YAŞANANLAR 1

17 7 1
                                    

İyi ve kötü insanlar olur hayatta , iyiler ve kötüler. Benim annem kötüydü , hemde çok. Beni öldürebilecek kadar çok .Bu zamana kadar nasıl başa çıktım sorusunda devreye başak giriyordu.

Bugüne kadar yani 14 yaşındam beri benimle birlikte zorluklara göğüs germiş,benim başım zor durumdaysa o bana yardım etmiş onun başı beladaysa ben ona yardım etmişim.Tabi bunlar başağın anlattıkları.

Annemin üvey olma durumu ilkte biraz tuhafıma gitmişti ,gitmişti çünkü bana hiçte üvey gibi davranmıyor aksine çok iyi davranıyordu.Sonradan bu davranışlarını oyunculuk becerisine yormuş onun üvey olduğunu kabullenmiştim.Peki babam bana bunu neden söylemedi yada ,yada anlatmıştı belkide ama ben unutmuştum.

Başağa gerçek annemin kim olduğunu sorduğumda bana bilseydin o cadının evinde değil öz annenin yanında olurdun demişti.Haklıydı .Bilseydim neden üvey annemin yanında durayımki? Ama başak ben kaza geçirmeden önce öz annemi aradığımızı hatta bu yüzden bile beni adamların kovalayabileceğini söylemişti

Eve girdiğimde üvey annem salonda magazin dergisi karıştırıyor babamsa ortalıkta gözükmüyordu.

Üvey annem beni görür görmez yüzüne tebessüm yerleştirdi ve " ah kızım senmi geldin , neler yaptınız başakla" dedi.

" başakla birlikte evde okul hakkında konuştuk " dedim.Bir kaç dakika bana baktıktan sonra " hımm peki ,ilaçlarını kullanıyorsun değilmi?" diye sordu.Ben " evet kullanıyorum anne" dedim. Üvey annem " peki bir şeyler hatırlıyormusun" diye sordu. Ben yüzüme hüzünlü bir ifade kondurarak " ah hayır anne ,hiç birşey hatırlamıyorum" dedim.

Üvey annem" kızım istersen biraz dinlen .yarın yedi buçukta hazır olman gerekiyor. Sekizdede evden çıkacaksınız" dedi. Ben onu anladığımı belirten bir şekilde başımı salladım ve merdivenlere yöneldim

Odama girdiğimde gördüğüm manzara karşısında şoka uğradım.Odamda yatağım, dolabım , eşyalarım kısacası herşeyim dağılmış ve ortalığa dökülmüştü. Ben hızlı bir şekilde cd yi koyduğum yere baktım fakat gördüklerim daha doğrusu göremediklerimle bir şok daha geçirdim .Burada cd falan yoktu .Odam dağılmıştı .Bunu yapsa yapsa üvey annem yapar diye düşünerek kapıya yöneldim tam kapıyı açacakken kapı açıldı ve içeri üvey annem
girdi yüzüne sahte bir tebessüm yerleştirerek konuşmaya başladı" ah kızım şimdi aklıma geldide odanı devrettirdim eski odanın düzenini beğenmeyeceğini düşündüm ama sonra belkide eski odanın düzenini beğenebileceğin aklıma geldi ve ırmağa durmasını söyledim .Merak etme yarın okuldan geldiğinde odan eski haline dönmüş olur " dedi ve benim bir şey dememe zaman bile tanımadan odadan çıktı

Cd yi almıştı .O zaman benim üvey annem olduğunu öğrendiğimdende haberi vardı

Bu konuları yarın konuşmaya karar vererek yatağıma yattım ve kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

Sabah alarmın o çok güzel(!) sesiyle gözlerimi açtığımda dün gece yaşananlar aklıma geldi ve yüzümü buruşturdum.

Hemen yanımdaki komidinin üzerinde duran telefonu elime aldım ve saate baktım.saat daha 06:30 du. Normal şartlarda bu saatlerde uykumun olması gerekiyor diye düşünüyordum ama ben dün akşam saat dokuz buçuk- on gibi uyuduğumdan hiç uykum yoktu.

Hemen yataktan kalktım.Banyoya girip kısa bir duş aldıktan sonra okul kıyafeti olmadığını başaktan öğrendiğimden direk dolabın karşısına geçip siyah dar paça ve üzerine beyaz tşört giydim.makyaj yapma gereksiniminde bulunmadan  saçlarımı gevşek bir topuz yaptım.Tam odadan çıkacakken telefonun sesiyle olduğum yerde durdum.

Telefonumu unutmuştum .beni biri arıyordu.Hemen telefonumu elime alıp arayana baktığımda başağın aradığını gördüm .Telefonu açtığımda “ günaydınnnn! Hazırlandınmı ? Okula beraber gideriz diye düşündüm .şimdi sen hafızanı kaybettin ya yalnız gitme diye " dedi.Ben bir süre düsündükten sonra “ sanada günaydın .Ben şimdi hazırlandım.annem sekizde evden çıkacagımı söyledi.senmi bize geliceksin yoksa benmi size geliyim" dedim.başak“ aman sen şimdi hiç zahmet etme ben gelirim." dedi ve telefonu kapattı.

Ben unutmuş olduğum telefonumu ve kulaklığımıda çantama koyduktan sonra odadan çıktım.

Tam salona girecekken salondan gelen sesle olduğum yerde duraksadım. Bu annemin sesiydi ama kiminle konuşuyor olabilirdi.“ Hayır yarın olsun lütfen. Onu en  zayıf yerinden vur .Unutma yapacağın işte benden çok kâr ın var. Ah bende seninle görüşmek istiyorum ama bu aralar biraz yoğunum.tamam sonra tekrar görüşürüz kapatmam gerek" dedi ve telefonu kapattı.salonun kapısı aralıktı.üvey annem bir süre camdan baktıktan sonra oturdu ve eline moda dergisi aldı.

Üvey annem kiminle konuşuyor olabilir ,konunun benimle alakalı olma ihtimali vardı. Kimi en zayıf noktasından vuracaktı. Bu durumu başağa anlatmayı beynime not ettikten sonra salona girdim .yüzüme hafif bir tebessüm kondurarak “ günaydın anne .Babam nerede? " diye sordum.annem “ sanada günaydın tatlım .babanin erkenden çıkması gerekiyordu.Bir toplantısı varda" dedi.Ben “ anne başakta bizim eve gelecek beraber okula gideceğiz" dedim. Annem“ peki kızım " dedi ve kahvaltı yapmak için masaya geçtik .

Sabah sabah hiç iştahım olmadıgından çok bir şey yememiştim.Tam kendi kendime başka ne zaman gelecek diye düsünürken zil çaldı ,bir kaç dakika sonra başak salona girdi.“ ah günaydın çisem teyze " dedi ve ardından bana döndü.“ günaydın eylül ,kahvaltın bittiyse artık çıkalımmı? " diye sordu.Ben “ tamam çıkalim .görüşürüz anne" dedim ve evden çıktık .

Evden çıkar çıkmaz başak panikle bana döndü ve “ ah eylül çok önemli bir şey öğrendim" dedi .Ben ona tek kaşımı kaldırmıs bakarken  arkamızdan üvey annemin gizemli sesi duyuldu.“ ne öğrendin başakcığım" dedi.Başak ve ben şok olmuş şekilde üvey anneme bakarken üvey annem bize doğru geliyordu.

Evet arkadaşlar bölüm nasıl olmuş? Bölüm hakkında yorumlarınızı yazarsanız çok mutlu olurum.Bu arada yazdığım en uzun bölüm .

OKYANUS MAVİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin