~The Girls Gang~ [Why Don't We FanFic]

Familie drama

-Healey's POV-

Ik ren naar me kamer en doe wat anders aan. Ik sms nog snel Jack.

Hey babe, het spijt me maar me familie blijft een hele week. Het is beter als we niet meer hier afspreken. Love you xx

Ik belde ook nog snel de meiden om hun te vertellen dat me familie er is.
Dit word de stomste week ooit!

-Jack's POV-

Ik kreeg een sms van Healey.

Hey babe, het spijt me maar me familie blijft een hele week. Het is beter als we niet meer hier afspreken. Love you xx

Wat? Waarom doet ze dit nou?
Ik probeer haar te bellen maar ze neemt niet op. Ik zucht.
Iedereen is weg en Healey en ik zitten allebei thuis, niet eens samen thuis.
Op dat moment belt Healey me terug.
"Hey Jack, waarom had je me gebeld?"
"Hey Jack? Geen babe? Vertel me, waarom mag ik voor de rest van de week niet komen?" Ik was best wel boos.
"Me ouders zijn hier een hele week. Ze... ze vinden je niet geschikt voor me"
"En dan? Jij kiest toch voor jezelf"
"Ze vroegen of we iets hebben en ik zei nee. Jack, me ouders zijn niet zoals andere" ze klonk bedroefd.
"Dus je ouders bepalen zowat je leven? Babe, je moet voor jezelf opkomen. Het is jouw leven dus jij kiest wat je doet en met wie. Ik kom naar je toe!" Voor ze iets kon zeggen hing ik op. Ik neem me spullen en ga naar de auto.

Ik belde bij haar aan en haar broer deed open. "Ugh, HEALEY! Er is iemand voor je" hij draaide met zijn ogen en ging weg.
"Jack, waarom? Laat het los, ik weet je wilt het beste voor me maar dit kan je niet veranderen. Please ga terug naar huis voor me ouders boos worden"
"Nee, ik ga niet. Ik blijf en als jij het niet doet, doe ik het"

-Healey's POV-

Ik wil het slechtste voorkomen maar Jack gaf niet op. Hij wilt dat ik voor mezelf opkom en hij stopt niet tot ik het doe. "Oké, geef me gewoon wat tijd" hij knikte en we gingen de woonkamer in. Ik zag mam en pap hun gezicht al veranderen, ze zijn niet blij Jack te zien. We waren een heel gesprek aan het houden en kwamen er op uit dat we vanavond uit eten gaan.
"Mevrouw en meneer Stuart, kan ik Healey even alleen spreken? Dank u"
Jack nam me even apart.
"Wat is er nu weer?" Vroeg ik hem.
"Wanneer ga je het hun zeggen? Je weet het he, als jij het niet doet doe ik het!" Zei hij. "Kom anders vanavond mee, ik zal het dan zeggen. Nu is het nog te snel, sorry baby. Ik hou van je" ik gaf hem snel een kus en we gingen terug naar de woonkamer.
"Mam, pap? Mag Jack misschien mee vanavond naar het restaurant? Het is mijn idee en je moet er niets achter zoeken, geloof me" vroeg ik zenuwachtig. "Euhm, nou als Jack dat zou willen en we kunnen de reservatie voor 5 personen veranderen dan mag Jack mee" zei pap. "Dank u meneer Stuart" zei Jack. Ik zag mam boos naar pap kijken, het is duidelijk dat ze Jack niet mee wilt.

Die avond maak ik me klaar voor naar het restaurant te gaan.
Dit is hoe ik er uit zag:

Jurk:

Schoenen:

Haar:

Make-up:

Ik hoorde de deurbel en deed open, daar zag ik Jack staan. Hij zag er geweldig uit!
"GOD DAMN... Babygirl, je bent prachtig zelfs meer dan prachtig!" Zei Jack. "Jij ziet er ook geweldig uit in dat kostuum hoor!" Ik gaf hem snel een kus.
Niet veel later stonden me ouders en broer voor de deur, we gaan naar het restaurant en bestellen ons eten.
"Wist jij dat dit restaurant bestond? Zo chic" fluisterde ik naar Jack. "Ik had er geen idee van" fluisterde hij terug.
Na het eten zitten we nog wat aan tafel te praten, het was zo ver, nu is het moment om het te zeggen.
"Mam, pap. Ik moet jullie iets vertellen. Het spijt me maar ik heb gelogen..."
"Wat bedoel je met 'ik heb gelogen' ?" Vroeg mam. "Ik en Jack zijn geen vrienden. We zijn samen..." Ik nam zijn hand vast en keek naar beneden, ik durfde mam niet meer aankijken.
"Healey hoe durf je? Liegen tegen je eigen ouders en dan nog eens over dit? Je moest je schamen! We hadden je nooit naar LA moeten laten komen!" Mam was woedend, ik kreeg er tranen van in me ogen zo kwaad was ze nog nooit!