Medyada ağabeyler var .
Neriman annem oturduğu yerden kalktı ve bana doğru gelerek sımsıkı sarıldı . Bende sarıldım . Aha valla Neriman annem ağlıyor . Ben niye ağlayamıyorum . Ayrıldıktan sonra Ahmet babam yerinden kalktı o da bana sımsıkı sarıldı . Ben de ona . Ayrıldıktan sonra alnımı öptü . Artık ağlıyordum ama , bildiğiniz tüm hayatım yalanmış . Ama kimseye kızgın değildim çünkü mantıklılardı . Sanırım psikolojim bozuldu iç ses. Ama her nekadar aileme güvensemde inanasım gelmiyordu .
İkiz abilerim'den biri " sıra bizde " dedi . O da yanıma gelerek ilk başta elini uzattı .
'' Merhaba Irmak ben Emre ağabeyin . En yakışıklı olanları benim . ''
'' Merhaba beni zaten biliyorsun '' dedim gözlerim dolu dolu .
sonrasında bu ağabeyin aynısı olan ikizi geldi ve ;
'' Bende Emir ağabeyin , en kıskanç olanı benim bu nedenle ayağını denk al ''
'' Merhaba '' dedim .
Ardından amca olan ağabeyim geldi ;
'' Bende Yusuf abin 27 yaşımdayım . Ben en büyükleri ve en sorumlu olanlarıyım . ''
'' Merhaba , sen beni takip ederken en ortada duran amca mısın yoksa ? ''
'' Amca mı ayıp oluyor ama ben genç ve yakışıklıyım '' dedi .
'' şakaydı zaten '' yusuf ağabeyim konuşmaya devam etti ;
'' Bu konuşmalar her ne kadar ciddi ve gerçekte olsa bize inanmayacağını düşündük bu nedenle bir test yaptırmayı uygun gördük . Böylece bize daha çok güvenirsin ... ''
'' Evet iyi olur . ''
'' Zaten randevumuzu vermiştik , o zaman gidelim ''
'' şey , babamda gelse olur mu ? ''
'' tabii '' dedi .
Böylece hep birlikte yola çıktık . hastaneye vardığımızda çok heyecanlıydım . Yalan olmasını umuyordum çünkü ailemi bırakmam istemiyordum.
Arabadan indik ve hastaneye girdik . Resepsiyondan kaçıncı kata çıkmamız gerektiğini öğrendikten sonra labaratuvara gidip dna için gerekli olan saç tellerimizi verdik . 5 gün sonra sonuçlarının çıkacağını öğrendikten sonra mutlu olmuştum çünkü gerçek olmasa da ailem ile daha fazla zaman geçirebilecektim . Ağabeyler kaldıkları otele bizde evimize geri döndük .
5 gün boyunca aileme çok iyi davrandım . Eğlendik , gezdik , oyunlar oynadık . Çok mutluyduk fakat 5 gün sona erdikten sonra öğlen saat 2 deki randevumuza geldiğimizde hiçbir şey olmamış gibi mutsuzduk . Doktorun verdiği zarfı elime almış , cafeteryada otururken içimden hiç zarfı açmak gelmiyordu . Ağabeyler emin ve rahat bir şekilde oturuyordu . Aslına bakarsanız herkes emindi ve Neriman annem ağlamaya başlamıştı bile .
Zarfı yavaşça açtım . Sonuçları henüz çıkarmamıştım fakat gözlerim dolmuştu . Sonuçların yazılı olduğu kağıdı kavrayıp yavaşça çıkardım .
Birbirine zımbalanmış kağıtları açtıktan sonra okuyamamıştım çünkü göz yaşlarım bulanık görmemi sağlıyordu . Bir peçete alıp göz yaşlarımı sildikten sonra kağıda baktım . Fakat hiçbirşey anlamamıştım . Kağıdı babama uzatıp bakmasını bekledim .
''pozitif....siz kardeşsiniz '' dediğindeyse göz yaşlarım akmaya başlamıştı .
