Zelina "Grasa to Prinsesa"

Zelina "Grasa to Princesa"

Chapter11

Habang abala ang mga bisita ay minabuti ni Zelina na maglakad-lakad.Habang nakatayo siya sa may fountain at hinahangaan ang artastikong pagkakagawa niyon ay isang tinig-lalaki ang nagsalita mula sa kanyang likuran.Nang lingunin niya iyon ay saglit siyang nagtaka at may ilang sandaling pinagmasdan ang hitsura.

"Zelina,what are you doing here?Why don't you join the visitors," ani Lolo niya na sundan pala siya nito.Tinignan muna niya ito.He must be in his sixties.Mukhang guwapo parin at halos puti na ang lahat ng buhok.Ngayon lang niya nasilayan ang Lolo niya the genes from her is kuhang-kuha niya sa kanya.She got the looks!

"Nagpapahangin lang ako dito,Don Arturo.Thanks but no thanks.I am not going to entayain your visitors.That's not my job.Am I right?" prangkang sabi niya sa lolo niya.Gusto man niyang yakapin ito pero nauunahan siya ng takot at hiya.Isa pa masyado itong makumando dapat ay nasusunod lahat ng sinasabi nito at inuutos.And his lolo is getting her way.Sinasaraduhan nito ang nais niyang mangyari.

Napangiti ang matanda.At mayamaya pa ay maikling tawa.
"I like that!A very powerful and strong woman."

Inismiran niya ang kanyang Lolo.
"I'm not in the mood to talk right now.Will you please,excuse me, Don Arturo," ani Zelina na nakipagtitigan sa lolo niya.

"You know what?Ibang-iba ka sa mummy mo.But anyway,my lovely Apo.See you at the office tomorrow," ani Don na lumuwang ang ngiti.

Umpisa na ng pagbabanat niya ng buto sa kumpanya ng Lolo niya.She will now start to works and makes a lot of buckets of money.
Magtratrabaho na siya bilang bagong CEO.

Iikot na ang buhay niya mula mansion to opisina at opisina to mansion.Ganito pala ang maging isang mayaman puro pera lang ang pinapatakbo.Mabuti pang maging isang ordinaryong mamayan na lang siya kaysa naman itali niya ang sarili sa pagiging slogworker.

"Zelina.."

Nilingon niya kung sino ang tumatawag sa kanya and its just only Grace.Napangiti siya pagkalapit nito sa kanya.

"So how did it goes?" tanong ni Grace sa kanya.Na sinamahan pa ng nanunuksong kindat.

"Ang alin?" patay malisyang sagot niya.Wala siya sa mood.

"Asus!Pablind-blind pa.Yung tungkol sainyo ng Lolo mo?"

"Not much.Ayaw ko lang na siya ang nagpla-plano sa lahat," eksaheradong simangot niya kay Grace.

Tumaas ang isang kilay ni Grace.
"Talaga bang nakapag-decide ka na?Paano pag nalaman ito ng Lolo mo?"

Hinimas-himas ni Zelina ang baba na tila nag-iisip.Malalim ang pinakawalang hininga.Plano ni Zelina na bilhin ang lupa sa dating tinirhan nilang eskuwater.Pero ang masaklap ay ayaw ibenta sa kanya ang lupa.

Kahit siya raw ang pinakamayaman ay hindi ibebenta ng gobyerno sa kanya ang kapirasong lupa na iyon.But she loved that place.Marami siyang matutulungan kapag napasa kanya ang lugar na iyon.Pero matigas ang kanyang lolo dahil hindi niya ito mapapayag.

"Hindi umaayon sa akin ang pagkakataon.Tulungan mo akong makumbinsi at makausap ang Mayor na nakabase roon."

Napanganga naman ang kaibigan niya."Come to think of it.Maaga pa para gumawa ka ng mga hakbang na ganyan.Alam mo naman na impluwensiya ang Lolo mo," nag-aalalang kumento ng kaibigan sa plano niyang naisip.

