~8.Bölüm: Kamp~

707 43 30
                                    

Bu aralar fazla kotu olay oldu once babaannem sonra soma , aslinda yb yazmiycaktim ama yazinca aklim dagildigi icin yazdim.

--------------------------------------------

Kris bana sıkı sıkı sarilmisti, yuzumu onun gogsune yaslayarak agliyordum, o artik bunlari bildigi icin daha rahat olabilecektim cunku o benim yanimdaydi. Sirtima dusen goz yaslarini hissedebiliyordum. Onu hic birakmak istemiyorum. Butun gece boyle sarilmak istiyorum ona. O mis gibi kokusunu icime cektim, uzun zamandir boyle rahat aglamamistim. Hava kararmisti ve ruzgar cikmisti kris yanimda duran hirkayi aldi ve ustume orttu. Sonra annem disari cikti ve

"Cocuklar hava sogudu ve saat cok gec oldu uyuyun artik." Dedi sonra kris basiyla onaylayarak ayaga kalkti sonra benide elimden tutup kaldirdi.

"Ben gidiyorum, iyi geceler yarin seni beklerim asagida."

"Tamam, iyi geceler ayicik."

Gulumsedi bende ona gulumsedim. O gittikten sonra hemen yukari cikip kendimi yataga attim. O kadar agladiktan sonra oyle bir uykum gelmistiki kafami koyarkoymaz uyuyup kaldim.

~~~~~

Sabah hazirlanip ciktigimda disarida beni bekleyen krisi gordum okula yuruduk, sinifa girmeye korkuyordum cunku herkes yine baslayacakti, ve hala onlarin ellerinde o fotograflar vardi...

Sinifa krisin arkasindan girdim ama herkes beni farketti bir anda sinifta-ogretmenin bile isteyip basaramadigi- sessizlik ortami olusmustu herkes bana bakiyordu. Cok rahatsiz olmustum hemen yerime gecmek istiyordum krisi yurumesi icin durttum. Ama o bir milim bile hareket etmedi. Hala herkes bize bakiyordu. Daha cok bana,

"Neye bakiyorsunuz! Karsinizda garip birsey mi gordunuz? Ne var? Cok mu garip geldi bu okulun ogrencisinin okula gelmesi?" Krisin sinirlendigini hissetmistim arkadan durtmeye devam ettim susmasi icin ama susmuyordu aksine dahada sinirleniyordu.

"Bir daha bu kiza guldugunuzu, kotu davrandiginizi, gormezden geldiginizi gorursem o zaman benden korkun. Bundan sonra soo ri ye bulasan bana bulasmistir!" Diyerek bir hisimla elimi tutarak siramiza dogru cekti ve oturttu.

Sessizlik suruyordu, bu gun gercekten sessiz gecti sadece arada yanima gelip nasil oldugumu soran iki sinif arkadasim disinda kimse benimle konusmamisti.

~~~~yazarin agzindan~~~~

Soo ri ogle tenefusunde sirasinda oturuyordu yemegini cikartip yememisti bile, kriste yaninda oturuyordu birkac dakika gectikten sonra kris bir anda yerinden kalkip siniftan cikti, soo ri ye hicbir sey soylememisti. Soo ri merakli gozlerle arkasindan bakakaldi.

Kris soyunma odalarinin oraya dogru yuruyordu, siradaki ders beden egitimiydi. Onden birkac kizin soyunma odasina girdigini gordu kizlarin soyunma odasi olmasini umursamadan iceri daldi neyseki kimse ustunu degistirmiyordu. O kizlar oradaydi ve suratlarinda 'senin burada ne isin var?' Bakisiyla krisi suzuyorlardi.

"S-senin burada ne isin var?!" Dedi uzun dalgali sacli kiz kekeleyerek.

"Siz benden daha iyi bilirsiniz burada ne isimin oldugunu!" Diye tersledi.

"N-ne diyor bu?" Arkadan sesler gelmeye baslamisti kris gittikce daha cok sinirleniyordu.

"Bakin sadece bir kez uyaracagim telefonlarinizdaki o fotograflari derhal silin, eger olurda onlari baska insanlarin elinde gorursem iste o zaman uyarmaktan daha kotusunude yapabilirim. Soo ri ile ne probleminizin oldugunu bilmiyorum ama hicbir sey size gecmisini veya bugununu bilmediginiz bir insana bu tur seyler yapma hakkini vermez, asla! Simdi o lanet problemlerinizide alip soo ri nin etrafindan cekilin!"

Kris daha once hic olmadigi kadar sinirlenmisti ve bagiriyordu, uzun e dalgali sacli olan kiz lafa girdi

"Ahh canim, o gerizekali sevgilini koruma cabani anliyorum ama sunu o minicik aklina sok o kiz aptal kucuk bir surungen! Senden daha once asosyal asosyal kendi kosesinde otururken simdi sen geldiginde pesinden ayrilmiyor."

Can't We Love Again?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin