2. bölüm

5.1K 248 67
                                    

Medyada ağabeyler var .

Neriman annem oturduğu yerden kalktı ve bana doğru gelerek sımsıkı sarıldı . Bende sarıldım . Aha valla Neriman annem ağlıyor . Ben niye ağlayamıyorum . Ayrıldıktan sonra Ahmet babam yerinden kalktı o da bana sımsıkı sarıldı . Ben de ona . Ayrıldıktan sonra alnımı öptü . Artık ağlıyordum ama , bildiğiniz tüm hayatım yalanmış . Ama kimseye kızgın değildim çünkü mantıklılardı . Sanırım psikolojim bozuldu iç ses. Ama her nekadar aileme güvensemde inanasım gelmiyordu .

İkiz abilerim'den biri " sıra bizde " dedi . O da yanıma gelerek ilk başta elini uzattı .

'' Merhaba Irmak ben Emre ağabeyin . En yakışıklı olanları benim . ''

'' Merhaba beni zaten biliyorsun '' dedim gözlerim dolu dolu .

sonrasında bu ağabeyin aynısı olan ikizi geldi ve ;

'' Bende Emir ağabeyin , en kıskanç olanı benim bu nedenle ayağını denk al ''

'' Merhaba '' dedim .

Ardından amca olan ağabeyim geldi ;

'' Bende Yusuf abin 27 yaşımdayım . Ben en büyükleri ve en sorumlu olanlarıyım . ''

'' Merhaba , sen beni takip ederken en ortada duran amca mısın yoksa ? ''

'' Amca mı ayıp oluyor ama ben genç ve yakışıklıyım '' dedi .

'' şakaydı zaten '' yusuf ağabeyim konuşmaya devam etti ;

'' Bu konuşmalar her ne kadar ciddi ve gerçekte olsa bize inanmayacağını düşündük bu nedenle bir test yaptırmayı uygun gördük . Böylece bize daha çok güvenirsin ... ''

'' Evet iyi olur . ''

'' Zaten randevumuzu vermiştik , o zaman gidelim ''

'' şey , babamda gelse olur mu ? ''

'' tabii '' dedi .

Böylece hep birlikte yola çıktık . hastaneye vardığımızda çok heyecanlıydım . Yalan olmasını umuyordum çünkü ailemi bırakmam istemiyordum.

Arabadan indik ve hastaneye girdik . Resepsiyondan kaçıncı kata çıkmamız gerektiğini öğrendikten sonra labaratuvara gidip dna için gerekli olan saç tellerimizi verdik . 5 gün sonra sonuçlarının çıkacağını öğrendikten sonra mutlu olmuştum çünkü gerçek olmasa da ailem ile daha fazla zaman geçirebilecektim . Ağabeyler kaldıkları otele bizde evimize geri döndük .

5 gün boyunca aileme çok iyi davrandım . Eğlendik , gezdik , oyunlar oynadık . Çok mutluyduk fakat 5 gün sona erdikten sonra öğlen saat 2 deki randevumuza geldiğimizde hiçbir şey olmamış gibi mutsuzduk . Doktorun verdiği zarfı elime almış , cafeteryada otururken içimden hiç zarfı açmak gelmiyordu . Ağabeyler emin ve rahat bir şekilde oturuyordu . Aslına bakarsanız herkes emindi ve Neriman annem ağlamaya başlamıştı bile .

Zarfı yavaşça açtım . Sonuçları henüz çıkarmamıştım fakat gözlerim dolmuştu . Sonuçların yazılı olduğu kağıdı kavrayıp yavaşça çıkardım .

Birbirine zımbalanmış kağıtları açtıktan sonra okuyamamıştım çünkü göz yaşlarım bulanık görmemi sağlıyordu . Bir peçete alıp göz yaşlarımı sildikten sonra kağıda baktım . Fakat hiçbirşey anlamamıştım . Kağıdı babama uzatıp bakmasını bekledim .

''pozitif....siz kardeşsiniz '' dediğindeyse göz yaşlarım akmaya başlamıştı .

