Kamil's POV
Aist. Ilang araw na kong nag hahanap ng trabaho pero wala parin akong mahanap hanggang ngayon, ang hirap pala no. Lalo na't hindi ako nakapag tapos ng pag aaral.
Ay. Oo nga pala teh. Yung tumawag sakin na nag aalok sa company nila ay tatawagan ko nalang kaya, para naman makakuha na ko ng trabaho. Nung araw kase na dapat ay mag kikita kami ay hindi sya sumipot. Tinext nga lang nya ko na meron daw important meeting na magaganap sa company nila kaya nag sorry sya sakin na kung pwede next time nalang, pero, hindi naman na nya ko tinawagan.
Kinuha ko ang phone ko at hinanap sa call history ang number nung company na tumawag sakin. Laking pasasalamat ko naman na nandon pa yun at sya lang ang unknown number kaya di ako nahirapan hagilapin sya.
Pinindot ko ang number at itinapat agad sa tenga ko ang phone. Argh! Sana naman sumagot to. Waaah. Kelangan ko ng trabahooooo.
"Hello?" Yes! Yes. Sumagooot syaaa!
"Um. Hello? Excuse me, eto po ba yung company na nag alok sakin nung nakaraan?" What. Okay. Siguro bagsak ka na sa pagiging isang magalang at tamang pag kausap sa trabahong aapplyan mo. Hay nako
"Um. Let me know your name Miss?"
"Ah, kamil, I'm kamil Hwang" kinakabahan ako. Sana naman
"Ah, okay okay, I remembered you now. Sorry po pala dahil nakalimutan na uli kitang tawagan." Hayst. Salamat Looord!
"Ah. It's okay, thank you"
"Are you free today?" He asked.
"Yes" walang pag aalin langan kong sinagot ang katanungan nya. Jusko. Chuchusie pa ba ang ate nyo? Nako huh
"Great, Do you know the Café near in Booklove buil-----"
"Yes!" Di pa nya natatapos ang sinasabi nya ng sumingit agad ako. Oh no. Nakakabastos na yata ko?
"Nice, so, pwede ba tayong mag kita doon ng 4:20pm?" Tumingin ako sa orasan ko, at nakita kong 4:01 na. Ay grabe ka kyah. Parusa ka teh?
"Sure, sure. Thank you!" Pag katapos kong sabihin yun ay pinatayan nya ko ng tawag. Medyo may pag ka ano rin to eh no. Ugh! Lakas loob kyaaah.
Tumingin ako sa paligid. Medyo malayo na pala ko dun sa booklove ganon kineme na sinasabi nya. Nadaanan ko yun kanina eh. Sasakay ba ko o mag lalakad? Pag sumakay kase ko sayang pamasahe. Pag nag lakad naman ako, gahol sa oras.
Bahala na. Magalakad nalang ako para may pamasahe pa ko pauwi. Atsaka. Anlayo ng terminal dito oh. Wala naman kaseng masibang mga driver dito sa lugar namin kaya mahihirapan ako makasakay.
Tumingin muli ako sa relo ko at nakita kong 4:05 na oh no. Makakaabot ako nyan. Tiwala lang. Tiwalaaa!
medyo binilisan ko ang lakad ko. Yung tipong parang ako lang yung nilalang na namumuhay rito sa lugar nato. Yung parang walang pake sa sarili ganon.
Ang init, shemay. Talo ko pa yung nag pipinetensya sa pagiging tagaktak ng pawis ko. Ang aga ko naman mag alay lakad. Nakakaloka talaga.
Tinignan ko uli ang relo ko at nakita kong 4:08 na. Parang ambilis naman ng oras. Kung kelan nag mamadali ang bilis ng oras. Jusmeyo naman oh.
Sige lang kamil kaya mo yan. Tiis ganda teh. Trabaho na to oh. Trabaho na. Susuko ka pa? Lakad lang hanggang may pag asa. Char!
Gusto kong mag pahinga pero hindi pwede, wala ng oras. Kahit gusto ko man uminom ng napakalamig na tubig at ngumuya o lumamon ng yelo hindi talaga pwede.
Wait. Ano oras na ba uli? Waaaaah. 4:13 naaah.
Takbooooo!!! Tinakbo ko ang kalsada at daan papunta sa cafe na yun. Hinahanap ko pa kase baka naliligaw ako. Alam ko naman talaga kung san yun eh. Pero kase, nakakalito din lalo na pag natetense na.
Omg! Nasan na ba yun? Nasaan naaaa!?
