Mishandeld

Hoofdstuk 1

"Renske, opstaan!" Roept mijn moeder terwijl ze de trap oploopt.

Ik draai me om en zie op mijn wekker dat het zeven uur is. Nog anderhalf uur en dan zou mijn les Frans beginnen. Mijn moeder komt mijn kamer binnenlopen en opent mijn gordijnen. "Je ontbijt staat beneden al klaar, Laura staat ook zo op en je vader is al werken" Vertelt mijn moeder terwijl ze op mijn bed gaat zitten. Zuchtend ga ik rechtop zitten en sla de dekens van me af. Ik stap uit mijn bed en besluit om meteen te gaan ontbijten.

Als ik beneden kom, die ik dat er inderdaad croissants voor me klaar gezet waren. Dit was voor mijn ouders altijd de manier geweest om het goed met me te maken als we ruzie hadden gehad. Al waren het maar kleine dingen, altijd kreeg ik dan iets extra's van ze, in de hoop dat het weer goed was en ik er niemand over vertelde. Ik zucht en ga aan tafel zitten, in stilte eet ik mijn broodjes op en als mijn moeder beneden komt loop ik naar boven.

Ik kijk naar buiten en zie dat de zon schijnt, ik besluit om een lange spijkerbroek met een t-shirt aan te doen. Ik draai een rondje en besluit een vest aan te doen. Mijn blauwe plek op mijn schouder komt precies onder mijn mouw vandaan. Wanneer ik het vest aan heb, besluit ik mijn haren te krullen, draai de voorste twee plukjes naar achter en maak ze vast met een speldje. Ik pak mijn tas in en zie dat ik nog een half uur heb voordat ik aan moet fietsen.

Ik hoor nog net voordat ik naar de badkamer ga dat Laura de trap af gaat, snel ren ik naar de gang, maar hoor de keukendeur al dichtgaan. Ik zucht en was mijn gezicht, daarna poets ik mijn tanden  en doe mijn make-up 

Mijn ouders waren altijd tegen make-up dus droeg ik het nooit. Totdat ik een keer blauw oog had, ze wilden me eerst thuis houden, maar daarna heb ik ze over kunnen halen om make-up te gebruiken, om het te verbergen.

"Renske?! Ben je klaar? Laura moet op de badkamer zijn!" Roept mijn moeder onder aan de trap. Snel spuit ik nog wat deo op en pak mijn spullen. Ik ren de trap af en zie mijn moeder ongeduldig wachten. Ik mompel een sorry en loop snel door, Laura loop voorbij en ik zie dat ze een grote blauwe plek op haar been heeft. Ik zie dat ze me pijnlijk aankijkt en nog voordat onze moeder komt kijk ik snel naar beneden.

Ik loop naar de achterdeur en pak mijn sleutels. Nog net voordat ik de deur uitga pakt mijn moeder mijn arm vast. Ik draai me om en verberg mijn irritatie. "Na school moet je nog even naar de supermarkt, de aardappelen zijn op." Zegt ze, ik knik en kijk voor de zekerheid of mijn portemonnee in mijn tas zit. Als ik zie dat ik hem bij me heb, loop ik de deur uit en fiets ik naar school.