"-Ne düşünüyorsun böyle ?"
"-Aklımı çıkarttın !"
"-Bi şey yapmadım ki."
"-Niye sessiz sessiz geliyorsun o zaman ?"
"-Yok artık ! Yarım saattir yemek hazır mı diye bağırıyorum resmen." Serpil o kadar derin düşüncelere dalmıştı ki Aylin'in geldiğinin farkına bile varmamıştı. "-Neyse geç otur hadi. " "-Emriniz olur. " İki genç kız yemeklerini yemek üzere masaya oturdular. Başka zamanlarda konuşmaktan yemek yiyemeyen bu arkadaşları bu gün büyük bir sessizlik kaplamıştı. Ortam sessizdi ama ikisinin de içinde büyük tartışmalar yaşanıyordu. Aylin sessizliği bozdu. "-Bir şey soracağım " "-Dinliyorum. " "-Bir adam bir kadını neden öpmez ?" Serpil su bardağından bir yudum su aldı "-Sevmediği için ? " kaşlarını kaldırmış Aylin'e bakıyordu. Sanki cevap bekler gibi. "-Olabilir. Başka bir nedeni olamaz mı peki ? Mesela belki bir hastalığı felan..." "-Ah küçüğüm çok dizi izliyorsun. Aslında bir nedeni daha var ." Aylin umutlu gözlerle Serpil'e bakıyordu. "-Belki kadınlardan hoşlanmıyordur ? " Aylin çatalının tersiyle Serpil'in kolunu dürttü ve "-Çok kötüsün , o öyle biri değil. " Serpil kolunu ovmaya başladı ve "-Ben bir adamdan bahsettiğimizi sanıyordum. Cihan'ın adam olduğu konusunda şüphelerim var. " dedi. "-Kolunu ovmayı bırak lütfen acımadığını biliyorum." Serpil intikam almak istiyordu ve bunu tek bir şekilde yapabilirdi. Aylin'in yemeğine saldırarak... "-Bırak şunu." "-Ocomodoğono boloyorom..." İki arkadaş hayatı unutup ana odaklandıkları zaman onları hiçbir şey durduramazdı. Pardon bir şey hariç. Selvi Teyze'nin yüksek sese karşı geçen alarmı. TAK TAK . "-Yine başladık !" "-Hep senin yüzünden kadın bizi kötü kızlar sanıyor. " "-Burada ki tek kötü kız sensin. Arkadaşının yemeğini yiyorsun." "-Öyle mi ? Koluma çatalı dürten de benim zaten." Aylin belki anlamında dudaklarını burktu.
* Hastanede Cihan *
Acaba Aylin bu gece ailesinin yanına gidecek mi ? Peki bırakmam için beni çağıracak mı ? Beni çağırırsa hazırlanmam gerek... Cihan ilk kez böyle çocukça hisler taşıyordu. Aylin'le sevgiliyken bile onun hakkında böyle düşünmemişti. Kadınlara hayatında bir yer biçemiyordu. Buna kesin karar vermişti. Artık koruma yöntemlerini değiştirecekti. Onlara sevgili, anne, arkadaş gibi kalıplara koymadan sevecekti. Bunun bir farkı yoktu ama o daha güvenli hissediyordu. Aynanın karşısında durdu ve sakallarına baktı, kaç gündür kesmemişti. Saçları da uzamış, üstü başı çok özensizdi. O an onu gören kişi kaçar giderdi. Eşyalarını topladı ve hastaneden çıktı.
"-Şöyle bi toparla abi işte. " "-Tamam delikanlı . " Berbere kaç bininci gelişiydi ama içinde büyük bir heyecan vardı. Çünkü ilk kez birine güzel gözükmek için buraya gelmişti. Berbere acele ettiriyordu ve her iki dakikaya bir telefonuna bakıyordu. Belki Aylin'den arama gelir diye. "-Tamamdır abim. Pek yakışıklı oldun ha !" "-Elinize sağlık." Parasını ödeyip berberden çıkan Cihan evinin yolunu tuttu. Acaba telefonum sessizde mi diye yirmi kez kontrol etmişti. Altına bir kot pantolon üstüne de bir oduncu gömleği giydi. Artık tek kalan Aylin'in aramasını beklemekti. Onu beklerken aynanın karşısında konuşma pratikleri yapıyordu. "-Cihan beni alır mısın ?" "-Ah biraz işim var ama olur." Bu çok umursamaz oldu. "-Cihan beni alır mısın ?" "-Tabi hemen geliyorum." Buda hevesli gibi oldu.Evin içinde dolaşıp duruyordu. ama kimse aramıyordu. En son saate baktığında 21.30 du ve simdi 23.00 a gelmişti. Aramayacaktı hatta belki gitmeyecekti bile. Cihan hayal kırıklığına uğramıştı ama öylece durmayacaktı. Kapıyı çektiği gibi yola koyuldu.
