Son Umut

Umrumdasın/Umrumda Değilsin

Eve girdigim de biraz annemle tartıştık. Ama eninde sonun da sustu. Biraz ders çalışmaya başladım. Yani çalıştım.

(Ders çalışırken; Bu kolay , bu zor ) sonra da biraz faceye girdim. Bir istek? Ve Miraç Acar? Profiline girdim. Tüm yorumlar kızlardandı. Sinirle sizi yavşaklar! Hayır yani bana noluyorsa!? Isteğini kabul ettim. Biraz sonra mesaj attı,

''krem sürdün mü?'' Yazmış. Inadına

'' yoo, niye ki?'' dedim. Haha beni umursuyor.

''Bak umurumda bile değilsin. Ama bileğinin incinmesi başıma bela açar tamam mı bay.'' ne ! Gerçekten umurunda bile değilmişim. Gözümden akan sinirden mi mutsuzluktan mı hayal kırıklığından mı aktığını bilmediğim yaşları sildim. Mesaj atmadım.

•••••

Gözlerimi hafifçe açtım. Sabahtı. Ama Cumartesiydi. Saate baktım. 7 mi! Herhalde çok erken uyudum. Telefonuma bir daha, mesajlar gerçekmiydi diye baktım. Evet... Gerçek. Ne kadar  tuhaf  bir çocuk. Beni üzmek artık hobisi oldu galiba... Yemek falan yedim derken saat 13.07 olmuş, ben bilgisayar başında MMFD ( ''my mad fat diary'' izlemeyen varsa öneriririm ^_^) izliyordum. Bir mesaj geldi. Pera... Hım.

bir saat sonra cafe?

Olur... Yazdım. Bir saat. Yukarı çıktım. Ne giyeceğim ya?! Buldum. Buz mavisi bir kot, göbeğimin biraz aşağısında yarım tişört. Yarım sayılmaz yarımdan uzun, tişörtü giydim Onların altına Beyaz babet giydim. Saçımı topuz yaptım veee hazırdım...

Arkadaşlar bölüm kısa olabilir ama çok yorgunum 1 günde 2 bölüm yazdım zaten yeterlidir umarım. Bu arada şu anda yorum yapamıyorum ama mesaj atmaya devam edebilirsiniz :))