Mishandeld

Hoofdstuk 22

Als ik bij Jake aan kom is Jake aan het bellen, vast met Jens...  Ik hang mijn jas op de kapstok en zet mijn tas neer. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat Jens me geappt heeft: 'Renske, ik weet niet waar je mee bezig bent, maar het is niet verstandig. Kom gewoon naar huis. Dan zal ik je alles uitleggen...' Stuurt hij me. 'Jake legt me alles wel uit. Ik zie je morgen thuis wel..' stuur ik hem terug en ik stop mijn telefoon in mijn broekzak.

"Komt goed, laters!", hoor ik Jake zeggen en hij hangt de telefoon op. Hij komt naar me toe en kust me. "Hey, alles goed?", vraagt hij aan me terwijl hij voor me blijft staan en zijn handen om me heen slaat. "Ja prima. Het gips was de oorzaak van de steken in mijn been dus het mocht er eerder af.", vertel ik hem terwijl ik mijn hoofd op zijn schouder leg.

Zijn handen strelen rustig over mijn rug en zo blijven we een tijdje staan. "Wil je wat drinken?", vraagt hij als we elkaar losgelaten hebben. Ik schud mijn hoofd van nee en hij stelt voor om naar boven te gaan. Ik pak mijn tas en loop achter Jake aan naar boven. "Zijn je ouders niet thuis?", vraag ik na een tijdje als ik me bedenk dat er niemand beneden was en nu boven ook niet. "Nee die zijn uit eten.", zegt Jake terwijl hij de deur van zijn kamer opent. Ik volg hem en we gaan samen op de bank zitten.

"Zullen we een film gaan kijken?", vraagt Jake nadat het een tijdje stil is geweest. Ik knik en trek mijn schoenen uit. Jake kiest een actiefilm en slaat zijn hand om me heen. Ik nestel me tegen hem aan en de film begint.

Tijdens de film vraagt Jake of ik wat te drinken wil en pakt dan ice tea voor me. "Ik ga nog heel even snel naar het toilet.", zeg ik nog net voordat de film weer wordt aangezet.

Ik loop de trap af naar beneden en ga daar naar het toilet. Net als ik door wil spoelen hoor ik de voordeur opengaan en mensen binnenkomen. Ik hoor een vrouwenstem en een mannenstem, "Jake, we zijn thuis!", hoor ik een mannenstem roepen. Ik hoor Jake de trap af komen en, waarschijnlijk zijn ouders, begroeten. "Jullie zijn vroeg thuis?", zegt Jake tegen zijn ouders. "De mensen waar we een diner hadden, hebben op het laatste moment afgebeld. Dus toen zijn we maar meteen naar huis gekomen, we weten dat je het vervelend vindt als we steeds zo laat thuis komen. Dus dachten we dat we misschien iets leuks konden gaan doen met z'n drieën. Je broer is er nu toch niet en die komt vanavond ook niet thuis.", vertelt zijn moeder aan een stuk door. Dit lijkt me het perfecte moment om door te spoelen en dus haal ik diep adem en spoel ik door. Ik loop het toilet uit en hoor Jake's vader vragen wie er hier is. Er worden stoelen verschoven en voetstappen komen mijn kant op.

Jake komt als eerste uit de keuken gelopen en komt naast me staan, dan komt de man en de vrouw ook uit de keuken. De man is groot en heeft een bruine stoppelbaard, hij bekijkt me van top tot teen en kijkt dan vragend naar Jake. De vrouw is slank en lang en heeft lang blond haar. "Dit is Renske.", zegt Jake terwijl hij naar mij kijkt. "Oh... We wisten niet dat je bezoek had.", zegt de vrouw een beetje teleurgesteld. "Renske, dit zijn mijn ouders. Jasper en Renee.", zegt Jake. Ik geef beide ouders een hand en dan valt er een ongemakkelijke stilte.

"Dus dan gaan onze plannen van vanavond niet door?", vraagt Jasper met een beetje afkeer in zijn stem. "Jawel hoor, ik was toch van plan om zo weer naar huis toe te gaan dus dan kunnen jullie doen wat jullie willen. Ik moet alleen nog even mijn spullen pakken.", zeg ik en ik loop zonder op Jake te wachten naar boven. Als ik boven kom zie ik dat Jake de ice tea al klaar had gezet en een bak met chips op tafel neergezet had.