"Don't worry,all by means.Kapag hindi napasa-akin ang lote.Maybe I just help other poor people or build a charity.Isa pa ang pagkaka-alam ko malinis na raw ang eskuwater erea na tinirhan natin noon.Wala na yung mga tambak ng basura at binaon na ito sa lupa.Konti na rin ang nakatira doon,di'ba?Yung wala lang talagang malipatan," mahabang paliwanag niya sa kaibigan.

"Ganito nalang,tutal decided kang bumili ng lote.Why don't you search..yung talagang for sale.Huwag na dun sa may eskuwater.Alam ko nama na may semental-value saiyo yun.But maybe,its not meant for you," ani Grace sa kanya na binabasa pa ang facial expression niya.

"Pag-iisipan ko."
Kung hindi meant ang lote na iyon kanya parang hindi na ri meant ang katuparan ng pangarap niya.Parang nanlumo siya sa panghihinayang.

Sa kaka-isip ay hindi dinalaw ng antok si Zelina nakadapa lang siya sa kanyang kama habang nag-e-encode ng files.Pinag-iisipan pa rin niya kung paano niya mabibili ang lupa.

Public erea ang lugar na iyon at saka puwedeng madimolish ang mga kabahayaan doon kapag pagtatayuan na ng kung anong plano ng gobyerno.Pero plano rin naman niya iyong pagpatayuan ng child center.She will donate money for the street kids.

Isa pa ayaw rin ng lolo niya na magkaroon pa siya ng koneksyon sa lugar na iyon.For him is only a piece of land but for her is a piece of her life.Doon niya naranasan ang maging totoong tao.Kahit na hirap sila sa pamumuhay.When she suddenly smile ng may mag-flash back sa kanyang isipan.

"Nay pag naging mayaman ako bibilhin ko ang lupa na to'.Magtatayo ako ng center at magdo-donate ng maraming pera," ani Zelina sa ina habang nakahiga siya sa tabi nito.

"Anak,hindi mo ito puwedeng bilhin dahil lupa ito ng gobyerno."

"Wala pa naman akong pera Nay.Kapag yumaman na ako,saka ko na iisipin." nakangiti niyang sabi.

Matulog ka na anak.Sobrang dami na yang pangarap mo kasing dami ng bituwin sa langit.Paano ko kaya tutuparin ang lahat ng yan," ani Nanay niya sa kanya.

"Hindi ko rin alam Nay," natatawang niyang sabi saka yumakap ito sa kanya.

Naipilig niya ang ulo sa magandang alala na iyon ng biglang may kumatok sa pintuan ng kanyang kuwarto.
"Bukas.." sigaw niyang sabi.Tinatamad siyang tumayo dahil napagod ang paa niya sa suot na high heels kanina.

"Can't sleep?Puwede ko bang malaman kung ano ang iniisip ng prinsesa ko?" tanong ng nanay niya habang inaabutan siya ng isang basong gatas.Inayos naman niya ang pagkakaupo at nagpasalamat sakanyang ina.

"A-ah iniisip ko lang po Nay yung magiging presentation ko bukas sa board meeting," hindi iyon kasinungalingan.

May meeting talaga ito bukas at makikilala na niya an mga board members ng Paradise Golf Club.Pero mas tamang hindi siya makapag-concentrate hanggatl't hindi napapasakanya an lote sa may eskuwater erea.

"Bakit ano ba ang nararamdaman mo?Napre-presure ka ba?" nag-aalang tanong nito.

Umiling siya.Masama ang pakiramdam ng ego niya.Pero,sympre hindi niya sasabihin iyo sa kanyang ina.Ang isa pa ay hindi rin ito sasang-ayon sa kanya sa planong niyang bilhin ang kapirasong lote.Ayaw naman niyang pilitin ang ina.Para naman siyang sobrang desperad.But it seemed she's getting there.

"Matulog ka na anak.Because tomorrow is your first day at work.You can't be late.Goodnight princess,I love you," hinalikan siya ng kanyang ina noo.Sobrang sweet nito at nagi-guilty siya sa inaasal niya.She is more in detesting and determine to buy the land.

Napabuga siya ng hangin.Whatever the consequences is;she must fight for it.Para mapasakanya ang lote.
As if,kayang-kaya naman niyang bilhin iyon ng isang pitik lang.Ang kaso hinahadlangan din siya ni Don Arturo.

Next...