* Aylin ve Serpil *
Kızlar ellerinde kocaman mısırlarla dizlerini izliyorlardı. Olacaklardan habersiz...
"-Delilik resmen bu adamın kızı sevmediği çok belli."
"-Bence de öyle" Serpil Aylin'e döndü ve işaret parmağını Aylin'in şakağına koyarak "-Keşke gerçek hayatta da şu kafanı biraz çalıştırsan." Aylin hemen kafasını geri çekti ve "-Şaka gibisin benden iki yaş büyüksün ama ne hikmetse aynı sınıfa gidiyoruz." Birbirlerine uzunca baktılar ve yine ciddi olamadılar. "-O değilde Selvi teyze öldü felan mı ?" "-Dimi ? Bastonu kırılmıştır belki." O sırada kapı çaldı. Serpil bakmak için ayağa kalktı ve "-Serpil dur !" Serpil sorgulayan gözlerle ona bakıyordu. "-Belki... " Serpil ne demek istediğini anlamıştı. "-Tamam sakin ol delikten bakarız. Kimse gözükmezse açmayız. " "-Benide bekle." İki kız evin kapısına doğru ilerliyorlardı. Delikten baktıklarında ise bir adam gördüler. Serpil sessizce "-Bu kim be ? Tanıdık biri sanki." Aylinde aynı kısık sesle "-Ayne... Cihan bu !" Son sözlerinde sesini yükseltmişti. Aylin hemen kapıyı açtı işte karşısında duruyordu "-Cihan !" Bir isim anca bu kadar aşkla söylenebilirdi. Cihan da bunu fark etmiş olacak ki gülümsedi. İkisi arasındaki etkileşimi bozan ise Serpil'di. "-Hayırdır bu ne hal ? Kız istemeye felan mı geldin ? " Aylin Serpil'i yavaşça dürttü. "-Sahi neden geldin ? " "-Ben seni almaya geldim. " Aylin'in şaşkınlıktan dili tutulmuştu. "-Cidden beni istemeye mi geldin ?" "-Gerçekten safsın Aylin !" Serpil ona hayret ediyordu resmen. Bu durum ise Cihan'ın hoşuna gitmişti. "-Öyle değil seni ailenin yanına götürmeye geldim. Alırım demiştim ya hani. " "-Sen ciddi miydin ? Ben öylesine söylediğini zannetmiştim." "-Ciddiydim. " Cihan kapının dışında, kızlarsa içeride duruyordu. O sırada yukarıdaki merdivenlerden sesler duyuldu. Biri hızlıca aşağıya iniyordu. Serpil Aylin'e döndü ve "-Yukarıda yalnızca Selvi teyze oturmuyor mu ? " Aylin bu soruyu ciddiye almamıştı bile. Karşısında Cihan duruyordu hemde bambaşka bir Cihan. Yukarıdan gelen sesler kesilmişti. "-Bu olayı şüpheli gören tek kişi ben miyim ? " dedi Serpil sesini yükselterek. "-Abartma Serpil biri gelmiştir. " "-Gelen kişi neden inmedi peki ?" Serpil ayağındaki terliklerle merdivenleri çıkmaya başladı. Arkasından Cihan ve Aylin de onu takip ediyordu. Son kata geldiklerinde etrafta kimseyi bulamadılar. "-Sana demiştim abartıyorsun diye " Serpil Aylin'İ duymazdan geliyordu. Açık pencereye doğru yöneldi. Eliyle işaret ederek arkasını döndü "-Bak pencere açık ! " Cihanla Aylin de olayı garip buluyolardı artık. Serpil yavaşça Selvi Teyze'nin dairesinin önüne geldi. Cihan onu durdurdu. "-Arkama geç !" Serpille Aylin Cihan'ın arkasında duruyodu. Cihan bir eliyle kapıyı tıkladı öbür eliylede kızları geri tutuyordu. İçerden ses gelmeyince tekrardan tıkladı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırıntılara Tutunmak
RomanceNe kadar korursanız koruyun bazen yalnızca çok sevdiğiniz için kaybedersiniz. Ve bazen gerçekler yalanlardan daha çok acıtır... "-Sen kalbimin çok derinlerinde saklandığın için mi sana aşık olduğumu anlayamadım ?" "-Bence hepsi senin salaklığından."