"Teh? Excuse me po" ay pak dinaanan lang ako ng bruha. Mag tatanong lang kala mo naman jusko. Kakarmahin ka rin
Argh! Ayoko na nga mag tanong. I can hanap hanap it all by mah self hahahahaha!
Oy wait. Eto? Eto ba yorn??? Ay eto ngaaa!! Yeay!!
Kinuha ko ang phone ko at tinawagan ko ang number nung kuya
"Hello po? Nasan po kayo?" Bungad ko pag ka sagot na pagkasagot nya ng tawag.
"Late" napatingin agad ako sa relo ko at nakita kong late na pala ko ng isang minuto.
"Ah. Sorry po. Sorry po talaga. Nasan po kayo banda?" May nakita akong lalakeng kumaway kaya lumapit agad ako sa kanya.
Tinanong ko sya kung sya ba yung kausap ko sa phone at sinabi nyang sya raw iyon. Nag umpisa sya sa pag tatanong ng maraming bagay tungkol sakin. Hanggat sa marami pa syang tinanong at marami pa kaming mga bagay na napag usapan. Sinigurado ko naman na maayos at matino ang mga isasagot ko. Mahirap na, baka di pa matanggap hahaha!
_______________________
Jimin's POV
"Pre? Bat ang happy natin?" Binatukan ako ni Suga habang umuupo sa tabi ko
"Happy ka dyan. Adik ka?" Happy? Eh kararating nga lang nya. Ano ko baliw? Tumatawa ba ko kanina?
"G*go! Napansin ko kase na nakangiti ka kanina. Pre. Kitang kita ko kung pano kuminang yang ngipin mo kanina. Wag mo na ipag kaila, wala ka namang kausap kanina. Tas nakatitig ka pa dyan sa basong hawak mo. Ano yan? Ganyan ba kalinaw yung baso para mag salamin ka dyan?" Ang gilagid na to talaga kahit kelan daming satsat, daming napapansin jusko.
"Ah, sa dami mong na papansin, bakit yung gilagid mo di mo nakikitang kumikinang huh? Try mo kaya tignan minsan no?" Nilagok ko ang alak na nakalaman sa basong hawak ko.
"Pre naman, wag mong ibahin ang usapan gaya ng pagiging iba ng mga ngiti mo. Ano yan huh. After 123456789 years ngumingiti ka na ulitm improve bes. Improve!!" Sinamaan ko sya ng tingin. Baliw nanaman to.
"Wala to" gusto kong mainis na matawa sa reksyon ng mukha nya. Nangiinis talaga sya no.
"Sus. May crush ka no? O okaya may naiskoran ka, omg!" Natawa ko sa kanya, di ko alam kung bakit pero natawa talaga ko
"Baliw! Wala no. Muntik lang" pinigilan kong ngumiti pero kiniliti nya ko kaya natawa ko ng malakas
"Hala sino yan!? Bat di natuloy?" Umayos kami ng upo, tutok na tutok sya sa kin. Kaya binibitin ko sya sa pag kwekwento
"Alam mo pre, dati galit na galit ako sa kanya eh, ngayon. Parang, parang masya ko sa kanya" nilagyan nya ng yelo ang baso ko bago sinalinan muli ng alak.
"Hala pre! In love ka naaaa!" Tinapik nya ang likod ko "kungrats!" Ginawa nyang katawa tawa ang pag banggit nya nun kaya napangiti ako bago nilagok ang alak
"In love. Ayst. Tinatablan pala ko nun? Hahaha!"
"Pero siguro nga tama ka. I think. I think I love her. With a lust" naubo sya sa sinabi ko kaya tumawa ko. Minura nya ko ng paulit ulit hanggang mag sawa sya. Tama naman ako eh. Totoo naman, kahit kaninong babae naman nararamdaman ko ang lust natinatawag na yan. Psh. Bahala na nga. Kung inlove di in love. Walang kaso yun. Madali lang naman mag mahal eh. Madali lang naman din akong mahalin. Diba?
❤❤❤❤❤❤
A/N: hey guys! Since birthday ko naman. Nag update ako hahaha. Yun nga lang, medyo sabog ako, inaantok na ko hahaha. Pagod iz me. Hahaha. Gabi narinz, Batiin nyo naman ako guys! Babayaran ko nalang kayo. Char! So ayun. Enjoy reading! Mwamwachupchup!
BINABASA MO ANG
Wings: I Caught You
RomanceThe story of a man who always do a sin. A sin of being a liar. He want to be true but he cant, hindi nya kayang umalis sa pag kakatali bilang isang sinungaling na tao. Pero nag bago ang lahat ng iyon, when he caught in a lie.