Keith, The Heart Thief (Published under Precious Hearts Romances)

Chapter 2

At dahil may nagrequest na magpost agad ako, nandito na po ang chapter 2.

----------------

“HINIHINTAY MO siya 'no?”

Naalis sa pagtingin si Carla sa may entrance ng club ng may magsalita sa likuran niya. Ang nakangising mukha ni Sarah ang nalingunan niya. Nasa may kitchen siya para kunin ang mga orders ng customers.

“Hindi ko hinihintay si Keith.”

Hindi naalis ang pagkakangisi nito. “Masyado ka ng nagpaghahalata, girl, wala naman akong sinabing siya ang hinihintay mo.” Kinindatan pa siya nito bago bumalik sa mga customers dala ang tray nito. 

Pakiramdam niya ay namula ang mukha niya. Mahina niyang tinapik ang magkabilang pisngi at mas minabuting abalahin ang sarili sa trabaho imbes na isipin si Keith. Tatlong araw na mula noong huling beses itong nagpunta doon. Hindi dapat siya magpaapekto kung hindi man ito magpunta sa club pero kahit anong pagpipigil ang gawin niya ay nakita pa din niya ang sarili na laging sumusulyap sa gawi ng entrance. Umaasa na kahit paano ay makikita niya si Keith. Pero hanggang sa magsara ang Angels Wings ay hindi niya nakita ni anino ng binata.

Kalalabas lang nila ng Angels Wings nang maramdaman ang marahang pagsiko ni Sarah. “Girl, nandito ang Prince Charming mo.”

Sinundan niya ang tingin ni Sarah. Hindi niya alam kung bakit bigla na lang bumilis ang tibok ng puso niya ng makita si Keith sa may parking lot. He looked sinfully gorgeous under the moonlight leaning on the side of his car.

Pinigilan niya ang sarili na lapitan ito pero hindi niya alam kung ano ang mayroon kay Keith at lagi na lang niyang nakikita ang sarili na nakakalimutan ang mga pagpipigil na ginagawa niya. Pero hindi pa man siya nakakadalawang hakbang ay nilampasan siya ng isang bulto at nagmamadaling lumapit kay Keith.

Nakaramdam siya ng lungkot nang makitang si Kristine ang lumapit kay Keith.

“Atribida talaga ang babaeng 'yon,” nakasimangot na sabi ni Sarah habang nakatingin kina Keith at Kristine. “

“Malay natin, siya siguro ang hinihintay ni Mr. dela Vega,” aniya. Napabuga siya ng hangin bago naglakad palayo.

Hanggang sa maghiwalay sila ni Sarah ay malalim pa din ang iniisip niya. Kailangan na niyang alisin sa isipan si Keith dahil nagsisimula na nitong guluhin ang sistema niya.

Napapitlag siya ng makarinig ng sunud-sunod na busina. Paglingon niya ay awtomatiko niyang naiharang ang palad nang masilaw sa liwanag na nagmumula sa headlights ng paparating na sasakyan.

Napanganga siya ng bumaba mula sa sasakyan si Keith. Paano nito nalaman kung nasaan siya? Sinubukan niya itong iwasan pero mahigpit nitong pinigilan ang braso niya.

“Ano ang kailangan mo sa akin, Mr. dela Vega?” hindi niya napigilan ang inis sa tinig.

“You.”

Parang nabingi siya sa sinabi nito. “A-anong sabi mo?”

Nagkibit-balikat ito. “Didn’t you ask me what I want? And my answer is you. I want you.”

Bakit mukhang ibang tao ang kaharap niya ngayon? Sinubukan niyang ipiksi ang brasong hawak nito pero para iyong bakal dahil hindi siya makawala. “Nababaliw ka na ba? Bitawan mo nga ako.”

Hindi siya nito pinakinggan. “Ilang araw na akong hindi makatulog sa  kakaisip sa iyo. Akala ko maalis ka sa isip ko kapag hindi kita nakita, pero nagkamali ako. Maybe after one night I can get you out of my mind.”

Hindi niya maipaliwanag kung bakit biglang bumilis ang tibok ng puso niya sa mga sinabi nito.  “At paano ka naman nakakasiguro na papayag ako sa gusto mong mangyari? Hindi por que ilang beses mo akong tinulungan, puwede mo ng gawin ang gusto mo.”