My Devilish Angel (Editing)

Chapter 5 Just a dream?

Autor's note.

Si Alisha po yung nasa picture.

************************************

Chapter 5

Bianca's POV

Bigla akong naalimpungatan ng makaramdam ako ng lamig. Unti unti kong ibinukas ang mga mata. Nakita ko si Dimiter na natutulog sa couch. Nilibot ko ang paningin ko, nasa isang hospital room ako? Tanong ko sa sarili ko. Unti unti akong bumangon, umupo ako sa kama. Tiningnan ko ang damit ko pero iba na to naka suot na ako ng hospital dress, hindi ito suot ko nung mangyari ung...pano ako nabuhay akalako patay na ako eh at si
...mama.....

"Bianca.Buti gisi--" napatigil sya sa pagkusot sa mata nya at nakatingin lang sakin in short natulala or nagulat sya sakin.

"Why are you crying?" Takang tanong nya sakin. Wait ano raw umiiyak ako?. Hinawakan ko ang pisnge ko at basa nga ito. Pinunasan ko ang luha ko at tumingin kay Dimiter.

"It's nothing, what happend?"tanong ko sakanya. Ano ba nangyari last time kong naaalala eh....wala na si mama at wala narin ako after that wala na akong maalala, kasi nga ang alam ko eh patay na ako. Kung nandito ako at buhay pa baka sakaling....Inunahan ko na syang magsalita bago pa makasagot.

"Why am I here and...." napalunok muna ako bago mag salita uli"....where's mom?" Tanong ko sa kanya. Tiningnan nya lang ako.

"Hey, magsalita ka" sabi ko. Wala akong paki ngayon kung pano ko nabuhay basta ang gusto ko eh malaman kung nasaan si mama.

"Well, ganto yan eh habang papatakas tayo...nung nakatalon ka na at ako na dapat tatalon biglang nagsipasukan ung mga fans natin bigla nalang akong napatalon palabas sa bintana, nung makatalon na ako at nang maglaland na ako eh di ko namalayang nandun ka pa at nabuwal tayo parehas,kaya ayon nawalan ka ng malay at ako eh konting galos lang naman. Nadaganan kasi kita eh"Napakamot sya sa batok nya dun sa dulong sinabi nya."so after that fall napalibutan tayo ng fans natin sabi ko sa kanila na walang makakalabas sa balita nung nangyari at kapalit non ay signature ko kasi nga wala kang malay pero syempre bago ko sila pinagbibigyan ng outograph ko dinala ko muna ikaw dito sa hospital pagkasure kong okay ka na at kaylangan nalang hintaying magising binalikan ko na ung mga fans at pinagbibigyan ng outograph. So that's why your here and about your mother she's busy working, I think?" Mahabang explanation nya.  Wait so hindi namatay si mama? Wala talagang cancer si mama?Walang kumidnap samin?Hindi talaga ako namatay?! It's just a fucking dream....?!

"So everythings alright?" Tanong ko sa kanya.

"Yes, why" tanong nya sakin. Umiling nalang ako bilang sagot.

"By the way gabi na nga pala kaya dito na tayo matutulog sabi ng mommy mo" sabi nya sakin.

"So kanina pa ako tulog?" Tanong ko. Tumango sya. Kaya pala matagal ung panaginip ko eh.....

"Yes, di ka pa nga pala naglulunch paghahanda lang kita ng pagkain." Sabi nya sakin at pumunta sa table malapit sa couch. Mabuti nalang at wala talagang nangyaring masama.

"Bigat mo siguro kaya matagal akong walang malay" bulong ko pero alam kong narinig nya.

"Hindi ako mabigat no, mahina ka lang talaga"sagot nya. Lumapit na sya sakin na may dalang pasta. Kinain ko na ung pasta. Pagkaubos ko ay niligpit na nya ito. Pagbalik nya ay may inabot sya saking pouch. Binuksan ko ung pouch, may toothbrush, toothpaste, face wash, sabon, shampoo at iba pang ginagamit ng mga babae. Tiningnan ko sya ng ano-to- look.