Living with the Beast

Kabanata 5

"No!" I screamed ng makita kong binubuksan niya na ang bunganga niya, I can feel the liquid from it's big mouth dripping on my face.

It's very sticky.

"Tieah!" Habol ko ang aking hininga at sapu ang aking dibdib na napadilat. Nilibot ko ang aking paningin sa buong lugar.

I'm in my room.

I immediately cupped my face ng maramdaman kong may basa dun.
I wiped it with my hand.

At doon ko lang napagtanto na mula sa basang buhok ni Gabby ang tubig, tumutulo ito sa mukha ko habang siya ay nakadungaw saakin.

"Are you okay?" Tanong niya at umayos na ng upo sa kama ko. I just nodded my head.

It's just a dream. A nightmare.

"W-what are you doing here?" Sabi ko at iniwas ang tingin sa kanya ng mapagtantong naka-towel lang siya.

"I heard you screaming" sabi niya at tumayo na habang nakatapis lamang ng tuwalya.

"I-I had a bad dreams" sabi ko habang nakayuko "You may now l-leave" dugtong ko sabay tikhim. I can feel my face burning.

Hindi na siya nagsalita at tuluyan ng sinara ang pintuan, doon na ako nakahinga ng maluwag.

The hell. My dream- nightmare felt so real.

Pinakiramdaman ko ang paligid, pero wala na akong narinig na ingay. The chaos ended.

"I heard you wanna enter college?" Tanong ni Tita Matilda habang umiinom ng kape, napaangat ako ng tingin sa kanya and smile shyly.

"O-okay lang din po kahit hindi" nakangiti kong sabi sa kanya sabay subo ng pagkain.

Nahihiya ako. Ewan ko ba it seems like it's their responsibility na paaralin ako.

"There's no problem with that Tieah. Ang kaso sa labas pa ng bayan ang pinaka-malapit na kolehiyo dito. Is it okay for you?" Nanlaki ang mata ko at napatango ng mabilis, is it for real? I'll enter college? Omg!

"There's no problem with that Tita! Thank you very much" malaking ngiti ang nakapaskil sa labi ko. I'm so thankful. Very thankful.

"So. Be good okay? Take care of yourself, aalis kami ng Tito Jereth mo ngayon. We'll be back next week. May aasikasuhin lang kami saglit, don't worry Marianna and the boys will stay here" nginitian ko siya sabay tango.

Kailangan kong magpasalamat kay Gabby, I know that he's the reason behind this.

Asan na kaya siya? Hindi siya sumabay saamin nung agahan, even Marco was not around. Where were they?

Nasa hallway na ako ng pangalawang palapag, I was about to knock Gabby's room, but I heard small groans.

Napalingon ako sa paligid, as usual kahit umaga, madilim padin dito. Only the torches lightens the hallway.

Napabaling ako sa room of scratches, nakapagtataka at sarado ang pintong iyon ngayon.

Nilapitan ko yun ng may marinig na mahinang kalabog. My gosh, what the hell was that?

"G-gabby? Are you there?" Mahina kong bulong kasabay ng mahinang pagkatok.

I slightly close my eyes nang marinig ko ang nakakairita sa tengang pagkalmot sa pader. What's happening? Hinawakan ko ang door knob at pinihit ito, but unfortunately it was locked.

"Gabby?!" Medyo nilakas ko na ang pagkatok, ng makarinig ako ng daing, parang nasasaktan ang boses. Was Gabby hurt?

"Sittieah Reese!" Napalingon ako sa likod ko kung saan nanggaling ang boses, at bumungad saakin ang matalim na tingin ni Marianna.

Gigil na gigil siyang lumapit saakin at hinila ang kamay ko.

"Hindi ka ba talaga matututo!" Sigaw niya at hinila ako papasok sa kwarto ko, halos masubsob na ako sa sahig sa sobrang bilis ng mga hakbang niya.

"You're hurting me Marianna" sabi ko at pilit tinatanggal ang higpit ng pagakakahawak niya.

"Not until you learn!" Mabilis niya akong tinulak sa kwarto at mabilis iyong ni-lock mula sa labas.

"Marianna!" Sigaw ko sabay hampas sa pintuan. Why did she locked me here?!

"Marianna! Please let me go! I'm sorry!" I keep on shouting and trying to open my door, pero walang kwenta.

It's not a good idea na sila sila Marianna lang ang kasama ko dito. What if they're harmful. What if they'll going to attack me? Or eat me? What if they are the monsters or the beast in this haunted mansion?

I need to set a plan, na if ever na biglang may pag ataking maganap, makakatakas ako agad. Baka naman kasi Marianna and the boys were planning to eat me that's why Marianna locked me here.

Naglakad ako palapit sa bintana, dumungaw ako dun. Sobrang taas, pero kaya ko naman sigurong tumalon dito if ever na they'll attack me.

Napabaling ako sa higaan ko, at nakita ko dun ang kumot. Maybe I can use that para makababa. Baka kasi ikamatay ko kapag mula dito sa itaas tumalon ako. Baka magkanda-lasog lasog ako nito. I don't wanna die with incomplete and broken body. No way.

I bet lunch time na, pero hindi padin ako binabalikan ni Marianna, she's really planning to lock me in here not until I learn.

I'm not starving or what, but honestly I'm so scared.

"Tieah is not in the house Gabrielle, sinama siya ng mama at papa mo sa lakad nila. Tara na't bumaba para sa pananghalian" napatakbo ako sa may pintuan ng marinig ko dun ang boses ni Marianna, I knocked the door. Pero wala ng sumagot. Lumuhod ako para silipin mula sa ilalim ng pintuan kung andun pa ba sila.

Pero wala ng tao.

"Marianna! Gabby!" Tumayo akong muli at sumigaw, I'm hoping na sana marinig ako ni Gabby.

"Pag nalaman ng batang iyon na andito ka, ipapalapa kita sa halimaw" rinig ko ang boses ni Marianna mula sa labas.

"Marianna! Please, palabasin mo ako dito!" Sabi ko sabay katok sa pinto.

"Don't try my patience Reese. I swear I'll let the beast eat you" yun nalang ang huling salitang narinig ko kasabay ng mga yapak ng paa ni Marianna malamang ay naglalakad na sa hallway.

My gosh. It's true. There's a beast in this house. And perhaps, Marianna is one of them. I need to escape, or else I will die here.