Mysterious Girl Behind The Mask

Chapter 5

Sorry nabitin nagsisimula na kasing magrebelde ng phone ko.

Enjoy reading😘
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Chapter5:The decision

Yurie's POV

Hayst.How to explain?

"Auntie are you okay?Bakit ka namumutla?" tanong niya ulit sakin.Parang gusto kong matawa sa reaksyon niya pero pinipigilan ko lang.

Teka balik tayo sa dati.

Ay hindi na pala mababalik ang dati kasi past is past never to discuss.Ay ganern hugot?.

Ano ba Yurie tumino ka!

"Aah w-wala k-kinakabahan ako para sayo!Kaya wag kang ganyan makareact!concern citizen lang ako!" kinakabahan kong paliwanag sakanya dala narin ng sermon.

"Bakit kayo nag bow at may pasabisabi kapang Dont cry my lady please" at ginaya niya pa talaga yung sinabi ko kanina ah.Taray!

"Pinagsasabi mo?guni guni mo lang yun,tsaka yung nangyari sa mga mata mo kanina wag monang intindihin yon.Parte na yun ng pagka special mo." napatahimik siya sa sinabi ko,wag naman sana siyang umiyak.Magluluto pa ako para sa breakfast namin.

"Auntie?ano ba talaga ako?halimaw ba ako?Tell me please."napayuko siya at hinawakan niya pa ang kaniyang mga mata parang iiyak na talaga siya.

"Malalaman mo rin,trust me" yan lang ang nasabi ko at umalis na.Ayaw ko ng makita ang mga luha niya.

Ashlie's POV

"Auntie?ano ba talaga ako?halimaw ba ako?Tell me please."pagkatapos kong itanong yun napayuko ako at napahawak sa mga mata ko.Sumasakit na naman siya.

"Malalaman mo rin,trust me" ay ganern?pano ko malalaman?pagkatapos niyang bigkasin yun ay naglaho na siya sa aking paningin.

Sinulyapan ko ang relo ko at 6:27 na.Napagpasyahan ko na maligo na.

***
Natapos na akong maligo,nakabihis na ako at ganun parin ang itsura ko.Same old same old.

Bumaba na ako at nakita ko si auntie na umiinom na tea habang nagbabasa ng dyaryo.

Gaya ng sinabi niya kanina,kakalimutan ko nalang ang nangyari kanina.May tiwala naman ako kay Auntie eh.

Nagumpisa na akong ngumuya at ano nga ba ang dapat kong sabihin sa kanya.Meron yun eh!Aha!yung contact lens.

"Auntie pwede mo ba akong samahan sa mall mamaya?"nabitawan niya ang dyaryo na binabasa niya kanina at dumeretcho ang tingin sakin.Whats wrong with her?.

"At kailan kapa natuto magmall?" Tanong niya na nakataas ang kilay.

"May naisip kasi akong paraan para hindi na ako magtatago sa likod ng mask nato." Sabay hawak ng mask ko.

"At ano naman ang paraan mo.?" Deretchong tanong niya.Straight to the point talaga.?

"Bibili ako ng contact lens."nakangiting sabi ko sa kanya. Habang siya ay nakataas parin ang kilay ilang minuto kong hinintay ang sagot niya.

"Okay sige,mamaya pag-uwi mo"pumayag din siya sa wakas.

Dali dali kong inubos ang pagkain ko at kinuha yung bike ko na inayos na ng syempre nung taga-ayos.Sino pa nga ba.

***
Nakarating nako ng school at bawat estudyante na madaan ko ay tumitingin sakin.Bwesit!

Ano bang problem nila sakin.