-5- YENİ VE GARİP BİR ARKADAŞ DAHA

140 8 0
                                    

  Farkındayım bir az kıs oldu. Ama pek vaktim yoktu. Okul çok yoğun geçiyor. Elimden geldiğince hızlı ve uzun yazmaya çalışıyorum. Bir sonraki bölümü Burçak yazacak. Fazla uzatmadan; iyi okumalar...

İlk gün son dakikasına kadar idare ederdi ama o sinir bozucu Tuna'nın gelip beni sinir etmesi ve beni hatırladığını söylemesi meraktan daha da çok çatlamama neden oluyordu. Servis de beni yine rahatsız etmeye başlamıştı daha yolculuk başlamadan.Sonra onu bizim sınıfta gördüğüm bir kız yanıma oturdu ve konuşmaya başladı:

-Merhaba,sen 6/B sınıfındasın değil mi?

-Evet,sen de bizim sınıfta olmalısın, di mi?

-Evet,benim adım Şengül,eğer kendimizi tanıtırken herkes gibi diğerlerini dinlemediysen diye söylüyorum.'' diyince küçük fakat içten bir kahkahayla ona karşılık verdim.Bunun üzerine o da bana gülümsedi.

-Yanına oturabilir miyim?

-Tabi ki, gel.'' Dedim bu sorusunun üzerine.O da yanıma oturdu.Sorularıma devam ettim:

-Antalya'ya yeni mi taşındınız, etrafa pek alışamamış gibi gözüküyorsun da?

-Evet, biz Eskişehir'den geldik.

-Aa, değişik. Eskişehir nasıl bir yer,daha önce hiç gitmedim de?

-Eskişehir mi?Yani, güzeldir işte,ne diyebilirim ki...

-Peki neden buraya geldiniz?'' diye sorduğumda kafasını çevirdi ve uzun süre böyle kaldı.Ağladığını düşünmeye başlamıştım.Sonradan servis durdu ve Şengül indi.Nedenini bilmiyordum ama bu işin Tuna'yla alakası olduğunu düşünmeye başlamıştım, içime doğmuştu.Evet, belki çok saçmaydı, sonuçta Tuna gıcık olsa bile insanları bu kadar üzebilecek birine benzemiyordu.Ben bunları düşünürken durduğumuz eve baktım.Aslında ev denemezdi buraya.Küçük bir kulübeydi yalnızca.Ve asıl önemli olan Şengül burada yaşıyordu!!!Bunun üzerine okula burslu olarak girdiğini düşünmeye başladım.Neyse, kimi ilgilendirir ki, onun hayatı ve onun gerçekleri...

SILA'NIN AĞZINDAN;

Bugün okulun ilk günüydü ve ben yine okul kıyafetlerimi özensiz bir şekilde üzerime geçirdikten sonra dışarı çıkmıştım.Okula benim vurdumduymaz kardeşim ile serviste didişirken vardık.Görünüşe göre biraz erken gelmiştik,okulda çok az öğrenci vardı.Ben de Alp'ten ayrılıp kendi sınıfımı aramaya başladım.Kısa bir arayıştan sonra bulmuştum.Daha sonra dışarı çıktım ve o an aklıma geldi; Bahar'ı yine sinir edecektik.Ben bir plan düşünürken bizimkilerin bana doğru geldiklerini gördüm ve kafamda oluşturduğum planı onlara da anlattım.Onay verdiklerinde o en kurnaz gülümsememi takındım ve Bahar'ı beklemeye koyulduk.

Geldiğinde servise doğru bağırmaya başladık,servis durunca da servise doğru koştuk.Tabi Bahar olanlar üzerine çok sinirlenmişti ama boş ver, eğlenmiş miydik?, eğlenmiştik.

Sonradan Bahar bizden ayrıldı,sonuçta geç kalmıştı.Fazla konuşamadan okulun girişine doğru yönelmişti.Biz de sıraya geçmiştik fakat Bahar bir türlü gelmek bilmiyordu.Ben de artık umursamamaya başlayıp Yaprak'la konuşmaya başlamıştım.

Biz konuşmaya dalmışken Bahar aniden yanımızda bitti.Ve hızlıca konuşmaya başladı:

-Buraya gelirken bir çocuk gördüm, çok gıcık birisine benziyor ama sanki onunla önceden bir yerde tanışmışız gibi, gelince size de göstereceğim o çocuğu.'' Dediğinde Bahar'ın yine o taş çocuk görünce delirdiği anlardan biri olduğunu düşünmüştüm bu yüzden hemen atıldım:

-Oooo, Bahar Hanım'a da bakın, daha ilk görüşten sevgilisini bulmuş?''

Bunun üzerine öyle bir şey olmadığını ve saçmaladığımı söyledi.Ve bu sefer de ona inanmamıştım.Ama bu gıcık fakat 'yakışıklı' çocuğu anlatırken çok farklıydı anlatımı.Nedenini anlayamamıştım, ben de umursamadım.

Ben böyle düşüncelere dalmışken müdürün konuşması başlamıştı.Bittiğinde bile ben hala düşünüyordum, Çiçek bana sınıfa gittiğimizi hatırlattı, yoksa ben burada düşüncelere dalmış halde ter içinde durmaya devam ederdim herhalde.Anlayacağınız; hava GERÇEKTEN ÇOOOOOOOOK SICAKTI!!! Sınıfa girdiğimizde sınıfın da çok sıcak olduğunu fark ettim. Koskoca özel okulda klima yoktu!!!Bu beni deliye döndürmüştü tabi!

Ter kokan sınıfa yerleştiğimizde tanışma faslına girişilmişti.Sıra o çocuğa geldiğinde Bahar deli gibi bizi çekiştirmeye başlamıştı.Çocuk adının Tuna olduğunu söyledikten sonra başka şeyler de zırvalayıp susmuştu.Evet Bahar haklıydı, bu çocuk bir yerlerden tanıdık geliyordu ama çözememiştim.Diğerlerinin de boş bakan gözlerle Bahar'a baktıklarını gördüm;kimse bilmiyordu...

Multimedia'da Çiçek var...

SIRTINDAN BIÇAKLAMAK (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin