𝙏𝙝𝙚 𝙏𝙧𝙖𝙞𝙣 · Το Τρένο
« 𝙞𝙩 𝙘𝙤𝙢𝙚𝙨 𝙤𝙣𝙘𝙚 𝙖 𝙮𝙚𝙖𝙧,
𝙛𝙞𝙫𝙚 𝙢𝙞𝙣𝙪𝙩𝙚𝙨 𝙖𝙛𝙩𝙚𝙧 𝙢𝙞𝙙𝙣𝙞𝙜𝙝𝙩 »
Κάθε χρόνο πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, η μηχανή 25 εμφανίζεται στο παλιό σιδηροδρομικό σταθμό του Σάουθ Γκρέης.
Αθώε...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
𝟣𝟧 · 𝟢𝟤 · 𝟣𝟫𝟩𝟢
Ήταν ο τελευταίος που είχε απομείνει στον σταθμό εκείνο το βράδυ. Σφύριζε έναν μελαγχολικό σκοπό ─από εκείνους που θα άκουγες στα στενά κελιά μιας δημόσιας φυλακής. Σκλάβος πίσω από τις σιδερένιες μπάρες της άγνοιας, ο τριαντάχρονος οδηγός επιβατικών τρένων, διέσχιζε με σκοπό την πλατφόρμα του σιδηροδρομικού σταθμού. Οι σόλες από τις βαριές στρατιωτικές μπότες του αντηχούν στην πλακόστρωτη, πλατιά, πλατφόρμας αναμονής και ταυτόχρονα αποφεύγουν με σιγουριά τις ρωγμές στην παλιά κατασκευή. Η πλατφόρμα Α62 ήταν μια από τις πολυσύχναστες στάσεις· εκατοντάδες επιβάτες συνωστίζονται καθημερινά σαν εκπαιδευμένα κοπάδια και περιμένουν τα δύο επιβατικά τρένα της γραμμής με κατεύθυνση την γεμάτη ευκαιρίες μεγαλούπολη.
Ήταν μια σχετικά συνηθισμένη, κρύα Τρίτη. Οι διαδρομές του ήταν ίδιες όπως κάθε άλλη φορά και τα πρόσωπα τα οποία συναντούσε και γνώριζε επί τόσα χρόνια, τον περίμεναν σε εκείνη την λιθόστρωτη πλατφόρμα. Τώρα, ντυμένος με την ολόσωμη γαλάζια, φθαρμένη φόρμα ─απαιτούμενη φορεσιά όλων των εργαζομένων─ καθώς και ένα επίπεδο, πάνινο καπέλο (ασορτί με την στολή), φτάνει στο υπόστεγο. Απλώνει το γαντοφορεμένο χέρι του και ανοίγει νωχελικά την συρόμενη πόρτα. Στο υπόστεγο έκλειναν τα περισσότερα επιβατικά τρένα όταν υπήρχαν πιθανότητες εμφάνισης κακοκαιρίας. Για τον λόγο αυτό, σήμερα, οι ράγες δίπλα στο μικρό εργοστάσιο κονσερβοποίησης Μιούλερ─Φάλκον, ήταν άδειες.
Η πελώρια μηχανή 25, το τρένο που διέσχιζε την γραμμή Α62 (για την μεγαλούπολη) και Ε23 (για τις γειτονικές επαρχίες του Σάουθ Γκρέης, Άπερ Σάντον και Γουέστ Χηλ) του ανατέθηκε περίπου πριν τρία χρόνια. Η μηχανή, της οποίας και τις τρεις διαδρομές είχε αποτυπώσει με ανεξίτηλο μελάνι στο χάρτη του μυαλού του, δεσπόζει με όλο της το μεγαλείο στις ράγες του υπόστεγου. Την πλησιάζει. Ανοίγει την πόρτα της καμπίνας του οδηγού και αναστενάζει. Το τρένο έπρεπε να μεταφερθεί σε διαφορετική τοποθεσία, πεντέμισι χιλιόμετρα μακριά από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Σάουθ Γκρέης· στην μάντρα με τα παλιοσίδερα του Γουέστ Χηλ.
