Nehir kenarinda bir banka oturmustuk, ve han nehrinin isiklarini izliyorduk. Hava karardigi icin isiklari yakmislardi ve rengarenk gozukuyordu, bu aslinda biraz... Biraz romantikti. Normalde romantik veya bu tur seyleri pek sevmem ama bugun daha bir farkli hissediyordum. Hic bulut yoktu bu yuzden gok yuzude cok netti butun yildizlar sayiliyordu.
"Cok guzel."
"Evet, cok guzel." Diye cevap verdi kris.
"İsindin mi?" Diye ekledi
"Ahh evet, simdi cok daha sicak hissediyorum."
"O zaman sorun yok :) " dedi ve gulumsedi.
"Kizma ama bir sey soracagim."
"Tamam kizmayacagim, sor."
"Usuyor musun?"
"Off hayir usumuyorum soo ri, ben kutup ayisi gibiyim derimin altinda 20 cm yag tabakasi var."
"Ya hani kizmayacaktin?"
"Kizmadim sadece bilimsel bir aciklama yaptim, o kadar."
"Peki o zaman bundan sonra sana ayicik mi desem?"
"Hahahaha. Hayir!"
"Cok gec ayicik, hehehe"
"Yaah, sende penguene benziyorsun bu halinle. Ben sana penguen diyor muyum?"
"Neyim penguene benziyormus?!?"
"Galiba ustundeki montun sana uzun oldugunu farketmedin. Penguencik."
"Penguencik?!? Ne ? En azindan penguen de seni salak!"
"Salak diyene bak..."
"Yeter, kes artik!"
"Hayir sen kes!"
"Off be tamam sustum. Ama sakin bana bir daha penguen veya penguencik deme hele okulda asla! Yoksa kafani koparip vucudunu bir tırın altina atarim."
"Hahahahaha, tehdit etme seklin cok guzel."
Elini basima uzatti sonra oksayarak
"Sinirlenince cok tatli oluyorsun"
Dedi.
Ve tekrardan bir şok!
Şu anı durdurmak istiyorum tam şu anı başımı okşadığı anı, bu bana mutluluk vermişti ve çok hoş hissettirmişti.
Elini başımdan çekti ve gökyüzüne bakmaya geri döndü. Birkaç dakika sadece böyle oturup etrafı izledik, hiç konuşmadık. Sessizliği kris bozdu
"Artık dönelim mi? Merak edecekler."
"Haklısın dönelim" diye cevap verdim sonra
"Aaa ama önce bir şey yapabilir miyiz?"
"Ne gibi bir şey?" Dedi kris, merak ettiği yüzünden anlaşılıyordu.
"Nehrin önünde birlikte selca çekelim mi? Hep bunu istemiştim ama bilirsin pek arkadaşım olmadığı için..."
"Ah, peki çekelim." Dedi gülümseyerek
Elini cebine attı ce telefonunu çıkarttı kamerayı açıp
"Yanıma gel." Dedi
Ona yaklaştım kameraya baktık ama -sağolsun- arkasınra kalmıştım ve suratımın yarısı çıkmıyordu.
"Bu böyle olmayacak." Dedi kris ve etrafımda dolanıp arkama geçti biraz eğildi, kafasını omzuma koydu ve fotoğrafı çekti. Sonra açıp fotoğrafa baktı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Can't We Love Again?
FanfictionBusan'lı Lee Soo Ri'nin Seul'deki yaşamı. Bir gün aniden gelen cinayet haberi. Sürekli rüyalarina giren o kişi. Onu yalnızlığın dipsiz kuyusundan dışarıya ceken yeni arkadşlığının aşka dönüşmesi. Busan'lı arkadaşının Seul'e gelmesi. Ve işlerin içind...