Ik trek mijn schoenen aan en hoor Jake binnenkomen. "Renske, je hoeft echt niet te gaan...", zegt Jake terwijl hij naast me op de bank kom zitten. "Jawel, dat hebben je ouders duidelijk laten weten. Nu heb je tenminste tijd met je ouders.", zeg ik zonder hem aan te kijken en ik ga verder met het strikken van mijn veters. Jake legt zijn hand onder mijn kin en duwt hem zachtjes omhoog waardoor ik wel moet aankijken. Ik draai mijn hoofd weg van hem en strik mijn andere schoenveters. Jake blijft praten over het feit dat ik niet hoef te gaan, dat hij liever met mij een film kijkt enzovoort. Ik reageer niet op hem en als ik mijn veters gestrikt heb, sta ik op en pak ik mijn tas. Net als ik de deur uit wil lopen pakt Jake mijn arm stevig vast. "Renske, praat met me!", zegt Jake boos en hij draait me hardhandig om. Ik wrijf over mijn arm en ik zie dat Jake me boos aankijkt. Ik kijk naar de vloer en zeg niets. "Je gaat niet weg, voordat je met me praat. Dus vertel me wat het probleem is!" Gaat hij verder. Ik probeerde me rustig te houden, maar als hij dit kan, kan ik dat ook.  "Wat het probleem is?! Is dat überhaupt een vraag?! Het probleem is dat jij niet eerlijk tegen me bent! Dat jij samen met Jens dingen aan het doen bent die ook met mij te maken hebben, maar mij niks vertelt!!" Schreeuw ik boos naar hem. Ik zie dat hij schrikt van mijn reactie en hij staart voor zich uit.

"Dus ik ga nu, want ik heb hier geen behoefte aan.", zeg ik terwijl ik me lostrek uit zijn greep en ik loop de trap zo snel als ik kan af. Ik hoor dat Jake achter me aan komt, maar voordat hij me tegen kan houden open ik de deur en loop ik snel weg van het huis.

Tijdens het naar huis lopen besef ik me dat ik helemaal niet naar huis kan. Ik heb ruzie met Jens en heb geen zin om met hem te praten. Na lang te hebben getwijfeld, besluit ik dan toch om Manon te bellen. 

De telefoon gaat over en ik wacht gespannen tot ze opneemt. "Met Manon?" Hoor ik. Ik haal opgelucht adem, "met Renske". Zeg ik dan. "Hey Renske, alles goed?" Vraagt Manon met een twijfelachtige stem. Ik wil ja zeggen, maar besluit dan om eerlijk te zijn. "Nee, eigenlijk niet. Ik moet met je praten en ik weet dat je eigenlijk niet kon vandaag. Maar kan ik alsjeblieft naar jou toe komen?", vraag ik dan aan haar. "Ja, tuurlijk! Ik heb net getraind, maar je kan wel al komen als je wil. Of moet ik je ophalen thuis?", vraagt ze dan aan me. Ik schud mijn hoofd en zeg dan dat ik zelf naar haar toe kom. "Blijf je slapen?", vraagt Manon meteen erachteraan. Ik glimlach en zeg dan ja. 

Manon woonde een stuk verder dan mijn oude huis, maar ik vond het fijn om even een stuk te kunnen lopen. Dan kon ik in ieder geval alvast bedenken wat ik allemaal zou gaan zeggen en bedenken wat ik verder wil gaan doen hiermee. Ik had ruzie met Jake en Jens nu en dat kon nog wel eens voor problemen gaan zorgen als het echt zo was dat ze iets bij me van plan waren. Het kon natuurlijk ook zijn dat ik het me allemaal verbeeld denk ik dan maar. 

Ik loop de straat van Manon in en stop dan voor haar huis. Het was al een tijdje geleden dat ik hier was geweest, haar ouders hadden altijd gezegd dat ik van harte welkom was en dat ik gewoon achterom kon komen. Toch voelde het raar om achterom te lopen terwijl ik wist dat Manon nog niet thuis was. Ik klop op de achterdeur en loop naar binnen. De ouders van Manon  zitten samen op de bank televisie te kijken en kijken verbaasd naar me. "Renske! Wat leuk dat je hier bent, dat is al lang geleden zeg!", zegt de moeder na een ongemakkelijke stilte. Ze staat op van de bank en komt naar me toe gelopen. Ze knuffelt me en het voelt alsof ik hier nog steeds elke dag kom. De vader van Manon staat ook op en begroet me vriendelijk, hij was nooit zo van het knuffelen geweest. 

Ik ga op de bank zitten en heb een glas ice tea voor me staan. "Oh, daar is ze al!", zegt de moeder van Manon terwijl ze opstaat en naar buiten wijst. Ik zie Manon aan komen fietsen en ze komt via de achterdeur binnen. Wanneer ze binnenkomt gooit ze haar tas neer en legt ze haar sleutel voor het raam. "Hoi!", zegt ze enthousiast terwijl ze voor zichzelf een glas water pakt en in een slok leeg. "Zullen we naar boven gaan?", vraagt ze terwijl ze het glas weer vult en naar me toe komt lopen. Ik knik en loop achter haar aan naar boven.

Als we op haar kamer aankomen ploft ze op haar bed en zet ik mijn glas op haar bureau neer. Ik plof op de zitzak neer.