ZORAKİ KOCA

46

2 YIL SONRA....

Egeden

Hazal ölmüştü koskocaman 2 sene geçti ecrin büyüdü ben ofiste oluyorum onu da yanımda getiriyorum bakıcılara çok fazla bırakmak istemiyorum arada anneme bırakıyorum o da çok nadir annesizliğe ilk başta alışamasa da genede oldu sonunda alıştı şimdi ben hazırlanıyorum ecrin de benim kravatımı almış eline tutuyordu almam için mutlaka gider sandalyeyi çeker altına kravatımı alır gelir bana uzatır gömleğimin düğmelerini ilikledikten sonra da ecrinin elinden kravatımı alıp taktım ecrini de elinden tutup arabaya doğru yürüttüm arkaya ecrinin emniyet kemerini bağladıktan sonra kendimde sürücü koltuğuna yerleşip kafeye doğru sürmeye başladım çünkü ecrin ikide bir 

"acıktım babaa" dediği için hemen kafeye gidip bir şeyler atıştırdıktan sonra kalkıp ofise doğru sürdüm 30 dakika içerisinde gelmiştik şirkete ecrini arabadan indirip elini tutup odama doğru yol aldım bugün bir proje vardı bakalım ecrin paytak adımlarla ilerliyordu bende onunla adım attığım için yavaş yavaş yürüyordum odaya sonunda ulaştığımızda ecrini küçük masasına oturtturup önüne kağıt kalem verdim 

"sen oyna bunlarla tamam mı babacığım"

"tamam" dedi ve resim çizmeye başladı ben de dosyaları elime alıp tamamlamaya koyuldum çalış çalış bıkmıştım gerçekten tam ben ofladım telefonum çaldı tam da o sırada

"alo efe"

"kuzen naber"

"iyidir senden naber nasıl gidiyor" 

"iyi iyi haklıymışsın ne zormuş bu evlilik" sesli bir kahkaha patlattıktan sonra

"ya ben ne diyorum oğlum sana hele çocuğu olsun var ya"

"her neyse akşam yemeğimiz var senide davet ediyoruz hem begüm de ecrini özledi"

"tamam geliriz"

"ecrin nasıl"

"iyi nasıl olsun küçük bir çocuk ama hemen atlatıyor ama annesinin mezarına gittiğimiz de oturuyor sesi çıkmıyor sessizce ağlıyor"

"kolay değil koskocaman adamlar en ufak birini kaybettiğimizde kahroluyoruz o nasıl olmasın" tam o sırada sekreterim geldi 

"efendim müşteriler geldi toplantı odasında sizi bekliyorlar"

"geliyorum" dedikten sonra efe ile telefonda vedelaştıktan sonra son bir kez üzerime çeki düzen verdim ve ecrin ile birlikte odaya doğru yürümeye başladık sonunda geldiğimizde ecrin herhangi bir sandalyeye oturdu tam hoş geldiniz diyecektim ki şok oldum o da şok oldu belliydi dondum zaten dondum kaldım bir ecrine bakıyordu bir bana ecrin ona baktı ve 

"anneee" diyerek ona koşmaya çalıştı 

"aslı ecrini götür buradan" deyip gönderdim ecrin ağlıya ağlıya çıktı 

"hoş geldiniz" dedim duygusuzca hepside kafasını salladı 1 saat boyunca toplantıdaydık bitirdik ve çıktık öfkeli bir şekilde odama gidiyordum ki arkamdan duyduğum ses ile duraksadım 

"ege" hayır dolmayın ben gözyaşlarımı dondurdum 2 sene boyunca akmadı ağlayamazsın dedim kendi kendime şimdi yeniden doluyorlar yavaş bir şekilde arkamı döndüm duygusuz olmaya çalışarak 

"buyurun Hazal hanım" dedim Hazal özlemişim adını söylemeyi ona hep o dediğim için onun adı o olmuştu 

"unuttun mu"

"neyi" dedim hiçbir şey olmamış gibi 

"her zaman ki gibi saat 18:30 da uçuruma gelir misin konuşmak istiyorum senin ile"

