Mishandeld

Hoofdstuk 16

Als we op school zijn en ik net de auto uit wil stappen vraagt Jens aan me of het echt gaat met me. Ik knik afwezig en stap uit. "Eet je wel gewoon mee?", vraagt hij aan me terwijl hij de auto afsluit. "Ja, ik zorg dat ik voor het eten thuis ben." Zeg ik tegen hem. 

We lopen naar binnen en als we binnen komen, splitsen onze wegen weer. Hij gaat naar zijn vrienden en ik ga naar mijn vriendinnen. Als ik bij de tafel kom en net wil gaan zitten, staan ze met z'n allen op en lopen ze weg. Ik loop met ze mee en blijkbaar liepen ze gewoon naar het lokaal toe. 

Het eerste uur hadden we wiskunde. Ik ga meteen zitten als ik binnen ben en pak mijn boeken voor me. We hadden veel opdrachten moeten maken, dus die zouden we deze les klassikaal nakijken. 
De eerste paar opdrachten die we bespraken gingen nog wel, maar ik had het bloedheet en was misselijk. "Mag ik alsjeblieft naar het toilet?", vraag ik terwijl ik al opgestaan ben. Zonder op reactie te wachten loop ik zo snel als ik kan richting het toilet. Ik loop tegen iemand aan, maar 'ren' verder.

Op het toilet komt alles eruit, het blijft maar komen en ik heb hoofdpijn van al het overgeven. Als alles eruit is, sta ik rustig op en spoel ik door. Ik pak wat papier en veeg mijn mond en gezicht af. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik helemaal wit ben. Ik voel me duizelig en besluit om eerst wat te gaan drinken, voordat ik weer terug ga naar de klas. Hopelijk zou dat er voor zorgen dat ik niet meer zo wit zou zijn en me beter zou voelen. Ik ga naar beneden en vraag bij de receptie een bekertje water en 2 paracetamols, daar zou ik de komende uurtjes wel mee door kunnen komen, denk ik bij mezelf.

Wanneer ik het bekertje met water een aantal keer opnieuw gevuld heb en de paracetamols doorgeslikt heb, gooi ik het bekertje weg en loop ik weer naar boven. 

Net voordat ik het lokaal binnen wil lopen hoor ik iemand mijn naam roepen. Ik draai me snel om, maar zie dan even zwart voor me. Ik pak me vast aan Jens, die mijn naam geroepen had. "Wat is er aan de hand?", vraagt Jens aan me. Ik ga weer rechtop staan en zeg dat ik alleen een beetje duizelig was. Hij leek even te glimlachen, maar dan vraagt hij me of het niet beter is als ik naar huis toe ga. "Het gaat echt wel hoor, ik ben gewoon een beetje duizelig. Ik eet zo wat en dan komt het echt wel goed.", zeg ik tegen hem. "Volgens mij heb je weer overgegeven, of niet?", vraagt hij terwijl hij zijn tas openmaakt en een pakje kauwgum eruit haalt. Ik kijk weg, maar neem de kauwgum toch maar aan.

"Dan ga ik maar eens terug naar de les, ben al veel te lang weg.", zeg ik terwijl ik me omdraai om weg te lopen. "App je me als het niet gaat?", vraagt Jens nog voordat ik de deur open maak en naar binnen loop. Ik knik vlug naar hem en loop de klas binnen. Iedereen draait zich om en ik ga rustig op mijn plek zitten.

Ondertussen hoeft er nog maar een vraag nagekeken te worden en als we dat gedaan hebben is de les voorbij. Ik pak mijn tas weer in en sta zo rustig mogelijk op. Samen met degenen die nog in het lokaal waren loop ik naar Engels. Engels... Denk ik bij mezelf. Dat is wel het laatste waar ik nu zin in had.

Als ik de klas binnenkom, loop ik meteen naar meneer Driessen om te zeggen dat Manon later is en zoek daarna meteen een plek in het klaslokaal. "Hier is nog plek.", zegt Max terwijl hij naar me zwaait. Ik ga naast hem zitten en pak mijn Engels boeken voor me. 

"Goedemorgen allemaal. Zoals jullie misschien al gezien hebben, is mevrouw de Wit nog steeds ziek en moet ik het volgende uur dus weer bij jullie invallen. Ik had voor Engels eigenlijk een andere les voorbereid, maar dacht dat het misschien een goed idee was om een film te gaan kijken. Een Engelse film natuurlijke, met Engels ondertiteling, zo verbetert jullie lees- en luistervaardigheid en vangen we twee vliegen in een klap.", vertelt meneer Driessen.

Ik zucht opgelucht en doe mijn boeken weer terug in mijn tas. Een paar andere klasgenoten die hun boeken ook al gepakt hadden, volgen mijn voorbeeld en ruimen hun boeken op.

"De film die ik met jullie wilde gaan kijken is, Blue Lagoon. Die staat sinds kort op netflix en die leek me wel geschikt voor jullie allemaal. De film duurt 1,5 uurtje en daarna krijgen jullie over de film een paar vragen en vervolgens een punt dat 1 keer meetelt voor Engels.", vertelt meneer Driessen wanneer iedereen alles heeft opgeruimd en weer stil is.

De deur gaat open en Manon komt naar binnen, ik zie dat ze zoekend door het lokaal kijkt en dus zwaai ik kort naar haar. Ze loopt rechtstreeks naar mij toe en schuift dan een tafel die voor mijn tafel staat tegen de mijne aan. Ik glimlach naar me en ze vraagt fluisterend aan me wat de bedoeling is. "We gaan film kijken en daar krijgen we straks vragen over die we moeten beantwoorden. Je krijgt daar dan weer een punt voor dat 1 keer meetelt.", leg ik haar fluisterend uit. Ze knikt en vervolgens knikt ze nog een keer naar meneer Driessen als teken dat alles duidelijk is.

"Hoe gaat het met je?", vraag ik fluisterend aan haar. "Ik leg je straks alles uit.", fluistert ze terug als we een waarschuwende blik van meneer Driessen krijgen. Ik knik en kijk verder naar de film. De film zorgde ervoor dat ik tot rust kwam en dat ik minder hoofdpijn krijg, denk ik bij mezelf. Dan bedenk ik me dat het de paracetamols wel zullen zijn en richt ik me weer op de film.

Na anderhalf uur film te hebben gekeken, deelt meneer Driessen blaadjes met vragen erop uit. "Dit jaar moeten jullie nog een filmverslag maken en aangezien jullie nu toch met z'n allen deze film hebben gezien, kunnen jullie net zo goed hier een filmverslag van maken. Jullie heb nu nog een uurtje les en dus is het de bedoeling dat jullie deze les zo ver mogelijk komen met het verslag. Alle onderdelen van het filmverslag staan op het blaadje dat ik zojuist heb uitgedeeld. Als er vragen zijn, kunnen die uiteraard gewoon gesteld worden.", zegt meneer Driessen terwijl hij bezig is met het uitdelen van de blaadjes. 

Ik pak mijn laptop uit mijn tas en start die op, aan de hand van het blaadje met de uitleg, begin ik aan het filmverslag. 

Na een uur ben ik heel wat opgeschoten, maar heb ik het filmverslag nog niet afgerond. Meneer Driessen doet een rondje om te kijken hoever iedereen is gekomen en besluit dan dat we nog één les krijgen om eraan te werken en dat het dan ingeleverd moet worden. 

Ik stop het blaadje en mijn laptop in mijn tas en loop samen met de rest van de klas richting de aula. Eindelijk, pauze, denk ik bij mezelf.