'' a-ama nasıl olur ? nasıl benden bunu saklarsınız !!!!! Böylesi daha iyi mi oldu ? Ben nasıl ayrılacağım ailemden ... onların sahte olduğunu bile bile onlarla yaşayamamki artık . Bu çok tuhaf bir his . Yukarı tükürsen bıyık , aşağı tükürsen sakal mı desem yoksa iki ucu boklu değnek mi desem karar veremedim . '' dedikten sonra Yusuf ağabeyim ;
'' Biraz bencilce fakat bizimle yaşamanı istiyoruz . Seni yanımıza alma hakkımız bile var . Biraz zorla olacak belki bizden nefret edeceksin ama ailemiz bu kadar parçalanmışken seninde bizden ayrı olmana izin veremeyiz . ''
Babamın- yani sahte babamın verdiği kağıda bakarken daha fazla ağlamaya başladım ve Neriman anneme sarıldım .
'' Belki gerçekten aile değildik . B-belki kan bağımız yoktu ama ben sizi çok seviyorum . Siz hâlâ benim annem babamsınız . Yanımda olduğunuz için ve beni kardeşlerimden ayrı tutmadığınız için çok teşekkür ederim . Bu çok bencilce biliyorum fakat bende gerçek ailemin yanına gitmek istiyorum '' dedim .
'' Üzülme annem , biz böyle demene hazırladık zaten kendimizi . Sadece bizi unutma ve arada ziyarete gel yeter , tamam mı ? ''
'' tamam ''
Ondan ayrılıp babama sarıldım ;
'' seni de hiç unutmayacağım baba '' dedim . bana sıkıca sarıldıktan sonra ;
'' sonuçların pozitif çıkacağına o kadar emindik ki , istanbula gitmek için bir saat sonra yola çıkacaksınız .. ''
'' İstanbul mu ?? Kardeşlerimle vedalaşamadım ki ben !!!! '' deyip ondan ayrıldım .
'' Onlar bunu kaldıramazlar , onlara okula gittiğini söyler kandırırız . ziyarete geldiğinde konuşursun veya görüntülü ararsın zaten . ''
'' peki '' dedim .
Emre abimin elini tutmuş giderken , arkada bıraktığım sahte ebeveynlerimi hep özleyeceğime ve onları hatırlayacağıma dair bir söz verdim kendime . Belkide mutluymuş gibi davranırdım . Hem ziyarette edebilirdim , bu içime biraz buz serperken son kez arkama baktım ve aileme veda ettim .
****
Şuan araba da oturuyorum . Hangi araba diye soracaksınız biliyorum . Ağabeylerimin arabası . Yanıma hiç bir şey alamamıştım. Ağabeylerim gerek olmadığını oradaki odam da gerekli eşyaların olduğunu söyledi . Yolda giderken Yusuf ağabeyimin 27 yaşında ve evli olduğunu , İkiz ağabeylerimin yani Emre ve Emir ağabeyimin 24 yaşında olduğunu öğrenmiştim . Emre ağabeyim nişanlıymış , Emir ağabeyimin ise sevgilisi varmış . Zaten Emir ağabeyim daha çok badboy gibi duruyordu .' bakıyorum da sen iyice alıştın ağabey falan '
işte alışmaya çalışıyoruz , neyse sana da bir isim bulalım hem öyle zaman geçer.
'aslında bir ismim var .'
Ne?
'Abdurrezzakbinhankadirmuhammed '
'... '
'ee dalga geçmeyecek misin?'
Bir saniye iç ses hala okuyorum
'slksn ya..s.s'
bune biçim isim Arap kralı gibi ben üşeniyorum bunu okumaya
'o zaman ismimi sen koy Allah Allah '
tamam tamam . İııımm ? İblis olsun bence .
'niye ki ? '
sende artık nasıl bir beyin varsa şeytanın aklına gelmeyecek şeyler senin aklına geliyor.
'ok tamam '
neyse bb
'bb '
Ndndmdkd . Saçma bir bölümdü biliyorum kfks neyse arkadaşlar. Oy kullanmayı unutmayın..
Bu arada iç sesin konuşmaları kalın yazılı......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Türk Abilerim ( BEKLEMEDE )
Humor#1 Comedy 03.06.18 #21 Mizah Bu klasik bir Wattpad hikayesi değil. Bu 18 yaşında bir genç kız aşk hikayesi hiç değil . Bu kitap 14 yaşında bir genç kızın komik hikâyesi. Normal bir hayat yaşıyan Irmak hep biraz ekşın aradı . Belki o ekşını değil...