"tamam" dedim arkamı dönüp odaya girdim girdiğimde ecrin uyumuş ama gözleri kızarmış bir vaziyette kucağıma alıp annemlere sürmeye başladım şarkıyı açtım (multide var) nasıl çıkar gelir ki öldüğünü öğrendiğimde beynimden vurulmuşa döndüm bağırdım çağırdım kırdım döktüm 

2 SENE ÖNCE

Gözlerimi açar açmaz efe girdi odaya zar zor yutkunup 

"efe Hazal ben anlamadım nasıl oldu ona ispatlayacaktım ona götürecektim öyle bir şey olmadığını açıklamak için ama---"

"ege dostum bak artık Hazal yok" 

"ya ben onu unutamam efe yapma hem yengen oğlum o senin"

"ege Hazal" dedi aklıma gelen şey olmaz olamaz

"ney efe Hazal ney" 

"ege Hazalı kaybettik" dedi ve acırcasına baktı bana tek dediğim kelime hayır sadece hayır dedim sonra güçlü bir bağırma serumu falan çıkartıp attım sakinleştiriciler ile hayatta kaldım sakinleştim sonra cenazesine gittik babası annesi teyzeleri ecrin hepsinin gözü yaşlıydı 

ŞİMDİKİ ZAMAN

ecrini anneme bıraktım ve sürmeye başladım yaklaşık 20 dakika da geldim geldiğimde Hazal ile karşılaşmam bir oldu arabadan inip yanına gittim 

"ege" dedi elini uzattı ama elimi kaldırıp dur işareti yaptım  

"ege ee ne ege ege sen gittin biz neler yaşadık biliyor musun sen ha ecrin neler yaşadı çocuk daha bugün şokunu atlatamadı hele ben tek başıma baktım ben ona doğum günlerinde annesiz olmak ona göre nasıldır sen biliyor musun" diyerek kükredim 

"pişmandım" dedi o da bağırarak 

"neye pişmandın ya sen neye ne yaptım ben sana seni sevmekten başka vurdum mu seni benden ayrılacaksın diye kaçırdım mı bebeğini mi aldım ne yaptım ama sen beni öldürdün sen bir de bugün bir bakıyorum Hazal hanım gelmiş karşıma ege diyor yok öyle bir şey ecrini de göremezsin annenden bir farkın yokmuş senin kalmadı da zaten" bağırıp arkamı dönüp arabaya doğru yol aldım ki 

"ben seni unutamadım" dedi ağlamaklı arkamı döndüm gözümden bir damla yaş aktı gitti 

"bende" dedim ve gittim yanına ellerini tuttum suratıma baktı gülümseyerek yavaş bir şekilde dudağına yaklaştım ama öpmedim tam öpecektim ki 

"ama senden hala nefret ediyorum" diyerek ellerimi çektim ve arkamı dönüp arabayı çalıştırdım ve gaza yüklendim ecrini almaya anneme gidecektim oradan da begümlere of be hiç de havam yok ama 1 kere gittim sadece evlerine ayıp oldu diyerek ecrini aldıktan sonra begüme sürmeye başladım 10 dakikaya gelmiştik zaten ecrini kucağıma alıp kapının ziline dokundum ecrin uyandı ama uyku mahmuru hala o yüzden daha mayışık olduğu için yürüyemedi geri düştü kapıyı begüm açtı 

"hoş geldiniz" dedi ve bizi içeriye aldı onlarla selamlaştıktan sonra normal bir akşam geçirdik ama hiç moralim yoktu o yüzden hiçbir şey anlamadım eve geldim ilk işim ecrinin pijamalarını giydirip yatırdım saçı ile oynamaya başladım o da bana bakıyordu masum masum 

"baba" dedi 

"efendim kızım"

"anne neyede neyeye ditti" dedi al işte gel ver cevabı 

"anne yok kızım hadi sana masal anlatayım mı" 

"eyett" dedi ve ellerini çırptı ecrine masal anlattıktan sonra kendimde yatağıma geçip kendimi düşüncelere verdim

EVET ARKADAŞLAR AŞIN BAKALIM YENİ BÖLÜM BEĞENDİYSENİZ VOTELERİ ÇOK GÖRMEYİN BANA SEVİLİYORSUNUZ CANLARIM İYİ OKUMALAR :))