Κεφάλαιο 4.

177 14 0
                                    

Το αεροδρόμιο απ'έξω φάνταζε σαν πίστα αγώνων. Τα αεροπλάνα ήταν τεράστια, τα περισσότερα στο χρώμα του λευκού. Ένα από αυτά τώρα μόλις αναχωρούσε. Η Άννα δεν είχε μπεί ποτέ σε αεροπλάνο και ούτε ήθελε μετά τον τραγικό θάνατο του πατέρα της από ένα τέτοιο. Ήταν 6 χρονών. Τότε θυμήθηκε.

[...]

"Γιατί;;; Μα γιατί;;;" άκουγε η μικρή Άννα την μητέρα της να φωνάζει και να κλαίει με λυγμούς. Πήγε δίπλα της και κοίταξε την ανοιχτή οθόνη της τηλεόρασης. Το δελτίο ειδήσεων έλεγε:' ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ. ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ: Λονδίνο - Αθήνα. ΠΤΗΣΗ: 2537. ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΠΙΖΩΝ.' Οι λέξεις βούιζαν στα αφτιά του μικρού κοριτσιού. Είχε συνηθίσει ο πατέρας της να πηγαίνει συχνά στο Λονδίνο λόγω δουλειάς. Τότε κατάλαβε. ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΠΙΖΩΝ. Ο πατέρας της πλέον είχε φύγει από τη ζωή.

"Μαμά, μην κλαίς. Ο μπαμπάς είναι άγγελος τώρα, έτσι;"

Η μητέρα της την κοίταξε με τα κόκκινα, δακρυσμένα μάτια της. Πήρε την Άννα στα χέρια της και την έβαλε να καθίσει στα πόδια της κατάλληλα ώστε η μικρή να μπορεί να την κοιτάξει.

"ναι αγάπη μου. Ο μπαμπάκας τώρα είναι ψηλά στον ουρανό. Είναι ένας πανέμορφος άγγελος και μας κοιτάει από εκεί που είναι. Μας προστατεύει και είναι δίπλα μας ακόμη και αν δεν τον βλέπουμε. Να ξέρεις πως ποτέ δεν έφυγε πραγματικά. Θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μας. Πάντα!"

[...]

Η Άννα ξεφύσηξε. "Πάμε;"

"Φύγαμε!" της απάντησε η Ξανθή.

Τα δύο κορίτσια μπήκαν μέσα στο κτίριο. Μία από τις πρώτες περιγραφές που θα έδινε κάποιος σε αυτό το χώρο είναι ίσως... τεράστιος;! Σίγουρα ναι. Ήταν γεμάτο κόσμο. Κάποιοι δακρυσμένοι, άλλοι αγκαλιασμένοι, άλλοι χαρούμενοι και κάποιοι άλλοι ανυπόμονοι. Ένας από τους πιο συναισθηματικούς τόπους που ο οποιοσδήποτε μπορούσε να βρεθεί ποτέ.

Οι κοπέλες πήραν τα εισιτήριά τους, άφησαν τις βαλίτσες τους στον ειδικό διάδρομο και κατευθύνθηκαν πρός δύο άδειες θέσεις που βρήκαν καθώς είχαν φτάσει αρκετά νωρίς. Ένα 10λεπτο αργότερα μια γυναικεία φωνή ακούστηκε από τα μεγάφωνα:" Παρακαλούνται οι επιβάτες της πτήσης 2530 για Λονδίνο, να εισέλθουν στην αίθουσα αναχώρησης".

Ακολουθώντας Το Όνειρο ( A Zayn Malik Fanfiction)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora