayaw na pala niya? Paano kung may iba na siya? Ma! anong oras na! Baka hindi na niya gusto tong kasal na't. Ma! Hindi ko kaya yon, Mama Paano ku--" Hindi natapos ni Daniel ang kanyang sinasabi dahil may sumigaw na babae, Ang best friend ni Kathryn na si, Arisse.
"She's Here!" Sigaw nito, kaya naman parang lumukso ang puso ni Daniel sa Narinig.
Nag ayos na ang lahat at pumuwesto na sakanila-kanilang pwesto.
Nagumpisa na rin tumugtog ang kanta-Everything, Kathryn's Favorite song.
Isa-isang nag lakad ang mga abay at ninang/ninong nila.
Hanggang sa matapos sila, ngayon si Kathryn nalang ang papasok.
Bumukas ang napakalaking pinto ng simbahan at unti-unting naglakad si Kathryn.
"Heto na yon." Sa isip ni Daniel.
"This is our day, My love." Sa isip ni Kathryn.
Habang naglalakad si Kathryn ay naluluha siya, dahil naiisip niya noon, simula nung nakilala niya si Daniel, noong nilagawan siya nito, noong sinagot niya ito at noong nagpropose ito.
Noong nakarating ito Sa Mga magulang niya ay niyakap niya ang mga ito at nagpatuloy sa paglalakad.
Nakarating sila kay Daniel at niyakap ng mag-asawang Bernardo si Daniel.
"Daniel, wag mong papabayaan ang anak namin ah? Wag mo rin sasaktan." Sabay niyakap siya ng Mama ni Kathryn.
"Alagaan mo ang Anak ko. Daniel." Paalala naman ni Teddy.
"Opo, Mama, Papa." tsaka kinuha ni Daniel ang Kamay ni Kathryn sa kanyang mga magulang.
Naglakad na sila at inalalayan ni Daniel si Kathryn na umupo.
Maya-Maya lang din ay nagumpisa na ang Ceremony.
*FAST FORWARD NA NATIN WALA KASE AKONG ALAM SA KASAL*
KATHRYN
Nandito na kami ngayon sa Venue, lahat sila ang nakangiti pero iba parin ang ngiti namin ni DJ.
Kanina pa kami kumakain and yung ibang bisita ay unuwi na and nandito rin si Renier kanina kaya di ako pinatayo ni DJ sa upuan ko kanina.
Yung naka-salo sa Flower ay si Arisse, Best friend ko siya from FEU. Then sa garter naman ay si Daniel, not my DJP ah? I forgot his surname eh, Velasco ata. He is one of DJ's friend.
Noong 8pm na ay umuwi na kami. Ang dami ng gift na narecieved namin ni DJ. Sa house namin kami dumeretso.
Nagpalit na kami agad mg damit at humiga na ng biglang pumatong si Dj sa akin.
"I love you, Mrs. Padilla." He said at tinignan ako sa mata.
"I love you too, Mister ko."
Hinalikan niya ako.
and
we
did
what
the
newlyweds doing.
---------------------
Kung magtataka kayo bakit April 18 hindi, 26 or 525 because April 18 nung nakapag papicture ako kay DJ as in yung Selfie and nagusap kami kaya genern Hehehe.