'' a-ama nasıl olur ? nasıl benden bunu saklarsınız !!!!! Böylesi daha iyi mi oldu ? Ben nasıl ayrılacağım ailemden ... onların sahte olduğunu bile bile onlarla yaşayamamki artık . Bu çok tuhaf bir his . Yukarı tükürsen bıyık , aşağı tükürsen sakal mı desem yoksa iki ucu boklu değnek mi desem karar veremedim . '' dedikten sonra Yusuf ağabeyim ;

'' Biraz bencilce fakat bizimle yaşamanı istiyoruz . Seni yanımıza alma hakkımız bile var . Biraz zorla olacak belki bizden nefret edeceksin ama ailemiz bu kadar parçalanmışken seninde bizden ayrı olmana izin veremeyiz . ''

Babamın- yani sahte babamın verdiği kağıda bakarken daha fazla ağlamaya başladım ve Neriman anneme sarıldım .

'' Belki gerçekten aile değildik . B-belki kan bağımız yoktu ama ben sizi çok seviyorum . Siz hâlâ benim annem babamsınız . Yanımda olduğunuz için ve beni kardeşlerimden ayrı tutmadığınız için çok teşekkür ederim . Bu çok bencilce biliyorum fakat bende gerçek ailemin yanına gitmek istiyorum '' dedim .

'' Üzülme annem , biz böyle demene hazırladık zaten kendimizi . Sadece bizi unutma ve arada ziyarete gel yeter , tamam mı ? ''

'' tamam ''

Ondan ayrılıp babama sarıldım ;

'' seni de hiç unutmayacağım baba '' dedim . bana sıkıca sarıldıktan sonra ;

'' sonuçların pozitif çıkacağına o kadar emindik ki , istanbula gitmek için bir saat sonra yola çıkacaksınız .. ''

'' İstanbul mu ?? Kardeşlerimle vedalaşamadım ki ben !!!! '' deyip ondan ayrıldım .

'' Onlar bunu kaldıramazlar , onlara okula gittiğini söyler kandırırız . ziyarete geldiğinde konuşursun veya görüntülü ararsın zaten . ''

'' peki '' dedim .

Emre abimin elini tutmuş giderken , arkada bıraktığım sahte ebeveynlerimi hep özleyeceğime ve onları hatırlayacağıma dair bir söz verdim kendime . Belkide mutluymuş gibi davranırdım . Hem ziyarette edebilirdim , bu içime biraz buz serperken son kez arkama baktım ve aileme veda ettim .

****
Şuan araba da oturuyorum . Hangi araba diye soracaksınız biliyorum . Ağabeylerimin arabası . Yanıma hiç bir şey alamamıştım. Ağabeylerim​ gerek olmadığını oradaki odam da gerekli eşyaların olduğunu söyledi . Yolda giderken Yusuf ağabeyimin 27 yaşında ve evli olduğunu , İkiz ağabeylerimin yani Emre ve Emir ağabeyimin 24 yaşında olduğunu öğrenmiştim . Emre ağabeyim nişanlıymış , Emir ağabeyimin ise sevgilisi varmış . Zaten Emir ağabeyim daha çok badboy gibi duruyordu .

' bakıyorum da sen iyice alıştın ağabey falan '

işte alışmaya çalışıyoruz , neyse sana da bir isim bulalım hem öyle zaman geçer.

'aslında bir ismim var .'

Ne?

'Abdurrezzakbinhankadirmuhammed '

'... '

'ee dalga geçmeyecek misin?'

Bir saniye iç ses hala okuyorum

'slksn ya..s.s'

bune biçim isim Arap kralı gibi ben üşeniyorum bunu okumaya

'o zaman ismimi sen koy Allah Allah '

tamam tamam . İııımm ? İblis olsun bence .

'niye ki ? '

sende artık nasıl bir beyin varsa şeytanın aklına gelmeyecek şeyler senin aklına geliyor.

'ok tamam '

neyse bb

'bb '

Ndndmdkd . Saçma bir bölümdü biliyorum kfks neyse arkadaşlar. Oy kullanmayı unutmayın..
Bu arada iç sesin konuşmaları kalın yazılı......

Türk Abilerim ( BEKLEMEDE )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin