Valerie Von Fontana.
Wooh...
Ano yun? Bat parang may nafeel ako... Nakakanginig huhu.
Sana hindi nalang siya yung magjujudge sakin... Bat banaman kasi ako pa. Hindi ko pa alam pipiliin ko ang dami kasing damit eh.
"Take your time" take my time? Pwede... Forever na? Hindi ko talaga alam susuotin ko...pero.
Buti may naisip ako! Napakabuti ni Lord! Sakto gumana genius mind ko.
"Sige pipili na si ako" ngumiti ako sakaniya at naghanap na ng kung ano anong damit.
Para hindi ako makapasok dito dapat panget mastastyle ko.
And gaganda ng damit kaya impossibleng mapangit suot ko... kaya mapangit lang porma hehe.
It took me 10mins. para matapos ang look. Ito talaga choice ko. I mean... Wala naman talaga akong alam sa fashion fashion nayan pero para sakin simple to, at the same time pangit to para sakin.
"Im done" nakangiti ako para maannoyed siya sakin.
Ang panget no?
"Nice choice, half korean kaba or what?" WTF?
"Huh? Ano? Hindi ah?" tumingin ako sa sarili ko, korean? Watdabugoshipda!
Ne? Nani? Nanisore? Kung ano anong korean reaction words ang pumapasok sa utak ko ng sabihin niyang korean.
"You're in" Ngiting abot sa langit ang binigay niya pagtapos niya sabihin ang dalawang salitang yoon ... Huh?
I'm in? Pasok saan? Hindi ba dapat ikaw... Charot!
"Wait! Hindi talaga ko papasok dito.." Sabi ko pa habang winewave ang mga kamay ko.
"Huh? No, Please dito kanalang" may kahalong lungkot ng sinabi niya.
Nanginig nanaman ako... Ano bato para akong nililindol sa pwesto ko.
"Ano? Hindi pwede... Kasi ano" Naghahanap ng palusot na sabi ko.
"Kasi ano?" Tumaas naman kilay niya at tinignan ako sa mga mata, nilabanan ko naman yon.
"Kasi..." Pero hindi ko kaya, Kaya tumingin nalang ako sa Nike niyang sapatos.
"Reason" Sabi niya, Tumingin naman ako sakaniya at Tinarayan niya ako "Dito kana" sabay turo niya sa lapag.
"Whaaat! Nooo!" Maarteng tanggi ko.
Hindi ako prepared!
"Bagal mo magisip eh" sabi ni Sean at nagcrossed arms.
"Wait lang kasi" Pag-lalaban ko at nag-isip ng idadahilan.
"Ba't ba kasi ayaw mo?" Tinaasan niya ako ng kilay at naghintay ng sagot ko.
"Hindi nga ako maganda manamit" Pagdadahilan ko, pero mukhang hindi siya naconvince.
"You don't know what you're saying, You look exaclty like a model in that clothes you chose" Sabi niya sabay turo sa damit ko.
Shit, Why did his words hit me that much... I can feel myself burning up.
"Sorry na" Nanghihinang sabi ko, Gusto ko umuwi bigla at magbalot ng kumot... Yung puso ko parang hindi kinakaya tong lalaking 'to.
"Fuck, No, I'm sorry. It was me, pero please? kailangan lang talaga namin ng model" Malungkot na sabi niya at napahawak sa ulo animo'y parang na stestress na siya na wala silang mahanap na model.
Nakakatakot rin siya pero parang nacucutan ako nung nagmumukha siyang stress... Ay bakit parang ang sama.
"... I'll think about it" I gave him a small smile.
Bakit ba kasi ayaw mo. I kinda think, It's worth a try.
"Really?" Kinuha niya dalawang kamay ko "Thank you" Nilapit niya yon sa mga labi niya at nakangiti lang siya... HOY!
YUNG PUSO KO!
"Uhh..." Gago, wag moko bitawan. Pero kailangan mo kasi sasabog na puso ko dito.
"Uhh, sige, oo sige, Ano... Uhm,sige! Alis nako pagiisipan kona" Dahan-dahan niyang nabitawan dalawang kamay ko at napatakip sa mukha niya.
He was being shy! I CAN'T HELP BUT SMILE... HE WAS TOO CUTE.
Maya maya, sumilip siya sa dalawang kamay niya na nasa mukha niya parin "Tara hatid nakita sa baba" sabi niya at tinanggal na ang dalawang kamay sa mukha.
Ang tahimik na niya tapos ako nandito inuulit yung nangyare kanina sa utak ko.
Mag-gagabi na ano kaya nangyare kay Nicholas, sana pinagalitan siya hmp!
Bakit ba kasi nagrereklamo parin ako eh tapos na. Napakaliit kasi ng mundo eh!
... And here we are nasa groundfloow ng napakalaking building.
"Uh.. Kung Sakaling... napagisipan mo na magtatrabaho ka dito may schedule bukas para sa magazine..." Tumingin naman ako sa kaniya at nakahawak ang isang kamay niya sa batok niya "1:30 nang umaga yun lang nagpareserve narin ako nang uber" Ngumit siya sakin at kumaway "See you again"
"Wuah! Salamat" Nakangiting sabi ko at kumaway din sakaniya "Paalam Sean"
Nakatayo lang kami... Nakatingin sa isa't isa... Malakas tibok nang puso ko... Siguro kasi gutom nako.
...
It was morning, nakauwi rin ako.
Buti pinapasok ako ni lola.
Inexcuse ko na nakapasok narin ako, ang saya nga ni lola eh... Naguguilty ako na pag hindi ko tinanggap yun hindi ko makikita tong ngiti ni lola.
It was 7 o'clock tulog pa si lola nanonood ako ngayon ng k-drama.
Pero hindi ko maayos panonood ko dahil kay... Dahil... Dahil mamaya.
Hays, Try lang naman... Ay hindi napala try... Hays.
Sasabihin ko nga to sa kapatid ko, para mafeel ko naman na kahit isang beses feeling proud siya sa Ate niya.
Ti-nurn on ko phone ko, Sabay open messages at nakitang may message si Kapatid Jason.
At sa baba non ay yung contact ng lalaking na nag sabi na maganda naman daw ako manamit... Ang hot niya rin hindi ko na idedeny gusto ko siya itext kaso.... FRIENDS NABA KAMI? PUTA I DON'T WANT TO ACT FEELING CLOSE!
But we're gonna be officemates? Yun bayun? Argh!
I rolled my eyes, feeling irritated of what I'm currently feeling right now.
I decided to open Jason's message and read it.
Jason Reed
Im coming home this week sis.
Sent hours ago.
~~~
Nagulat ako.
OMG MAY PANGSHOPPING NA ULI AKO!
Nagtext back agad ako.
At yun naguluhan ulit isip ko.
Should i.. Work?
Why not, I think it'll be my new beginning of this year...Fine.
I'll... Come later i guess.
BINABASA MO ANG
𝗟𝗼𝘃𝗲 𝗮𝘁 𝗙𝗶𝗿𝘀𝘁 𝗦𝗶𝗴𝗵𝘁
Short Story| Completed | Valerie and Sean ang parehas na Walang relationship since birth. Mga tagabundok pagdating sa pagibig. Meet Valerie - walang trabaho pero sexy at puno nang ganda sinalo na ata nito lahat nang kagandahan at siguro tulog naman kayo. Meet...
