~7.bölüm: Cinayet ve gerçekler~

808 49 10
                                    

Okur sayısı 600 u geçmiş!! Teşekkür ederimm ^^ öncelikle yoğun istek(!) üzerine bu bölümde bana fikir veren: meltem, ece,begüm, çağla(en guzel fikirleri veren) , ceren ve zeynep'e teşekkür ediyorum :D yorumlarınızı bekliyorummm :)

Bu bolum biraz gecikti ama sinavlarimin arasinda bu kadar oluyor. Ama kimse yorum yapmiyor :( ve 250 kisi okuyor ama en fazla 15-20 kisi oyluyor lutfen en azindan oy verinki dahada fazla yazayim :)

~~~~~~~~

Soo ri bilincsizce yerde yatiyordu, Kris. Soo ri nin yerde yatan bedenini gorunce "Soo Ri!!!" Diyerek yanina kostu, kris onune gelen herkesi itiyordu(ogretmende dahil) hatta bir cocugu yere bile dusurmustu. Siniftakilerin hepsi degil ama bazilari guluyordu, boyle bir durumda kim gulebilir ki? Kris soo ri nin yaninda diz coktu, soo riyi bir kac kez sarsti "soo ri! Soo ri uyan! Kendine gel soo ri!" Fakat faydasizdi, kris soo ri yi kucaklayip ayaga kalkti sonra ogretmeni takip ederek onu okulun revirine goturdu.

Hemsirenin kontrol edebilmesi icin onu yavasca yataga birakti, hemsire yatagin etrafindaki perdeleri cekti 5 dakika sonra perdeler acildi. Hemsire krisin yanina geldi kris ayaga kalkti

"O iyi mi?"

"Ah evet bir problem yok. Sanirim yorgunluga ve uzgunluge vucudu bu sekilde cevap vermis olabilir, korkulacak bir sey yok bu normal. Yakinda kendine gelir istersen yaninda bekle benim bir isim var bu yuzden cikmam gerekiyor, uzun surebilir."

"Tamam, ben burada bekleyecegim."

~~~~~~~~~

Yavasca gozlerimi actim. Yatiyordum ve basim agriyordu. Etrafimi suzdum fakat nerede oldugumu anlamam biraz uzun surdu. Neden revirde oldugumu dusundum, sora aklima beden dersinde olanlar geldi ahh tabi ya basima top carpmisti. Dogrulmaya calistim tam o sirada kapi acildi ve iceriye elinde su sisesiyle kris girmisti. Beni ayik gorunce hemen yanima kostu ve dogrulmama yardim etti.

"İyi misin? Sana su almaya gitmistim" Dedi.

"Ah evet sadece biraz basim agriyo o kadar."

"Peki beni gorebiliyor musun? Bu kac?" Eliye 2 yapmisti.

"Kris! Kör olmadim sadece bayildim!"

"Hahaha bana kizabiliyorsan iyisin demektir"

"Hahah evet. Peki şimdi ne yapacağım? Bütün gün burda yatmayacağım her halde?" Bu daha çok bir soru gibiydi

"Bende bilmiyorum. Hemşire bir işinin olduğunu ve uzun sürebileceğini söylemişti."

"Hımm... O zaman o gelene kadar buradayım."

"BurdayıZ" diye düzeltti kris

"Hayır, benim yüzümden dersleri kaçırmanı istemiyorum."

"Ama ben istiyorum!"

"Off ne inatçısın."

"Susta yat biraz!"

"Tamam, abi..."

Tekrar uzandım ve gözlerimi kapattım 2 saniye sonra tekrar açtım, kris kızgın kızgın bana bakıyordu. Aslında kızgın değildi tabikide.

"Gözlerinide kapat."

"Peki." Dedim ve gözlerimi kapattım, krisin yanımda olmasına rağmen gözlerim kapalıyken bile o aklıma geliyordu, acaba beni buraya o mu getirdi? Bunu düşünürken uykuya daldım, ilk defa bu kadar derin uyumuştum, krisin yanında olmam yüzünden olabilir. Onun yanındayken kendimi güvende hissediyordum.

Can't We Love Again?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin