Suddenly Inlove with a Player

Little Revelations

ZEVASTIAN'S POV

"Fuck!! Nahalkan ko yung nerd na yun.. Geeezz! Kelangan kong mag papalit ng Lips.. pwede kaya yun?"

Hindi ko naman akalain na may makakabanggan ako nun sa daan.. I was talking to my Liam about MY BABY GIRL 😍😍 tas bigla nalang bumangga sakin tong nerd na to..

BOOGSHHH

"Hindi ko sinasadya.. kalimutan mo na ang ngyare" taranta nyang sabi

"Hindi sinasadya? Parang sarap na sarap ka pa nga Nerdy Frog eh.. btw ang sarap ng labi mo " wika ko sabing kindat hahaha

" MANYAK !!" sigaw nya sabay takbo palabas ng mall

"As if naman gusto kong alalahanin na nahalikan kita.. " bulong ko.

After nyang mag salita, dali dali rin itong umalis..

"Ang lambot ng labi ni Froggy Nerd ahh.. palibhasa wala syang nagiging jowa. Pangit kasi" wika ko.

Busyng busy ako sa pakikipag usap ko sa aking sarili ng biglang nag salita si Liam.

"Boss.. yun lang lahat ng nakuha kong impormasyon ehhh. Masyadong misteryoso ang babaeng pinapahanap nyo.. " ani ni Liam

"Thats okay.. as long as may nalaman nako tungkol sa kanya.. I will find her soon trust me.." sagot ko

"Yung lambot ng labi ni Nerd parang pamilyar sya.. 🤔🤔"

"Baka isa sa mga babaeng nahalikan ko na."

"Boss??. Boss! BOSS! " sigaw ni Liam

"Ano ba..hindi naman ako bingi ahh." pagalit kong tugon

" aba boss. Kanina ko pa kayo tinatawag ay nakatulala kayo dyan.. mukhang malalim ang iniisip ahh" reklamo ni liam

"Wala! Wala akong inisiip! Ihatid mo na lang ako sa bahay at makakapag bakasyon ka na" pag iiba ko sa usapan

" bakit ko nga ba iniisip ang mga labi ni Froggy Nerd?" Tanong ko saking sarili..

ANA MAE G. FERRER my soon Baby Girl.. hintayin mo lang ako at magkikita ulit tayo..At sa pag kakataong iyon sisiguraduhin kong akin ka lang. 😏😏

LIANA'S POV

Buong gabi akong mulat, hindi dahil sa hindi ako makatulog o busy ako sa pag aaral.. kundi dahil sa tuwing ipipikit ko ang aking mga mata tanging SIYA lang ang aking nakikita..

"Lintek naman oh.. antok na antok ako ngayon.. umabsent na lang kaya ako?" Wika ko

"Aisshhh hindi.. bihis ka na nga oh tas aabsent ka pa.. hala sige pasok na.. bahala na mamaya kung ano ang mangyayare sa room" nababaliw na ata ako at kinakausap ko na ang aking sarili..

Yung halik nayun padalawa na pero ang impact parang pang una palang.. AYOKO NA MAG ISIP!!

Nagtungo nako sa may kusina para tingnan ang agahan pero laking gulat ko ng makita ko silang kumakain ng sabay..

Masayang kumakain kahit wala ako.. tumalikkd na lang ako dahil ayokong makita nila na nangingilid na ang aking mga luha..

"Hindi.. hindi sila ganyan noon.. lagi kaming sabay kumakain mapa agahan man, tanghalian o hapunan.. pero ngayon ni hindi man lang nila naalala na may anak sila na kasabay dapat kumain" mga salitang tumatakbo saking isipan